 Jak opisać zapach
Zapach – równie ulotny, co trudny do opisania. Słowa nie oddają w pełni jego nieuchwytnej natury, nie ma przecież cech widocznych gołym okiem, nie da się go dotknąć ani usłyszeć. Możesz jednak opowiedzieć o swoich ulubionych perfumach, korzystając z kilku sposobów.
Konstrukcja zapachu
By móc jak najdokładniej wyrazić charakter perfum, warto poznać ich konstrukcję. Zapach tworzą trzy nuty, z których każda dopełnia aromat w inny sposób. Rozróżniamy więc:
nutę górną, tzw. głowy – to pierwsza nuta, jaką wyczuwamy w perfumach; na początku jest bardzo intensywna, jednak szybko się ulatnia, zanikając po 15-30 minutach,
nutę średnią, tzw. serca – jest wyczuwalna po ok. 10 minutach od aplikacji perfum i mniej intensywna od nuty górnej; harmonizuje zapach i stanowi o jego bukiecie, utrzymując się na skórze do dwóch godzin,
nutę dolną, tzw. bazy – wzmacnia i utrwala aromat, czujemy ją dopiero po 30-60 minutach; nuta bazy odpowiada za utrzymanie energii zapachu do ok. 8 godzin.
Ze względu na odmienne oblicza nut zapachowych, stosuje się w nich aromaty różnego typu. Na podstawie wspólnych cech wyróżniono rodziny zapachów, które dostarczają bardziej precyzyjnych określeń do opisu perfum.
Rodziny zapachowe
Aromaty klasyfikowane są ze względu na podobną naturę, a często także pochodzenie. Przynależność perfum do danej rodziny określa się natomiast na podstawie zapachu dominującego w ich nucie serca. Co ciekawe, już Arystoteles wyróżnił 6 takich grup: wonie słodkie, kwaśne, ostre, tłuste, gorzkie i cuchnące. Dziś używa się bardziej precyzyjnego podziału na:
zapachy kwiatowe – takie jak róża, jaśmin, konwalia, bez, fiołek, irys, tuberoza, gardenia czy ylang-ylang; przeważnie opisuje się je jako słodkie, świeże, delikatne, zwiewne i kobiece.
zapachy cytrusowe – takie jak pomarańcza, limonka, cytryna, grejpfrut, mandarynka, bergamotka; określane jako lekkie, odświeżające i energetyzujące; dawniej grupa ta zaliczała się do zapachów męskich, lecz dziś należy do niej większość perfum unisex i sportowych.
zapachy orientalne (ambrowe) – takie jak fasola tonka, żywica, wanilia, ambra czy piżmo; są zmysłowe, uwodzicielskie, ciężkie i ciepłe.
zapachy szyprowe – takie jak mech dębowy, cedr, żywica, paczula czy bergamotka, w skład tej grupy wchodzą zapachy będące mieszanką aromatów drzewnych i cytrusowych; zapachy te kojarzą się z odwagą, zdecydowaniem, szykiem i elegancją.
zapachy drzewne – takie jak cedr, sosna, drzewo sandałowe, gwajakowe lub różane; to zapachy ciepłe, głębokie i żywiczne, zazwyczaj przeznaczone dla mężczyzn statecznych, dojrzałych i szykownych.
zapachy paprociowe (fougere) – takie jak mech, lawenda, paczula, wetiwer, szałwia, geranium, rozmaryn czy tymianek; nazywane są także aromatycznymi i postrzegane są jako intrygujące, ekstrawaganckie, dodające klasy i przeważnie męskie.
zapachy skórzane – takie jak piżmo, ambra, kadzidło, żywica jałowca i brzozy czy labdanum; to przeważnie wonie męskie, ciepłe, ciężkie i lekko duszne,
zapachy aldehydowe – do tworzenia tego rodzaju zapachów używa się aldehydów, które dobrze wiążą poszczególne składniki perfum w całość; są to intensywne, nowoczesne i oryginalne wonie,
zapachy wodne – najczęściej zawierają syntetyczną substancję calone, która daje mroźny, chłodzący efekt; opisywane są jako czyste, orzeźwiające, świeże i chłodne.
zapachy owocowe – takie jak brzoskwinia, morela, czereśnia, jeżyna, malina, truskawka, kiwi czy mango; to kompozycje słodkie, radosne, delikatne i dziewczęce, często używane w perfumach letnich i sportowych.
Emocje i wspomnienia
Zapach, często jak nic innego, przywołuje w nas wspomnienia, konkretne emocje i skojarzenia. Możesz z nich korzystać, opisując ulubione perfumy tak, jak Ty je czujesz. To bardzo subiektywna i osobista metoda scharakteryzowania aromatu, bo w końcu każdy z nas ma inne doświadczenia, które wpływają na jego odbiór. Nie bój się więc sięgać po takie określenia jak: romantyczny, agresywny, przyjazny, swojski, zimowy, ciepły, słoneczny, apetyczny, otulający, czy przytaczać luźne skojarzenia z domkiem na plaży albo ogrodem babci.
Pożyczone słowa
Choć słownictwo dotyczące świata zapachów jest ograniczone, możesz posiłkować się wyrazami związanymi z pozostałymi zmysłami. W przypadku woni nie mówi się o synestezji, czyli zdolności odczuwania bodźców z jednego zmysłu za pomocą drugiego, a jednak często łączymy zapach ze smakiem czy kolorem. Warto wykorzystać te skojarzenia do opisu perfum, kierując się właśnie doświadczeniami pozawęchowymi:
wzrok – ciemny, jasny, o danym kolorze, czysty, zamglony, powolny, wygładzony,
dźwięk – harmonijny, pełen dysonansów, cichy, głośny, przytłumiony,
dotyk – ostry, łagodny, równy, chropowaty, ciężki, lekki, chłodny, ciepły,
smak – słodki, kwaśny, gorzki, słony, owocowy, czekoladowy, surowy.
Zapachy to niezwykle złożone, tajemnicze konstrukcje, wymykające się precyzyjnym opisom. Choć istnieje zarówno usystematyzowana, jaki i subiektywna ich klasyfikacja, charakter woni wciąż pozostaje nieuchwytny. Może właśnie to czyni świat perfum takim intrygującym?
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
