Popularni aktorzy

James Howard Woods[1] (ur. 18 kwietnia 1947 w Vernal) – amerykański aktor, scenarzysta, reżyser filmowy i telewizyjny. Podkładał głos Mike’owi Torenowi z Grand Theft Auto: San Andreas. Został doceniony za talent, inteligencję i aktorską wszechstronność, traktował kino jako możliwość wypowiedzenia się o politycznej rzeczywistości[2][3]. Na ekranie ukrywał reakcje, a jego kamienna twarz rzadko wyrażała emocje i stanowiła nieodłączną cechę gry aktorskiej[4][5][6].
Wczesne lata
Urodził się w Vernal[7] w stanie Utah w rodzinie rzymskokatolickiej byłego amerykańskiego oficera wywiadu armii angielskiego i niemieckiego pochodzenia[8] – Gaila Peytona Woodsa (1915–1960)[9], który zmarł[10] po rutynowej operacji, i nauczycielki irlandzkiego pochodzenia[8] Marthy A. (z domu Smith)[11]. Jego matka prowadziła przedszkole po śmierci męża[12] i później wyszła ponownie za mąż za Thomasa E. Dixona[13]. Jego młodszy o równe dziesięć lat brat Michael Jeffrey (1957–2006)[14] był także aktorem.
James już jako dziecko wyróżniał się wielką inteligencją (jego IQ wynosi ponad 180[15][16]), studiując z zapałem m.in. algebrę liniową na uniwersytecie. W tamtym czasie marzył o wykonywaniu pracy okulisty lub byciu policjantem. Gdy szyba spadła mu na ramię, uszkadzając arterię, lekarze założyli mu ponad dwieście szwów. Ten wypadek pokrzyżował jego plany, uniemożliwiając zarówno grę na gitarze, jak i pracę w klinice medycznej[17].
Dorastał w Warwick w stanie Rhode Island, gdzie w 1965 ukończył do Pilgrim High School[18]. Krótko służył jako ministrant w kościele katolickim[19]. Dzięki stypendium studiował na wydziale nauk politycznych w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge w stanie Massachusetts[20], ważnym centrum amerykańskiego życia kulturalnego.
Kariera
W 1970 zadebiutował na Broadway w sztuce The Borstal Boy[21]. Występował jednocześnie na deskach scenicznych off-Broadwayu w Nowym Jorku[22]. Jako młodzieniec otrzymał nagrodę na New England Theatre Festival za kreację w mało znanej sztuce. W 1971 odebrał nagrodę Obie za udział w spektaklu Saved. W 1972 otrzymał Theatre World za występ w Moonchildren.
W kinie zadebiutował u Elii Kazana w dramacie Goście (The Visitors, 1972)[23]. Duże uznanie przyniosła mu rola Karla Weissa, zgorzkniałego artysty żydowskiego w miniserialu Holocaust (1978). Za rolę psychopaty Gregory’ego Powella, który dokonuje zbrodni w dramacie Cebulowe pole (The Onion Field, 1979) otrzymał pierwszą nominację do nagrody Złotego Globu. Zebrał dobre recenzje za rolę zdradzającego swojego przyjaciela Maximiliana 'Maxa' Bercovicza, postać naznaczoną tragizmem i zagraną niezwykle sugestywnie w gangsterskiej opowieści Sergio Leone Dawno temu w Ameryce (Once Upon a Time in America, 1984). Kolejna rola D.J. w telewizyjnym dramacie familijnym Obietnica (Promise, 1986) przyniosła mu nagrodę Złotego Globu, Złotego Jabłka i Emmy. Tę ostatnią nagrodę odebrał także za postać Billa Wilsona w filmie Nazywam się Bill W. (My Name Is Bill W., 1989)[24].
W swojej karierze otrzymał dwie nominacje do Oscara, jako Richard Boyle, relacjonujący dramatyczne wydarzenia w Wietnamie, Kambodży, Libanie i w krajach Ameryki Środkowej w dramacie wojennym Olivera Stone’a Salwador (Salvador, 1986) oraz za rolę Byrona De La Beckwitha, zagorzałego rasisty, nasyconego złowrogą pychą, przerażającą pewnością siebie i energią w dramacie Roba Reinera Duchy Missisipi (Ghosts of Mississippi, 1996)[25].
Życie prywatne
W 1963 spotykał się z Julie Wright. 31 sierpnia 1980 poślubił projektantkę kostiumów Kathryn Morrison-Pahoę, z którą się rozwiódł 20 września 1983. Romansował z aktorką Daną Delany (1985) i aktorką Amy Lynn Baxter (1985). 2 czerwca 1989 ożenił się z trenerką koni Sarah Marie Owen, lecz w 1990 doszło do rozwodu. Związany był z aktorką Sean Young (1988), z którą tworzył ekranowe kochające się małżeństwo, które wpada w koszmar kokainowego uzależnienia w dramacie Harolda Beckera Zastrzyk energii (The Boost, 1988), aktorką Paulą Trickey (w lutym 1990), aktorką filmów erotycznych Elizabeth Hilden (w maju 1990), Miss Karoliny Północnej 2009 – Julie Tesh (od września 1990 do stycznia 1992), aktorką Heather Graham (od czerwca 1992 do stycznia 1993), aktorką Terri Garber (1993), piosenkarką Missy Crider (od stycznia 1993 do października 2000), aktorką Nicollette Sheridan (od października 1995 do października 1996), producentką filmu 3000 mil do Graceland Lynn Oddo (od listopada 1996 do kwietnia 1997), aktorką Lauren Holly (2000), aktorką Alexis Thorpe (w marcu 2000), scenarzystką Dawn DeNoon (od maja 2003 do stycznia 2004), fotomodelką Allison Giannini (2005), Ashley Madison (od maja 2006 do 2011), aktorką Danielle Panabaker (w lipcu 2008)[26] i o 46 lat młodszą Kristen Bauguess (w maju 2013)[27][28], która była aresztowana w związku z podejrzeniem dwóch przestępstw i trzech wykroczeń według akt sądowych, m.in. za posiadanie narkotyków[29][30].
Filmografia
Filmy fabularne
1973: Tacy byliśmy (The Way We Were) jako Frankie McVeigh
1975: W mroku nocy (Night Moves) jako Quentin
1979: Cebulowe pole (The Onion Field) jako Gregory Ulas Powell
1983: Wideodrom (Videodrome) jako Max Renn
1984: Przeciw wszystkim (Against All Odds) jako Jake Wise
1984: Dawno temu w Ameryce (Once Upon a Time in America) jako Maximilian „Max” Bercovicz
1984: Salwador (Salvador) jako Richard Boyle
1988: Gliniarz (Cop) jako detektyw Lloyd Hopkins
1989: Samotny w obliczu prawa (True Believer) jako Eddie Dodd
1992: Chaplin jako Joseph Scott
1994: Specjalista (The Specialist) jako Ned Trent
1995: Dziennik mordercy (Killer: A Journal of Murder) jako Carl Panzram
1995: Kasyno (Casino) jako Lester Diamond
1995: Nixon jako H.R. Haldeman
1996: Duchy Missisipi (Ghosts of Mississippi) jako Byron De La Beckwith
1997: Herkules (Hercules) jako Hades (głos)
1997: Kontakt (Contact) jako Michael Kitz
1998: Łowcy wampirów (John Carpenter's Vampires) jako Jack Crow
1999: Prawdziwa zbrodnia (True Crime) jako Alan Mann
1999: Przekleństwa niewinności (The Virgin Suicides) jako Ronald Lisbon
1999: Córka generała (The General's Daughter) jako pułkownik Robert Moore
1999: Męska gra (Any Given Sunday) jako dr Harvey Mandrake
1999: Kumpel do bicia (Play It to the Bone) jako Ringside Fan
2001: Wakacje. Żegnaj szkoło (Recess: School’s Out) jako dr Philliam „Phil” Benedykt (głos)
2001: Final Fantasy: Wojna dusz (Final Fantasy: The Spirits Within) jako generał Douglas Hein
2001: Straszny film 2 (Scary Movie 2) jako ojciec McFeely
2001: Chłopaki mojego życia (Riding in Cars with Boys) jako pan Leonard Donofrio
2002: John Q jako dr Raymond Turner
2002: Stuart Malutki 2 (Stuart Little 2) jako Zły Falcon (głos)
2003: Northfork jako Walter O’Brien
2005: Kochaj i mścij się (Pretty Persuasion) jako Hank Joyce
2005: Be Cool jako Tommy Athens
2006: Decydująca gra (End Game) jako Vaughn Stevens
2007: Na fali (Surf’s Up) jako Reggie Belafonte (głos)
2013: Świat w płomieniach (White House Down) jako Martin Walker
2013: Jobs jako Dean Jack Dudman
2013: Martwy policjant (Officer Down) jako kapitan Verona
2014: Jamesy Boy jako Porucznik Falton
2014: The Stone Pony jako Pan Alddon Tup
Seriale TV
1974: Kojak jako Caz
1975: Ulice San Francisco (The Streets of San Francisco) jako Doug
1976: Barnaby Jones jako Danny Reeves
1978: Holocaust (Holocaust: The Story of the Family Weiss) jako Karl Weiss
2006: Ekipa (Entourage) jako James Woods
2006: Ostry dyżur (ER) jako dr Nate Lennox
2006: Shark jako Sebastian Stark
2012: Śpiączka (Coma) jako Dr Howard Stark
2013: Ray Donovan jako Patrick “Sully” Sullivan
Nagrody
Złoty Glob 1986, za film Obietnica

©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA