Popularni aktorzy

John Gavin Malkovich (ur. 9 grudnia 1953 w Christopher) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy. Nominowany dwukrotnie do Oscara i trzy razy do Złotego Globu.
Wczesne lata
Urodził się w Christopher w stanie Illinois w rodzinie chorwackiego pochodzenia[1]. Jego ojciec, Daniel Leon Malkovich (1926–1980), dyrektor stanowego departamentu ochrony przyrody i wydawca czasopisma ochrony Outdoor Illinois, był pochodzenia chorwackiego[2], a matka, Joe Anne (z domu Choisser; 1928–2009)[3], która była wydawcą lokalnej gazety Benton Evening News, a także Outdoor Illinois, miała korzenie francusko-angielskie-niemiecko-szkockie. Jego dziadkowie ze strony ojca – Michael „Mike” Malkovich i Goldie Stanisha (córka Antone'go Stanishy i Anne Kayfes) byli Chorwatami. Przodkowie Johna mieszkali w Chorwacji w Karlovačkiej županiji – Ozalj. Dziadkowie ze strony matki – Stephen „Steve” Choisser (syn Ewinga Everetta Choissera i Emmy Frances Parrish)[4] i Edna Alice Johnson (córka Jamesa Madisona Johnsona oraz Missouri Jane „Jennie” Turner, córki Fieldona B. Turnera i Elizabeth Short) – byli potomkami francusko-kanadyjskich osadników, którzy przenieśli się do Illinois[5].
Dorastał z trzema młodszymi siostrami – Melissą, Amandą i Rebeccą – i starszym bratem Dannym w Benton w Illinois, w dużym domu na South Main Street, gdzie jego sąsiadem był Doug Collins, gwiazdor NBA, koszykarz i trener[6]. Uczęszczał do Logan Grade School, Webster Junior High School I następnie do Benton Consolidated High School. W szkole średniej brał udział w musicalu Carousel. Był również członkiem ludowej grupy gospel, śpiewał w kościołach i podczas imprez społecznych. Był też członkiem letniego lokalnego projektu teatralnego, gdzie zagrał w America Hurrah (1972). Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął naukę Eastern Illinois University, a następnie przeniósł się na wydział teatralny do Illinois State University[7].
Kariera
W 1976, Malkovich, wraz z Joan Allen, Garym Sinise i Glenne Headly, stał się członkiem i założycielem Steppenwolf Theatre Company w Chicago[8]. Dwa lata potem trafił na duży ekran jako gość weselny w czarnej komedii Roberta Altmana Dzień weselny (1978). W 1980 przeniósł się do Nowego Jorku. Za rolę Lee w sztuce Sama Sheparda True West otrzymał Clarence Derwent Award (1982), Theatre World Award (1983) i Obie Award (1983). W 1984 wystąpił na Broadwayu w sztuce Arthura Millera Śmierć komiwojażera z Dustinem Hoffmanem. Z kolei jako reżyser spektaklu Balsam w Gileadzie (Balm in Gilead, 1985) zdobył Drama Desk Award, Outer Critics Circle Award i Obie Award[9].
Jego pierwszą większą ekranowa kreacją, nominowaną do Oscara, była postać niewidomego Pana Willa w dramacie Roberta Bentona Miejsca w sercu (1984) z Sally Field. W dramacie wojennym Rolanda Joffé Pola śmierci (1984) zagrał autentyczną postać Ala Rockoffa, amerykańskiego fotoreportera rozsławionego przez jego relację z wojny w Wietnamie i przejęcie nadzoru przez Czerwonych Khmerów w Phnom Penh. Rola Biffa Lomana, starszego syna tytułowego bohatera (Dustin Hoffman) w telewizyjnej ekranizacji sztuki w reż. Volkera Schlöndorffa Śmierć komiwojażera (Tod eines Handlungsreisenden, 1985) przyniosła mu nagrodę Emmy i nominację do Złotego Globu[10].
W dramacie wojennym Stevena Spielberga Imperium Słońca (1987) stworzył postać przebiegłego Amerykanina Basie’go. Po roli intryganta wicehrabiego Sébastiena de Valmonta w Niebezpiecznych związkach (1988) z Michelle Pfeiffer i Glenn Close, grywał wiele różnorodnych ról filmowych, najczęściej dziwaków, psychopatów, cynicznych manipulatorów, groźnych, sadystycznych złoczyńców lub ludzi ogarniętych szaleństwem[11]. W 1992 wystąpił razem z Hugh Lauriem w teledysku do piosenki Annie Lennox pt. „Walking on Broken Glass”. Drugą nominację do Oscara przyniosła mu kreacja psychopatycznego Mitcha Leary’ego przygotowującego zamach na urzędującego prezydenta Stanów Zjednoczonych w dramacie sensacyjnym Wolfganga Petersena Na linii ognia (1993).
Często pojawiał się w niekomercyjnych niezależnych filmach amerykańskich i produkcjach europejskich. W 1995 gościł w ruinach gotyckiego zamku w miejscowości Szymbark pod Iławą, gdzie Volker Schlöndorff kręcił sceny do filmu Król Olch[12], gdzie zagrał Francuza zafascynowanego potęgą Rzeszy Niemieckiej. Potrafił spojrzeć na siebie ironicznie, co udowodnił w eksperymentalnej surrealistycznej komedii fantastycznej Spike’a Jonze’a Być jak John Malkovich (1999), w której zagrał samego siebie, tworząc postać znudzonego, niezbyt błyskotliwego, hollywoodzkiego gwiazdora.
Wspólnie z Lianne Halfon i Russellem Smithem założył spółkę produkcyjną Mr. Mudd, która odpowiedzialna jest za produkcję takich filmów, jak Juno (2007) czy Ghost World (2001).
W komediodramacie Terry’ego Zwigoffa Akademia tajemniczych sztuk pięknych (2006) zagrał egocentrycznego profesora Sandiforda w niewielkiej Akademii Sztuk Pięknych na Zachodnim Wybrzeżu[13]. Wystąpił w pierwszej odsłonie serii online Kąpiel z Bierko (Bathing with Bierko, 2008)[14] z Craigiem Bierko. Swoim wizerunkiem reklamował także kawę Nestlé (2009) i iPhone 4S Apple Inc. (2012).
W sierpniu 2011 na scenie podczas Edinburgh Fringe Festival z powodzeniem wyreżyserował sztukę Harolda Pintera Rocznica (Celebration) z Julianem Sandsem[15].
26 listopada 2015 ukazał się album Like A Puppet Show nagrany przez Malkovicha z Yoko Ono z jej synem Seanem[16]. Zapowiedzią tego słowno-muzycznego projektu był utwór i singiel „Cryolife 7:14 A.M.”[17], gdzie Malkovich recytuje dzieło Platona „Alegoria Jaskini”[18].
W 2016 fotograf Sandro Miller namówił Malkovicha do odtworzenia najbardziej znanych portretów w historii fotografii takich jak Marilyn Monroe, Alfred Hitchcock, Albert Einstein, John Lennon, Simone de Beauvoir, Che Guevara, Bette Davis, Andy Warhol, Salvador Dalí, Dorothea Lange, Pablo Picasso, Ernest Hemingway czy Jack Nicholson. Ponad 30 zdjęć stało się częścią wystawy „Malkovich, Malkovich, Malkovich: Homage To Photographic Masters”, która była wystawiana w różnych zakątkach świata[19][20]. Ekspozycja trafiła też do warszawskiej Leica Gallery (22 kwietnia do 12 czerwca 2016)[21].
Życie prywatne
2 sierpnia 1982 poślubił aktorkę Glenne Headly. Jednak 1 stycznia 1988 rozwiedli się po tym, jak Malkovich związał się z Michelle Pfeiffer na planie Niebezpiecznych związków[22][23]. 20 września 1989 ożenił się po raz drugi z Nicolettą Peyran, z którą ma dwoje dzieci – córką Amandine (ur. 1990) i syna Lorwy (ur. 1992)[24].
Filmografia
Obsada aktorska
Miejsca w sercu (Places in the Heart, 1984)
Pola śmierci (The Killing Fields, 1984)
Śmierć komiwojażera (Tod eines Handlungsreisenden, 1985)
Eleni (1985)
Imperium Słońca (Empire of the Sun, 1987)
Mężczyzna idealny (Making Mr. Right, 1987)
Niebezpieczne związki (Dangerous Liaisons, 1988)
Pod osłoną nieba (The Sheltering Sky, 1990)
Przyjaciele w Queens (Queens Logic, 1991)
Myszy i ludzie (Of Mice and Men, 1992)
Jennifer 8 (Jennifer Eight, 1992)
Na linii ognia (In the Line of Fire, 1993)
Jądro ciemności (Heart of Darkness, 1994)
Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole, 1995)
Klasztor (O Convento, 1995)
Król Olch (Der Unhold, 1996)
Portret damy (The Portrait of a Lady, 1996)
Con Air – lot skazańców (Con Air, 1997)
Człowiek w żelaznej masce (The Man in The Iron Mask, 1998)
Hazardziści (Rounders, 1998)
Być jak John Malkovich (Being John Malkovich, 1999)
Joanna d’Arc (The Messenger: The Story of Joan of Arc, 1999)
Nędznicy (Les Misérables, 2000)
Cień wampira (Shadow of the Vampire, 2000)
Napoleon (2002)
Gra Ripleya (Ripley's Game, 2002)
Ruchome słowa (Um filme falado, 2003)
Johnny English (2003)
Autostopem przez Galaktykę (The Hitchhiker's Guide to the Galaxy, 2005)
Być jak Stanley Kubrick (Colour Me Kubrick, 2006)
Eragon (Eragon, 2006)
Beowulf (Beowulf, 2007)
Oszukana (Changeling, 2008)
Tajne przez poufne (Burn After Reading, 2008)
Hańba (Disgrace, 2008)
Wojna uczuć (In Tranzit, 2008)
Red (2010)
Niezwyciężony Secretariat (2010)
Transformers 3 (2011)
Linie Wellingtona (2012)
Red 2 (2013)
Wiecznie żywy (Warm Bodies, 2013)
Syberyjska Edukacja (2013)
Cesar Chavez (2014)
Miasteczko Cut Bank (2014)
Herb piratów (Crossbones, 2014)
Zoolander 2 (2016) jako Skip Taylor
O miłości. Tylko dla dorosłych (Пpо любовь. Tолько для взpоcлых, 2017)
Nie otwieraj oczu (Bird Box, 2018) jako Douglas
Velvet Buzzsaw (2018)
Podły, okrutny, zły (Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile, 2019) jako Edward D. Cowart
Nowy papież (The New Pope, 2019) jako papież Jan Paweł III
Siły Kosmiczne (2020) jako dr Adrian Mallory
Producent
Ghost World (2001)
Juno (2007)
Reżyser
Tancerz (The Dancer Upstairs, 2002)
Hideous Man (2002)
Nagrody
Nagroda Emmy Najlepszy aktor drugoplanowy w miniserialu lub filmie telewizyjnym: 1986 Śmierć komiwojażera

©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA