Cefalocereus Cegalocereus senilis Cefalocereus znany również jako „głowa starca” należy do rodziny kaktusowatych (Cactaceae). To jeden z najbardziej cenionych kaktusów - ze względu na charakterystyczny wygląd. Roślina ma kolumnowy pokrój i pokryta jest gęstymi, białymi włoskami.
W środowisku naturalnym występuje w Meksyku, gdzie osiąga pokaźne
rozmiary - nawet do 15 m. W uprawie pokojowej rośnie wolno a jego
wysokość nie przekracza zwykle 70 cm. W pomieszczeniach faktycznie nie
zakwita.
Warunki uprawy Cefalocereus
Cefalocereus najlepiej rośnie na słonecznych, dobrze
oświetlonych stanowiskach. Od wiosny od jesieni wymaga miejsc ciepłych o
min. temp. 22ºC, zimą zaś przechodzi okres spoczynku i potrzebuje nieco
niższych temperatur.
Roślinę podlewa się rzadko - w czasie sezonu wegetacyjnego czasem
można zastąpić je zamgławianiem, na które reaguje pozytywnie. Zimą
powinien być podlewany sporadycznie, wtedy gdy zaczyna się marszczyć.
Zbyt wilgotne podłoże może łatwo doprowadzić do gnicia korzeni i w
konsekwencji do obumierania całej rośliny.
Głowa starca lubi
dokarmianie, 2-3 razy w roku nawozem do sukulentów. Przesadzanie
wykonuje się rzadko, gdyż roślina nie ma dużych wymagań glebowych i jest
wrażliwa na uszkodzenia.
Kaktusy w warunkach domowych można rozmnażać z nasion, które wysiewa
się w piaszczyste podłoże, po czym pojemnik ustawia w ciepłym (24-26ºC)
pomieszczeniu o dużej wilgotności powietrza.
W pomieszczeniach roślina najczęściej ustawiana jest na parapetach okien z wystawą południową. Cefalocereus jest dość trudny w uprawie i należy zapewnić mu optymalne warunki. |
