Meble kuchenne
Planując urządzenie kuchni mamy do wyboru dwa podstawowe rozwiązania: zakup szafek standardowych lub wykonanie ich na zamówienie. Standardowe są tańsze i często od razu gotowe do ustawienia w kuchni (choć niektóre wymagają samodzielnego złożenia). Natomiast szafki wykonane na zamówienie umożliwiają lepsze dopasowanie ich do potrzeb użytkowników oraz kształtu pomieszczenia.
Korpusy szafek produkuje się najczęściej z laminowanej płyty wiórowej, rzadziej z płyty MDF czy drewna.
Konstrukcja drzwiczek:
płytowe – zrobione są z jednego rodzaju materiału, zazwyczaj z płyty MDF lub wiórowej, drewna czy tafli szklanej,
ramowo-płycinowe – składają się z dwóch podstawowych elementów – ramy wykonanej z drewna lub aluminium, wewnątrz której znajduje się płycina z płyty wiórowej, MDF, drewna, ratanu, bądź szkła,
żaluzjowe – to połączone ze sobą listwy: drewniane, metalowe lub z PVC. Są przesuwane do góry lub w stronę jednego boku i nawijane na ukryty w szafce wałek.
Materiały drzwiczek:
płyta wiórowa pokryta laminatem, fornirem, folią metalową – wykonuje się z niej drzwiczki o prostych kształtach bez wyżłobień, gdyż jest krucha,
płyta MDF okleinowana lub lakierowana – wykonana ze zmielonego i sprasowanego drewna, łatwo poddaje się tłoczeniu, frezowaniu, gięciu,
drewno – drzwiczki płytowe robi się z drewna klejonego (np. z sosny, świerku, buku, dębu, jesionu). Często tańsze drewno bejcuje się w ten sposób, aby imitowało droższe lub też pokrywa się fornirem z drewna droższego. Inne metody dekoracji to np. sztuczne postarzanie (patynowanie), przecieranie co podkreśla strukturę drewna.
Jaki blat?
z laminowanej płyty wiórowej – na powierzchnię nakłada się kilkanaście warstw papieru z dodatkiem żywic syntetycznych utwardzonych w wysokiej temperaturze. Warstwa dekoracyjna może być matowa, półmatowa lub błyszcząca, a nadrukowany wzór do złudzenia przypominać różne materiały takie jak: drewno, kamień, płytki ceramiczne, metal,
z płytek ceramicznych – płytki nakleja się na wodoodporną płytę wiórową lub sklejkę przy użyciu kleju do glazury. Najodpowiedniejszym materiałem jest terakota lub gres,
z drewna – blaty robi się przede wszystkim z sosny, dębu, buku lub gatunków egzotycznych takich jak mahoń czy irocco. Lite drewno może się paczyć i pękać, dlatego częściej stosuje się klejone. Powierzchnię zabezpieczamy lakierem bezbarwnym bądź koloryzującym. Można również impregnować go olejem roślinnym bądź pokryć woskiem,
z naturalnego kamienia – najczęściej spotykane są blaty granitowe lub marmurowe. Mają bardzo efektowny wygląd – są ziarniste, z żyłkami lub jednolite. Konstrukcja szafek, które będą przykrywały musi być bardzo mocna i stabilna, gdyż są bardzo ciężkie,
z kompozytu – mają budowę warstwową. Wierzchnia to kompozyt o grubości od kilku do kilkunastu milimetrów, powstały poprzez połączenie zmielonych naturalnych minerałów i żywic epoksydowo-akrylowych. Jest on naniesiony na płytę wiórową lub MDF, która pełni funkcję nośną. Na spodzie płyty przyklejony jest specjalny laminat lub blacha aluminiowa, które powodują, że blat się nie odkształca i zabezpieczają go przed wilgocią. Kompozyty łatwo poddają się obróbce, dzięki czemu bez przeszkód uzyskuje się dowolne kształty np. blaty półokrągłe lub z płynnymi zaobleniami w narożach,
ze szkła – blaty wykonuje się ze szkła klejonego (laminowanego) składającego się z kilku warstw połączonych specjalną folią lub żywicą. Najbardziej narażona na uszkodzenia warstwa wierzchnia wykonana jest ze szkła hartowanego,
ze stali – najczęściej stosowana jest blacha ze stali nierdzewnej polerowana na wysoki połysk lub matowa (satynowana), gładka lub ryflowana.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
