|
|
|
|
|
Instytucje Miedzynarodowe - Grupa Media Informacyjne |
|
|
|
|
Instytucje Miedzynarodowe Poznaj najważniejsze organizacje miedzynarodowe militarne, polityczne, humanitarne, społeczne, pozostałe.
|
|
|
|
|
|
|
Strona producenta :
www.ppp.com |
|
|
|
Dokonując zakupu, dokonujesz właściwego wyboru |
Grupa Media Informacyjne - Sklep GMI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nasi partnerzy |
|
|
|
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
kompromis luksemburski
kompromis luksemburski - nieformalne porozumienie osiągnięte w styczniu 1966 roku w łonie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), przewidujące że gdyby jakakolwiek decyzja miała dotyczyć "bardzo ważnego interesu narodowego" państwa członkowskie będą dążyć do osiągnięcia rozwiązania w drodze jednomyślności. Kompromis zażegnał tzw. "kryzys pustego krzesła" - w czerwcu 1965 roku prezydent Francji Charles de Gaulle zarządził bojkot obrad Rady Ministrów EWG w proteście przeciw propozycjom dotyczącym finansowania Wspólnej Polityki Rolnej, planowanemu wprowadzenia głosowania większościowego od początku 1966 roku zgodnie z postanowieniami Traktatu Rzymskiego oraz rosnącej niezależności Komisji. Nigdy nie uznany przez Komisję Europejską ani Trybunał Sprawiedliwości, kompromis luksemburski faktycznie wprowadzał weto narodowe i w efekcie sparaliżował proces decyzyjny Wspólnot Europejskich do chwili wejścia w życie w lipcu 1987 roku Jednolitego Aktu Europejskiego, rozszerzającego zakres stosowania kwalifikowanej większości zamiast jednomyślności w Radzie Ministrów. Teoretycznie kompromis luksemburski nie został ostatecznie przekreślony i wciąż może być przywoływany, ale w praktyce nie zdarza się to już, m.in. dlatego, że sfery dotyczące żywotnych interesów państw są objęte wymogiem jednomyślności, a państwa mają też prawo do tzw. opt-outów, czyli wyjątkowego nieuczestniczenia w działaniach przewidzianych przez traktaty (np. Wielka Brytania nie uczestniczy w unii gospodarczo-walutowej zapisanej w 1992 roku w Traktacie z Maastrichtu). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FACEBOOK |
|
YOUTUBE |
|
TWITTER |
|
GOOGLE + |
|
DRUKUJ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|