Karta Atlantycka
Karta Atlantycka (ang. Atlantic Charter) - porozumienie podpisane przez prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta i premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla 14 sierpnia 1941 roku na pancerniku "Prince of Wales".
W 8 punktach przedstawiała wizję świata powojennego, w którym współpraca oparta byłaby na:
1) wyrzeczeniu się dążeń do rozrostu terytorialnego ani żadnego innego,
2) wyrzeczeniu się dążeń do zmian terytorialnych,
3) prawie narodów do wyboru formy rządów i przywróceniu praw suwerennych i samorządu tym, którym je odebrano siłą,
4) równości w handlu międzynarodowym i w dostępie do surowców,
5) jak najściślejszej współpracy narodów w dziedzinie gospodarczej,
6) pokoju i bezpieczeństwie
7) swobodzie żeglugi morskiej,
8) powszechnym wyrzeczeniu się użycia siły i rozbrojeniu w oczekiwaniu na ustanowienie permanentnego systemu bezpieczeństwa globalnego.
24 września 1941 roku na konferencji sojuszniczej w Londynie zasady Karty Atlantyckiej przyjęło 9 państw, w tym Polska, ZSRR i Wolna Francja. W sumie do Karty Atlantyckiej przyłączyło się 47 państw, które podpisały 26 kwietnia 1945 roku Kartę Narodów Zjednoczonych. |
