 Anatomia idealnego garnituru
1. Kołnierz od wewnętrznej strony powinien być podszyty filcem.
2. Kozerka to miejsce łączenia się klap z kołnierzem, zwróć uwagę jak wysoko jest umiejscowiona. Obecnie standardem są dość wysokie kozerki, niższe będą wyglądały staromodnie.
3. Stębnowanie to ozdobny ścieg stosowany najczęściej na brzegach klap.
4. Butonierka to niewielki otwór w lewej klapie marynarki obszyty nićmi, obecnie pełni funkcję dekoracyjną – można umieścić w nim żywy kwiat, przypinkę lub supełkową spinkę do mankietów.
5. Klapy uniwersalne i najpopularniejsze są klapy otwarte, klapy zamknięte (w szpic) będą nieco bardziej formalne, zaś klapy szalowe najczęściej pokryte satyną spotkasz w smokingu. Pamiętaj aby szerokość klap korespondowała z szerokością krawata.
6. Brustasza to niewielka, zewnętrzna kieszonka marynarki, usytuowana na lewej piersi marynarki. Brustasza może być prosta albo mniej formalna – nakładana.
7. Poszetka czyli niewielkich rozmiarów (bok o długości ok. 25-40 cm) kwadratowa, ozdobna chusta wykonana najczęściej z jedwabiu, wełny lub lnu.
8. Kieszenie ich kształt i rodzaj na znaczenie w przypadku stopnia formalności garnituru. Najbardziej eleganckie będą kieszenie proste bez patki lub ze schowana patką, nieco niżej w hierarchii formalności znajdą się kieszenie skośne i z wypuszczonymi patkami i te będą odpowiednie w garniturach dziennych. Kieszenie nakładane mają zastosowanie w marynarkach sportowych.
9. Guzik powinien znajdować się na wysokości naturalnej talii lub nieznacznie ponad nią. Klasycznie w pozycji stojącej zapinamy guzik górny (dwa górne guziki lub tylko środkowy w marynarce z trzema guzikami) dolny pozostawiając odpięty. Osobną kategorię stanowią marynarki smokingowe i te zapiane są na jeden guzik - uważane są one za najbardziej eleganckie.
10. Szlice to rozcięcia z tyłu marynarki. Obecnie najpopularniejsze są: jedno, centralne rozcięcie – najmniej formalne, stosowane w marynarkach garniturowych i sportowych oraz dwa rozcięcia po bokach o nieco wyższym stopniu formalności. Jest to bardzo eleganckie i praktyczne rozwiązanie, gdyż pośladki pozostają cały czas zakryte a ponadto możliwe jest swobodne włożenie rąk do kieszeni. Pojedyncze rozcięcie jest utożsamiane z włoskim stylem marynarki, zaś rozcięcie podwójne ze stylem angielskim. Marynarkę bez szliców możemy spotkać w smokingach.
11. Mankiety koszuli powinny wystawać spod rękawa marynarki ok. 1-2 cm.
12. Krawat pamiętaj aby jego szerokość była zbliżona do szerokości klap marynarki, kolor powinien kontrastować z kolorem koszuli.
13. Zakładki na spodniach umieszczone z przodu spodni tuż pod pasem. Obecnie większość spodni ich nie posiada bez zakładek nazywane są „flat-front”.
14. Pasek i buty do spodni wyposażonych w szlufki należy założyć pasek, zupełnie klasyczny będzie pasek z delikatną prostokątną klamrą. Pamiętaj aby w formalnych sytuacjach był on dobrany kolorystycznie do butów. W przypadku czarnych butów sprawa jest oczywista, w przypadku brązowych staraj się aby pasek był w odcieniu możliwe najbardziej zbliżonym do koloru butów.
Anatomia idealnego garnituru
Narzędzie pracy, strój służbowy czy symbol statusu społecznego a może po prostu najbardziej popularny męski ubiór klasyczny. Nie ma chyba bardziej stylowego i kojarzonego jednoznacznie z elegancją ubrania w szafie prawdziwego mężczyzny niż garnitur. Jaka jest jego anatomia i najważniejsze elementy? Który rodzaj garnituru jest najpopularniejszy i dlaczego poszetki nie wkładamy do butonierki? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć w tym artykule. Garnitur to filar formalnego stylu w modzie męskiej, przetrwał próbę czasu i praktycznie w niezmienionej formie funkcjonuje od lat 30. XX wieku aż do dzisiaj. Towarzyszy mężczyźnie w najważniejszych momentach jego życia, a w sytuacjach zawodowych buduje zaufanie i tworzy atmosferę kompetencji. Oczywiście każdy wie, że garnitur składa się z marynarki i spodni (coraz rzadziej uzupełnianych o kamizelkę) o jednakowym kolorze i materiale. Jednak już nie tak powszechna znajomość niektórych jego szczegółów i elementów może nastręczać trudności i doprowadzić do niekomfortowych sytuacji. Zacznijmy zatem od podstaw i tego co najważniejsze.
Marynarka
To ona ma tutaj kluczowe znaczenie, modeluje sylwetkę a odpowiednio dobrana sprawia, że mankamenty budowy ciała są mniej widoczne. Poza tym nic tak nie dodaje mężczyźnie pewności siebie jak dobrze skrojona marynarka.
- Rodzaje marynarek - Marynarki dzielimy na jedno i dwurzędowe. Ponadczasowe i obecnie najczęściej spotykane są marynarki jednorzędowe zapinane na dwa guziki, dużo mniej popularne są te zapinane na jeden i trzy. Marynarki jednorzędowe z pojedynczym guzikiem (np. występujące w smokingu) uważane są za najbardziej formalne, chociaż w przypadku stopniowania elegancji decydujący jest też rodzaj materiału oraz kolor. Ciekawostką są mało znane w Polsce ale za to bardzo popularne wśród Włochów marynarki na dwa i pół guzika. Rodzaj ten ma zaprasowane klapy w taki sposób aby górny guzik i dziurka guzikowa były niewidoczne i niejako „chowały” się za wyłogami. Klasycznie w pozycji stojącej zapinamy guzik górny (dwa górne guziki lub tylko środkowy w marynarce z trzema guzikami) dolny pozostawiając odpięty. Natomiast siadając rozpinamy wszystkie guziki, co sprawia, że poły marynarki opadają naturalnie a materiał nie ciągnie się i marszczy w okolicach guzika. Osobną kategorią są marynarki dwurzędowe. W pozycji stojącej zapinamy wszystkie guziki lub dolny pozostawiamy odpięty. Natomiast siadając, inaczej niż w przypadku marynarek jednorzędowych, pozostawiamy obowiązkowo jeden guzik zapięty. Całkowicie rozpięcie marynarki dwurzędowej będzie błędem.
- Guziki przy rękawach - Jedną z cech charakterystycznych marynarki są guziki umieszczone przy rękawach. Najczęściej spotykane i najbardziej klasyczne będą cztery lub pięć guzików. Większość marynarek ma guziki przymocowane na stałe do rękawa. Jednak w garniturach wyższej klasy i szytych na miarę są one funkcjonalne. Guziczki mogą być rozstrzelone lub delikatnie na siebie nachodzić.
- Guziki - Obecnie najpopularniejszym materiałem z którego wykonane są guziki jest żywica galanteryjna.
- Klapy - Najpopularniejszym rodzajem klap w marynarce są klapy proste (ang. narrow lapel) nazywane też otwartymi lub klasycznymi. Ich szerokość ulegała różnym modom i zmianom na przestrzeni lat. Naszym zdaniem najlepiej trzymać się klasycznych proporcji. Zgodnie z prawidłami tradycyjnej mody męskiej wyłogi nie powinny sięgać dalej niż do połowy odległości między rękawem a początkiem kołnierza, mogą być jednak nieco węższe. Klapy szerokie ale są polecane osobom z potężną budową ciała. Natomiast odradzamy je osobom bardzo szczupłym, które będą się wydawały jeszcze szczuplejsze w ramionach.
- - Klapy ostre nazywane też zamkniętymi, frakowymi lub w szpic (ang. peak lapel) jak nazwa wskazuje wywodzą się z fraka i marynarek dwurzędowych, jednak współcześnie są stosowane także w marynarkach jednorzędowych i smokingach. Klapy te będą zazwyczaj nieco szersze i potężniejsze niż klapy proste, z racji dłuższej linii podkreślają męską sylwetkę i ramiona. Trzeba pamiętać, że klapy w szpic dodają zwykłej marynarce więcej formalności i powagi a jednocześnie są zdecydowanie rzadziej spotykane niż klapy proste. Dlatego są dobrym rozwiązaniem gdy decydujemy się założyć garnitur na własny ślub, aby w tak dyskretny sposób podkreślić podniosłość tego wydarzenia.
- - Klapy szalowe (ang. shawl lapel) spotykane są w marynarkach smokingowych. Ich powierzchnia jest lśniąca, często pokryta jedwabiem.
- Brustasza (ang. breast pocket) to niewielka, zewnętrzna kieszonka marynarki, usytuowana na lewej piersi. Brustasza może być cięta i prosta albo mniej formalna – nakładana. Dżentelmen do brustaszy wkłada poszetkę czyli niewielkich rozmiarów (bok o długości ok. 25-40 cm) kwadratową ozdobną chustę wykonaną z jedwabiu, wełny lub lnu. Częstym błędem – szczególnie Panów Młodych jest wkładanie do brustaszy małego bukieciku kwiatów lub przypinanie ich za pomocą agrafki. Najlepszym a w zasadzie jedynym odpowiednim miejscem na kwiat jest butonierka.
- Butonierka (ang. button hole – czyli dziurka guzikowa) to otwór niewielkich rozmiarów umieszczony w lewej klapie marynarki, obszywany nićmi maszynowo. Butonierka jest pozostałością historyczną po dziurce na guzik, która w razie deszczu, chłodu umożliwiała zapięcie marynarki po szyją. Obecnie marynarki nie posiadają najwyższego guzika, a butonierkę można wykorzystać na wiele innych sposobów np. wkładając do niej kwiat (w przypadku Pana Młodego) albo przypinkę. Butonierka powinna być usytuowana w niewielkiej odległości (2-3 cm) równolegle do krawędzi przy łączeniu klapy marynarki z kołnierzem, co robi dużą różnicę względem klap prostych i frakowych.
- Kozerka to miejsce w którym kołnierz marynarki łączy się z klapami. Kozerka może mieć kształt rozwarty po kątem ok. 90 stopni w klapach prostych lub mieć ostry kąt w przypadku klap frakowych. Podobnie jak przy wyłogach marynarki kształt kozerki ewoluował przez lata. Dzisiaj najpopularniejsze są wysokie kozerki.
- Kołnierz od wewnętrznej strony powinien być podszyty filcem.
- Kieszenie to jeden z tych oczywistych elementów, które muszą znaleźć się w klasycznej marynarce. Jednak ich kształt i rodzaj na znaczenie w przypadku stopnia formalności garnituru. Najbardziej eleganckie będą kieszenie proste bez patki lub ze schowana patką, nieco niżej w hierarchii formalności znajdą się kieszenie proste z wypuszczonymi patkami i te będą odpowiednie w garniturach dziennych. Ponadto czasem możemy spotkać się z kieszeniami z patką umieszczonymi skośnie, rozwiązania to popularnie wśród brytyjskich gentlemanów dodatkowo obniży stopień formalności garnituru. Praktycznie niespotykane w eleganckich garniturach, ale charakterystyczne dla mniej formalnych marynarek sportowych są kieszenie nakładane. Rzadziej stosowana jest też biletówka – kieszonka niewielkich rozmiarów umieszczona nad prawą kieszenią marynarki. Obniża ona formalność garnituru.
- Szlice to rozcięcia z tyłu marynarki. Podobnie jak butonierka miały one dawniej praktyczne zastosowanie przy jeździe konno i dla wygodny przy siadaniu. Obecnie najpopularniejsze są: jedno centralne rozcięcie – stosowane w marynarkach garniturowych i sportowych oraz dwa rozcięcia po bokach o nieco wyższym stopniu formalności. Jest to bardzo eleganckie i praktyczne rozwiązanie, gdyż pośladki pozostają cały czas zakryte a ponadto możliwe jest swobodne włożenie rąk do kieszeni. Pojedyncze rozcięcie jest utożsamiane z włoskim stylem marynarki, zaś rozcięcie podwójne ze stylem angielskim.
- Stębnowanie to ozdobny ścieg, najczęściej stosowany na brzegach klap marynarek, patkach kieszeni i czasami rękawach w miejscu gdzie znajdują się guziki.
Spodnie
Tradycyjnie spodnie garniturowe zaprasowane są w kant i w większości posiadają skośne kieszenie. Kant służy wysmukleniu sylwetki. Istotną kwestią jest stan spodni, te z wysokim stanem sięgają okolic talii, zaś te z niskim nazywane są biodrówkami. Spodnie z niskim stanem, obecnie bardzo popularne polecane są szczególnie szczupłym osobom. W niektórych modelach spodni możemy się spotkać z niewielką kieszonką umieszczoną tuż pod pasem nazywana jest ona bilonówką lub zegarówką. Obecnie najpopularniejsze są spodnie bez zakładek nazywane są „flat-front”.
Koszula i dodatki – na ideał składają się szczegóły
Garniturowi zawsze powinna towarzyszyć koszula z długimi rękawami zapinana na guziki lub spinki – to drugie rozwiązanie podniesie formalność stroju i polecane jest na specjalne okazje, chociaż nie ma przeciwwskazań aby zastosować je także na co dzień. W stylu formalnym, do biura czy na ważne spotkanie śnieżnobiałe mankiety koszuli wystające 1-2 cm spod rękawa marynarki są wizytówką dobrze ubranego mężczyzny. Koszule z krótkimi rękawami tak chętnie noszone szczególnie w lecie podczas upałów są w złym stylu. Zaburzają proporcje i wyglądają zwyczajnie nieestetycznie. Koszule na krótki rękaw powinny pozostać elementem stylu nieformalnego i swoje zastosowanie znajdą podczas urlopu albo na weekendowym wypadzie za miasto. Ostatnio coraz częściej widujemy mężczyzn z rozpiętymi ostatnimi guzikami koszuli nawet w sytuacjach formalnych. Mimo, to krawat nadal jest kwintesencją męskiego stylu i najpopularniejszym wyłącznie męskim dodatkiem. Nie tylko pełni funkcję dekoracyjną, ale także wprowadza harmonię i proporcje między kontrastującą koszulą i marynarką. Jako taki jest nieodłączną częścią garnituru, dopełnia całości stylizacji i stawia kropkę nad i. Ponadto jest jednym z tych elementów formalnej garderoby męskiej, w którym dopuszczalna jest odrobina szaleństwa jeśli chodzi o kolory i wzory. W kwestii wiązania najpopularniejszy i pasujący do większości kształtów twarzy i typów kołnierzyka koszuli będzie węzeł na cztery (ang. four in hand). Należy pamiętać aby krawat po zawiązaniu nie był ani za długi ani za krótki. Odpowiednia będzie długość do klamry paska od spodni.
Pasek i buty
Prawidła klasycznego stylu wskazują na to, że do spodni posiadających szlufki zakładamy obowiązkowo pasek. Powinien być dobrany kolorystycznie do butów. Zatem do czarnych licowych skór dobieramy czarny pasek, do brązowych staramy się dobrać pasek brązowy w możliwie najbardziej zbliżonym do koloru butów odcieniu. Za uniwersalne i ponadczasowe uchodzą paski z delikatną klamra prostokątną. Oryginalną, chociaż mało popularną alternatywą dla paska są szelki.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
