Akademia surfingu
1. Dlaczego Surfing
Nie ma nic tak pięknego jak surfing. Łamiące się fale potrafią zahipnotyzować, a jazda na nich jest ekspresją fascynacji do tego sportu. Surfing wymaga on was brawury, wytrzymałości, dobrej kondycji fizycznej, ale wygrywa z innymi sportami pięknem, gracją i zadziwiająca harmonią między człowiekiem i przyrodą.
Kiedy raz zaczniesz surfować i znajdziesz swoje miejsce na spocie, zaczniesz się rozglądać w oczekiwaniu na kolejną falę, poczujesz jej moc, chwilę popłyniesz a potem upadniesz to wychodząc z wody będziesz się już tylko zastanawiać jak następnym razem wykorzystać tę siłę by popłynąć szybciej, lepiej i efektowniej. Jest to sport szybko, gwałtowny i także niebezpieczny, gdy porywie Cię fala i rzuci bez litości o dno zrozumiesz o czym piszę, lecz gdy przytrafi Ci się to po raz kolejny i kolejny, nie będziesz tego tak negatywnie odbierać tylko uznasz ten sport za wspaniały.
Po pierwszych dniach spędzonych na wodzie uznasz, że zarówno te chwile na fali jak i te gdy fala zrobiła Ci pralkę były najwspanialsze i gdy wrócisz do domu, będzie Ci brakowało bycia zmieszanym z piaskiem.
Zacznie Ci też brakować tych momentów siedzenia na plaży w kręgu znajomych i oczekiwaniu na przyjście dobrego swellu.
2. Go for it, cming ...
a) str. 18-21 Cele Zatem chcesz surfować? Podjąć wyzwanie, przemierzać tysiące kilometrów by dotrzeć do oceanu lub polecanego przez znajomych spotu, spędzać większość czasu na plaży, poczuć słoneczko, orzeźwiający chłodek wody i miłą bryzę we włosach.
b) Świat Surfingu (str. 22-31) Surfing jest jednym z najstarszych sportów na kuli ziemskiej, polegającym na przemieszczaniu się przez bycie niesionym przez falę. Jego początki były czysto praktyczne, fal używali rybacy by wracający łodziami do domu.
c)Mechanika falowa (str. 32-39) Odpływy, przypływy, prądy morskie i oceaniczne, pointbreaki - czyli ruchy oceaniczne i obserwowanie przyrody, która pozwoli zaoszczędzić Ci mnóstwo sił w walce z falami. Wiedza i technika jest najważniejsza.
Łapanie fali
Spacer wzdłuż plaży, gdy pierwsze promienie słońca wychodzą z nad horyzontu, piasek bije lekkim chłodem i skrzypi pod nogami. Jest na tyle wcześnie, że możesz słyszeć ciszę. W powietrzu czuć świeżość. Plaża jest opustoszała, cała tylko dla Ciebie i twoich znajomych. Fale są ładne, czyste i w regularnych odstępach, ich kształt formuje lekki wiatr od lądu zwany off-shore.
Najlepszą porą dnia na uprawianie surfingu jest poranek, gdy fale są puste, gdyż mało kto wstaje tak wcześnie i można spokojnie bez oczekiwania w kolejce pływać. (tu była jakaś ściema marketingowa, opowiastki jak jest fajnie)
Rys historii surfingu
Większość historyków badających pochodzenie surfingu zgadza się, że ujeżdżanie fal jako pierwsi praktykowali starożytni mieszkańcu Polinezji, w szczególności Tahiti i Hawajów. Sport ten rozprzestrzenił się podczas migracji Polinezyjczyków przez Pacyfik. Surfing rozwinął się na Hawajach, gdzie stał się integralną częścią tamtejszej kultury.
Mimo, że kultura i tradycje hawajskie zostały poważnie naruszone i uległy wpływom europejskim w 19 wieku, to surfing pozostał żywy i dalej rozwijał się w szybkim tempie. Rozwój ten zawdzięczamy w szczególności młodym mieszkańcom wysp (Waikiki), którzy każdą wolną chwilę spędzali na desce. Jeden z nich - Duke Kahanamoku był złotym medalistą olimpijskim w pływaniu, co bardzo pozytywnie wpłynęło na rozwój i reklamę surfingu w świecie. Dzięki jego demonstracją świat poznał na czym polega ten piękny sport. Duke jest nazywany ojcem nowoczesnego surfingu. Sport przez lata ulegał ewoluował, znacznych zmian doczekały się także deski surfingowe. Z początku były to drewniane, trzymetrowe, ważące ok. 45 kg olbrzymy, a obecnie są to lekkie, wykonane zwykle z włókna szklanego lub innych lekkich materiałów deski, dostępne w różnych rozmiarach w zależności od umiejętności i upodobań.
Style of Surfing
Surfing można prosto podzielić na dwie kategoria
a) jazdę na długiej desce (longboarding)
b) jazdę na krótkiej desce (shortboard riding)
Do pływania na dużych deskach najlepsze są małe, długie fale, natomiast do pływania na shordboardzie lepsze są większe, szybsze fale łamiące się na rafie lub beachbreakuu (piaszczyste dno oceanu).
Prawdziwa rewolucja w deskach surfingowych zaczęła się 1966r. Kiedy to surferzy zaczęli skracać swoje longboardy, nadawać ich dziobom bardziej szpiczasty kształt, w celu zwiekszenia ich zwrotności i prędkości. Deski stały się coraz cieńsze a ich krawędzie bardziej ostre. Przy rufie deski coraz częściej pojawiały się trzy finy dla lepszej stabilizacji. Taki kształt pozawalał na pływanie w tubach, na wykonywanie szybkich zwrotów na fali oraz wielu innych tricków. Zazwyczaj longboardy mają od 9-12 stóp a shortboardy 5-7 stóp.
W 1990 r. longboardy znów stały się popularny. Stało się tak dlatego, że starsi surferzy, którzy na nich się wychowali wrócili do uprawiania surfingu i chcieli spokojnie, już nie tak dynamicznie popływać na falach. Na przestrzeni lat powstało wiele innych rodzajów desek, jak deski typu fish lub twin-fin. Dzisiaj surfuje się na wszystkim, w zależności od warunków, wybieramy albo dynamiczniejszego surfborda, albo mniej od nas wymagającego longboarda. Mówi się, że nigdy nie ma złego surfowania, czasem się tylko zdarza źle dobrany sprzęt.
Odłamy surfingu
Surfing zawsze się zmieniał, rozwiajał i ten rozwój dalej trwa. Powstało wiele innych sportów bazujących na idei ślizgania się na desce po wodzie. Do nich należą m.in.: a) Bodysurfing - bez wątpliwości pierwszym sportem uprawianym na falach był bodysurfing. Dyscyplina ta polega na ślizganiu się na fali na własnym ciele - zwykle powierzchni utworzonej z klatki piersiowej i wyprostowanych nóg. Może tego spróbować każdy, kto umie pływać. Przepłynięcie krótkiego odcinka razem z falą nie jest trudne i daje dużo radości, jeśli jednak ktoś chce przejść na wyższy poziom, wymaga to już bardzo dobrej sprawności fizycznej i wielu godzin spędzonych w wodzie na ćwiczeniach.
b) Bodyboarding - polega na ślizganiu się na fali na nie niewielkiej desce o dość sporej wyporności, jest to znaczne ułatwienie w porównaniu z bodysurfingiem. Ta dyscyplina jest świetna na początek dla tych wszystkich, którzy chcą się zajomować surfingiem. Na Bodybordzie jest dużo łatwiej złapać falę, dzięki temu można szybko nauczyć się wyczucia, pozanć zachowanie się fal.
c) Kitesurmfing - w tym sporcie osoba płynąca stoi na małej desce o niewielkiej wyporności i jest zarazem podpięta do latawca, który wytwarza siłę ciagu d) Windsurfing - jest to połączenie deski surfingowej z żaglem, ogromną zaletą jest to, że można pływać, gdy nie ma fal a jest wiatr. Windsurfing zyskał ogromną popularność w świecie w latach 80 XX w.
Patrząc się na etymologiczne pochodzenie słowa surfing, można dojść do wniosku, że jest ono w Polsce używane zbyt często i nie do końca właściwie. Surf - oznaczy z języka angielskiego białą pianę morską która powstaje podczas łamania się fali lub rozbijania się jej o skały. Dlatego też mianem surfingu (a także windsurfingu oraz kitesurfingu) powinno się określać te sporty, które są związane z tą białą pianą morską, czyli np. surfing polegający na ślizganiu się na fali tuż przed jej załamaniem, gdzie właśnie powstaje piana. Za błędne można uznać nazywanie windsurfingiem i kitesurfingiem pływanie na akwenach śródlądowych, gdzie nie ma fal. Tej nomenklatury trzymają się np. australijczycy, którzy kitesurfingiem i Windsurfingiem nazywają pływanie na desce z żaglem lub z latawcem po oceania na falach, a plywanie na jeziorach i innych mniejszych akwenach kiteboardingiem i sailboardingiem. Jak to mi kiedyś tłumaczyła koleżanka z australi, żeby był surfing to muszą być ocean i fale. U nas jednak przyjęło się używać pojęć kitesurfing i windsurfing bez rozróżnienia, na jakim akwenie sport jest uprawiany i w języku polskim nie jest to błędem.
Sport się ciągle rozwija i powstaje wiele kolejnych odmian: - kneeboarding - wave-skiing - Stand-up paddleboarding - Tow-in surfing
Fit to surf (przygotowanie do surfingu)
Aby szybko załapać, o co chodzi w sporcie potrzebna jest co najmniej średnia sprawność fizyczna. Sport nie wymaga dużej siły, jest z powodzeniem uprawiany tez przez dzieci i kobiety, jednak zwinność, szybkość, dobra koordynacja ruchowa będą silnym atutem. Odpowiednie przygotowanie się przed wejściem do wody, rozgrzewka oraz rozciągnięcie mięśni pozwolą nam sprawniej wykonywać ruchy w wodzie, przez co popełniać mniej błędów i szybciej się nauczyć. Mięśnie ramion i pleców są używane podczas wiosłowania na desce, mięśnie nóg i brzucha podczas wstawania, które jest kluczowym momentem w łapaniu fali. Ja uważam, że mięśnie brzucha są najważniejsze i to nie tylko w surfingu, ale i w czynnościach dnia powszedniego, dlatego namawiam do ich regularnego ćwiczenia.
Umiejętność pływania, chociaż w podstawowym stopniu, jest niezbędna do uprawiania surfingu, jest to zarazem najlepszy sposób by poprawić swoją tężyznę fizyczną. Wytrzymałość w pływaniu jest kolejnym bardzo korzystnym czynnikiem. Prądy w oceanie bywają bardzo silne i czasem poza wiedzą jak się one układają (która jest niezbędna by je pokonać) równie ważna jest wytrzymałość, by bezpiecznie wrócić do brzegu.
Jest wiele sposobów by poprawić swoją kondycje fizyczną w tym kierunku by było to pomocne podczas surfowania. Do najlepszych należą: - skakanie na skakance i bieganie są świetne by powiększyć sobie pojemność płuc - Tai Chi, Yoga i boks są świetne by poprawić swoją zwinnosć, gibkość i refleks - Balansowanie na desce podpartej na kołku (ballance board) lub na piłce treningowej są dobre do ćwiczenia niezbędnej w surfingu równowagi - Jazda na deskorolce - ma wiele zalet, łączy kilka ćwiczeń, jest to dobry trening na such
Szkoła surfingu
Zanim wejdzie się na wodę niezbędne jest zapoznanie się z podstawową wiedzą na temat zasad surfingu i bezpieczeństwa. Tych informacji udzieli Ci wykwalifikowany instruktor lub bardziej doświadczeni koledzy. Z przyczyn oczywistych lepiej jest wziąć kilka lekcji u osób, które mają doświadczenie i w kompetentny sposób przekażą wiedzę. Zaoszczędza się w ten sposób wiele czasu na samodzielnym wykrywaniu błędów i ich eliminowaniu.
Moim zdaniem najprzyjemniejszym i zarazem najlepszym rozwiązaniem jest udanie się na surf-tripa z grupą znajomych, z których ktoś miał już styczność ze sportem. Dobra ekipa jest podstawowym czynnikiem wpływającym na zadowolenie z wyjazdu, ponieważ surf-trip to nie tylko pływanie na desce, ale i dobra zabawa, zarówno wieczorami jak i w ciągu całego dnia oraz podróży. Jeśli nie masz znajomych zajmujących się surfingiem, na pewno znajdziesz przez internet ludzi zafascynowanych tym sportem. Są to zwykle ludzie bardzo otwarci i bez problemu znajdziesz z nimi wspólny język. Adresy do stron poświęconych tematyce surfingu znajdziesz pod koniec książki w dziale link-to-me.
Pierwsza lekcja to w gruncie rzeczy siedzenie na plaży, obserwowanie oceanu i poznawanie zasad rządzących tym sportem. Żeby było Ci łatwiej zrozumieć jak należy się poruszać po spocie, przyjrzyj się uważnie obrazkom na kolejnych stronach i zapoznaj się z tzw. Mechaniką Falową, czyli teorią powstawania fal, burz, prądów morskich. Jeśli jesteś fizykiem, to zrozumiesz to bez najmniejszego problemu, co w cale nie oznacza, że ta wiedza dla humanistów jest nie osiągalna.
Jak powstają fale i od czego zależy ich kształt?
Fale to jest czysta energia. Przemieszczają się po wodzie, ale nie transportują jej. To tylko przemieszczenie jak impuls wysłany wzdłuż napiętej liny. Ten impuls rodzi się zwykle podczas sztormów i burz na otwartym oceanie. Bardzo często wędrują bardzo długi dystans zanim skończą swoją podróż łamiąc się na rafie lub plaży.
Cykliczna natura swell'u
Swell jest to słowo angielskie oznaczające serie dużych, pojawiających się w równych odstępach czasowych fal, generowanych przez pływy oceaniczne. Na drodze, jaką przebywają fale występuje zjawisko pochłaniania mniejszych fal przez większe. To powoduje, że przemieszczające się fale są bardziej regularne, lepiej zorganizowane i regularnie rozmieszczone. Kiedy fale (swell) zbliża się do brzegu, spodnia część fali dotyka dna oceanicznego, co powoduje, że fala staje się wyższa. Dzieje się tak do momentu, gdy wierzchołek zaczyna się przelewać na czoło fali i tak powstaje surf - biała piana.
Wave formation
- sztorm generuje silny wiatr, który wiejąc generuje swell. Im wiatr wieje mocniej i dłużej tym fale są większe.
Origin - sztorm powoduje powstawanie wielu małych falek, które są bardzo chaotyczne. W tym momencie są wysyłane małe impulsy energii, powstające na podobnej zasadzie jak przy wrzuceniu kamyka do wody, wtedy od punktu w którym kamyk był wrzucony powstaje fala rozprzestrzeniająca się we wszystkich kierunkach na powierzchni.
Chaotyczna energia - z początku powstaje bardzo wiele zarodków takich fal które interferują ze sobą i powstaje coraz bardziej zorganizowany swell
Regularne fale - fale przemierzając ocean oddziaływają na siebie, małe są pochłaniane przez większe i w ten sposób powstaje regularny swell.
Wzrost fal - kiedy swell zaczyna ocierać o dno oceanu, fala staje się wyższa
Załamanie fali - kiedy szczyt fali jest odpowiednio wysoko, wtedy woda przelewa się na czoło i powstaje surf
Rozpraszanie energii - fale docierają do brzegu, odbijają się od niego, zmieniają ukształtowanie terenu i wracając formują prądy morskie i oceaniczne.
Czytanie map pogody
Linie na mapie pogody, zwane izobarami określają obszary o tym samym ciśnieniu atmosferycznym i pokazują kierunek wiatru. Na półkuli północnej powstający wiatr krąży wokół ośrodków niskiego ciśnienia (L) przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, natomiast wokół ośrodków wysokiego ciśnienia zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Na półkuli południowej jest na odwrót. Im izobary są ciaśniej tym mocniejszy powstaje wiatr.
Mapy typu WAM
Kolor na mapie wskazuje wysokość fali. Dane są gromadzone przez satelitę, boje umieszczone na oceanie oraz dzięki raportom statkom pływającą po oceanie. Wyniki dają nam wierny obraz warunków na wodzie. Z takiej prognozy możemy przewidzieć warunki u siebie na spocie.
Zachowanie się fal
Rodzaje fal utworzonych, gdy swell dociera do wybrzeża zależy od kilku czynników. Kierunek wiatru na wybrzeżu (off-shore, czyli wiatr od strony lądu jest najbardziej pożądany, gdyż wtedy fale najładniej się formują, występuję on zwykle bardzo wczesnym rankiem), kształt dna, położenie geograficzne i powiązane z tym warunki wiatrowe oraz pływy.
Rodzaj wybrzeża można podzielić na 3 główne kategorie: 1) beach break - podłoże z piasku, fale łamią się zupełnie w przypadkowych miejscach, załamanie to zależy od drobnych wzniesień i wgłębień ciągle ruszającego się dna z piasku. Nie jest to najszczęśliwsze miejsce dla doświadczonych surferów, ale daje dużo możliwość dla uczących się do łapania fal z dala od tłumów. 2) reef break - rafa kolarowa, fala łapie się na skałach lub koralowcach rafy, zwykle powstają ładne fale w najpłytszych miejscach. Upadek może być trochę bolesny, gdyż wiąże się to ze spotkaniem z twardym podłożem. Tego typu spoty polecamy dla bardziej doświadczonych surferów. 3) point brak - fala powstaje wzdłuż cyplu, przylądku lub innego podobnego ukształtowania terenu. Fale w tym wypadku są zwykle długie i regularne. Tego typu breaki polecamy każdemu.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |