Choroby psów
Choroby Psów - Jakie choroby występują u psów
1 Białaczka
Układ krwiotwórczy i krew, podobnie jak różne narządy, mogą ulec modyfikacją nowotworowym. Zmiany najczęściej rozwijają się w śledzionie, węzłach chłonnych i wątrobie lub w szpiku kostnym. Poprzez nadmierny, nieprawidłowy rozwój komórek, znacznie zwiększa się objętość tych narządów. Uszkodzenie komórek w szpiku kostnym, w którym powstają krwinki czerwone, doprowadza do niedokrwistości.
Jednym z ważniejszych objawów białaczki są zmiany we krwi.
Przyczyny wywołujące tą chorobę nie są dokładnie wyjaśnione, jednak nie wyklucza się, że wywołuje je wirus.
Pierwszym zauważalnym objawem białaczki jest powiększenie węzłów chłonnych powierzchniowych, zwłaszcza pod żuchwą , na szyi i w okolicy łopatki i pachwin. Może to utrudnić połykanie i oddychanie. Przy końcu tej choroby pies bardzo chudnie, traci siły i pada. Białaczka występuje najczęściej u starszych psów.
2 Mój pies się drapie
Zmiany skórne takie, jak świąd, infekcje (ropne zapalenie skóry), wyłysienia, łuski, strupy czy zaczerwienienia spotykane są bardzo często. Świąd u psa może objawiać się nie tylko drapaniem, ale także wylizywaniem czy wygryzaniem określonych okolic ciała, ocieraniem się o przedmioty czy tarzaniem się po podłodze.
Przyczyny świądu mogą być różnorakie:
• Najczęstszą przyczyną są pchły, które gryząc, wydzielają ślinę, wywołującą podrażnienie i świąd. U psów z alergią wystarczy jedna pchła, aby spowodować intensywne drapanie. Z tego względu warto przez cały rok stosować środki przeciwpchelne u wszystkich zwierząt w domu.
• Inne pasożyty (kleszcze, wszy, cheyletiella…). Częstym pasożytem jest także świerzbowiec, który może być (UWAGA!) zaraźliwy dla człowieka.
• Infekcje skóry.
• Atopowe zapalenie skóry.
• Alergia lub nietolerancja pokarmowa.
Tak różnorodne przyczyny świądu są powodem zróżnicowanej terapii. Niezbędna jest wizyta u weterynarza, który ustali przyczynę zmian skórnych (często stosując dodatkowe badania i testy) i zaleci odpowiednie leczenie.
Diagnoza: ATOPIA
Atopia, czyli atopowe zapalenie skóry, to alergia na alergeny środowiskowe, takie jak pyłki, roztocza, pleśń. Szacuje się, iż około 10% psów cierpi z powodu atopii, która nadal pozostaje wyzwaniem diagnostycznym.
Pierwsze objawy atopii pojawiają się w wieku od 6 miesiąca życia do 3 roku życia. Mogą to być: czerwone plamy, świąd, nawracające infekcje uszu, wtórne zakażenia. Ich nasilenie często związane jest z porą roku. Rasy szczególnie predysponowane do rozwoju atopii to: Labrador, Bokser, Dalmatyńczyk, West Highland White Terier i Shar Pei.
Leczenie przeważnie jest trudne i opiera się na kombinacji kilku terapii:
• eliminacja alergenu ze środowiska psa – nawet, gdy uda się go zidentyfikować, usunięcie jest niemal niemożliwe
• immunoterapia (odczulanie) – gdy alergen jest rozpoznany
• środki przeciwzapalne:
1. sterydy – bardo skuteczne, ale długoterminowe i z licznymi skutkami ubocznymi
2. EPA lub DHA – kwasy tłuszczowe omega 3 (naturalnie występują w tłustych rybach morskich) bardzo zmniejszają objawy atopii
3. cyklosporyna
• środki do zwalczania wtórnych infekcji skórnych
• środki przeciwhistaminowe
Odpowiednia dieta może pomóc psom z atopią lub inną chorobą skóry. Badania wykazały, iż pewne składniki odżywcze maja bardzo korzystny wpływ, nie wykazując żadnych objawów ubocznych:
• kwasy tłuszczowe omega 3 – stosowanie doustne kapsułek z tranem
• olej z ogórecznika – skuteczność wyższa, jeśli w połączeniu z tranem
• aloes + kurkuma + tauryna + witamina C – specjalistyczne karmy renomowanych firm.
Diagnoza: ALERGIA POKARMOWA
Alergia pokarmowa wywołana jest przez alergeny znajdujące się w pokarmie. Najczęstszą przyczyną są białka pochodzenia zwierzęcego (wołowina, kurczak, …).
Objawy alergii mogą być bardzo zróżnicowane: niektóre psy mają objawy ze strony przewodu pokarmowego (przewlekła biegunka, wymioty, wzdęcia), inne – objawy skórne a u pozostałych – kombinacja objawów zarówno pokarmowych, jak i skórnych. To właśnie wyjaśnia, dlaczego alergia pokarmowa, która jest powszechnym problemem, nadal stanowi wyzwanie.
Rozpoznanie alergii pokarmowej opiera się na stosowaniu diety eliminacyjnej. Polega ona na podawaniu psu wyłącznie zaleconej hipoalergicznej diety, przez okres minimum 2 miesięcy. Jeśli okaże się, że pies ma faktycznie alergię pokarmową, nasilenie objawów zacznie się zmniejszać podczas trwania testu. To stanowi ostateczne potwierdzenie rozpoznania i oznacza konieczność stosowania diety hipoalergicznej do końca życia psa.
Istnieją dwa typy diet hipoalergicznych:
• z wyselekcjonowanym źródłem białka (można przygotowywać samemu, co jest sporym utrudnieniem, lub skorzystać z gotowych karm specjalistycznych). W tym przypadku pies powinien otrzymywać wyłącznie jeden rodzaj białka (z którym nigdy nie miał kontaktu) w połączeniu z pojedynczym źródłem węglowodanów. Właściciel musi ściśle przestrzegać zaleceń weterynarza, żeby posiłek był zbilansowany pod względem zawartości białka, witamin i soli mineralnych. Absolutnie zakazane jest podawanie przysmaków czy resztek za stołu – w przeciwnym razie dieta nie przyniosłaby żadnych efektów
• z białkiem hydrolizowanym – jest to białko „rozłożone” na mniejsze cząstki zwane polipeptydami. Cząsteczki te są na tyle małe, że organizm nie rozpoznaje ich jako alergenów, dzięki czemu nie wywołują one reakcji alergicznej.
Sprawdzając regularnie i dokładnie wygląd skóry i sierści psa, można w porę wychwycić różne zmiany. Obserwowane przez właściciela zmiany to zwykle zmiany wtórne, a ich pierwotną przyczynę może ustalić jedynie lekarz weterynarii. Jeśli więc zobaczysz, że twój pies zbyt często się drapie, nie lekceważ tego, tylko zasięgnij porady specjalisty.
3 Jak sprawdzić czy mój pies ma pchły?
Nie zawsze można odnaleźć pchły na skórze psa, ponieważ są one bardzo małe i mogą ukrywać się między włosami. Szczególny problem mają właściciele zwierząt z gęstym podszerstkiem. Są jednak dwa sposoby na wykrycie obecności pcheł:
1. Najprostszą wskazówką jest odnalezienie odchodów pcheł – małych, czarnych plamek na skórze zwierzęcia.
2. Można także wyczesać psa na wilgotnym, jasnym materiale – odchody przy kontakcie z wodą stają się brunatno-czerwone.
Trzeba jednak pamiętać, że samo zastosowanie środków przeciwpchelnych u naszego psa nie wystarczy. Konieczna jest także eliminacja pcheł ze środowiska zwierzęcia, czyli z legowiska, dywanów, etc. W przypadku psów z alergicznym pchlim zapaleniem skóry takie postępowanie jest wręcz niezbędne.
4 Choroba lokomocyjna
Nie da się ukryć, że samochód jest ważnym elementem życia, często wręcz niezbędnym. Co jednak zrobić w przypadku, gdy nasz psiak odchorowuje każdy wyjazd? Pies, który bez problemów znosi jazdę samochodem to skarb - może on spędzać ze swym właścicielem więcej czasu i towarzyszyć mu w najróżniejszych miejscach i sytuacjach. Aby nie dopuścić do rozwinięcia się choroby lokomocyjnej, trzeba przyzwyczajać szczeniaka do jazdy samochodem od najmłodszego wieku. Jeśli się tego nie dopilnuje, to najmniejszy wyjazd do weterynarza stanie się prawdziwym koszmarem i dla nas i dla naszego pupila, a z wyjazdów na działkę czy na szkolenie trzeba będzie całkiem zrezygnować. Zabierajcie szczeniaka na krótkie przejażdżki już od pierwszego dnia pobytu w waszym domu. Poniższe wskazówki powinny być pomocne:
1. Szczeniak powinien jeździć wyłącznie na tylnim siedzeniu. Powinien być zamknięty w klatce lub przypięty pasami bezpieczeństwa. Nie wolno go wozić bez żadnego zabezpieczenia – może się to źle skończyć zarówno dla szczeniaka, jak i dla ludzi siedzących z przodu.
2. Z początku przejażdżki powinny być krótkie, ale należy je odbywać codziennie. Szczeniak musi być minimum 2 godziny po posiłku, a wybrana trasa – możliwie bez zakrętów i wybojów. Po przejażdżce dobrze byłoby pobawić się trochę z psem, aby jazda skojarzyła mu się z czymś przyjemnym.
3. Nie krzyczcie i nie pocieszajcie szczeniaka, gdy popiskuje i całkowicie zignorujcie, gdy zdarzy mu się zwymiotować. Posprzątajcie dopiero po powrocie do domu, a następnego dnia skróćcie czas jazdy. Jeśli mimo to droga okaże się za długa, przejedźcie się tylko kawałek po podwórku.
4. Gdy po jakimś czasie szczeniakowi przestanie się zbierać na wymioty, stopniowo wydłużajcie trasę. Nie zapomnijcie pochwalić szczeniaka po zakończeniu każdej przejażdżki.
5. Dobrze jest zostawiać lekko uchylone tylne okno, gdyż dopływ świeżego powietrza zapobiega mdłościom. Szpara nie może być jednak na tyle duża, by szczeniak mógł wystawić przez nią głowę. Jest to bardzo niebezpieczne, gdyż może zostać uderzony wyrzuconym spod koła kamykiem lub zwyczajnie się przeziębić.
Na koniec jeszcze jedna ważna uwaga – nigdy, nawet na krótko, nie zostawiajcie szczeniaka w zamkniętym samochodzie na słońcu. Psy są znacznie bardziej narażone na udar cieplny niż ludzie!
Jaka choroba może spowodowć podobne objawy co wścieklizna
Podobne objawy,ale nie wszystkie razem mogą wystąpić np przy zatruciu (ślinienie, wodowstręt - nie zawsze), chorobom metabolicznym, uszkodzeniu nerek, wątroby, uszkodzenie rdzenia (porażenie tylnych nóg np. przy dyskopatii u jamników), uszkodzeniu układu nerwowego, mózgu (guzy, nowotwory, wylewy itp.) występują wtedy zaburzenia równowagi, bieganie bez celu, wodowstręt. Ogólnie podobne objawy występują przy chorobach układu nerwowego. To tyle co się dowiedziałem. Pozdrawiam.
Pies caly czas zrzuca sierść jak temu zapobiegac
Wszystko zależy od rasy psa,beagle zrzucają sierść cały rok,inne rasy okresowo.Nie można dać jednoznacznej odpowiedzi,jeśli nie wiem o jaką rasę chodzi.Napisz więcej informacji na ten temat ;jaka rasa,od kiedy się leni i dlaczego Cię to zaniepokoiło .Psy zawsze gubią włosy podobnie jak ludzie ,więc pojedyncze kłaczki zawsze będą się gdzieś wbijały.MK
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE 7 ADAM NAWARA |
