Kiełki
Co zrobić, gdy świeże warzywa skończą się, a przygotowane przez nas zimowe przetwory już nam się przejadły? Jest na to jedyna rada - „uprawiać" w domu kiełki warzyw. Te „zaczątki" roślin są skarbnicą zdrowia - to właśnie w nich skumulowane są wszystkie najbardziej wartościowe substancje i minerały. Są bogate w witaminy A, B kompleks, C, E, H, K, PP i liczne aminokwasy. Zawierają duże ilości wapnia, żelaza, magnezu, potasu, siarki i wiele mikroelementów (jod, mangan, lit, selen).
I tak w 100 gramach kiełków (niżej wymienionych warzyw) znajduje się:
- rzodkiewka - 80 mg witaminy C, 6,6 mg witaminy PP, 60 mg magnezu, 2,3 mg żelaza, wyjątkowo dużo soli wapnia -90,8 mg, 1,2 mg cynku,
- soczewica - 70 mg witaminy C, 0,2 mg witamin B1 i B2, dużo witaminy E, 30 mg wapnia, 166 mg fosforu, 2,3 mg żelaza, wyjątkowo dużo bo 0,53 mg miedzi i 1,48 mg cynku. Korzystna jest bardzo mała zawartość sodu,
- rzeżucha - 58,8 mg witaminy C, spore ilości witamin z grupy B, 1,3 mg witaminy PP, 156 mg soli potasu,
- brokuł - ok. 80 mg witaminy C, 6,6 mg witaminy PP, 90-100 mg wapnia, 60-70 mg magnezu, 170-200 mg potasu, a także śladowe ilości sodu.
W czasie kiełkowania zgromadzone w nasionach składniki odżywcze pod wpływem wilgoci, temperatury, a przede wszystkim enzymów ulegają przemianom w związki łatwo przyswajalne przez organizm. Zawartość tych wszystkich substancji i związków powoduje, że spożywanie kiełków wpływa dodatnio na organizm:
- obniżają ilość złego cholesterolu, a więc działają antymiażdży-cowo,
- występujące w nich enzymy regulują procesy trawienne,
- zawierają inhibitory proteazy (soczewica), które przeciwdziałają wirusom i nowotworom,
- w kiełkach brokuła znajduje się sulforafan - związek, który hamuje rozwój komórek rakowych (jest go 200 razy więcej niż w samym warzywie) oraz koenzym Q10,
- kiełki rzeżuchy obniżają poziom cukru we krwi, a zawarta w nich siarka pobudza apetyt,
- kiełki rzodkiewki i rzodkwi m.in. wspomagają leczenie anemii,
- pomagają odzyskać siły po tzw. „zmęczeniu wiosennym" jak również po przebytych chorobach,
- mają działanie regenerujące i odmładzające organizm.
Tak więc codzienne, regularne ich spożywanie przeciwdziała wielu poważnym schorzeniom, uruchamia system odpornościowy, uzupełnia niedobory witamin i składników mineralnych (spożycie ok. 50 g kiełków pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę C). Kiełkować możemy nasiona wielu gatunków warzyw, ale najwartościowszy materiał uzyskamy z brokuła, rzodkiewki, rzodkwi, rzeżuchy i soczewicy. Domowa hodowla kiełków jest bardzo prosta. Zakupione w tym celu nasiona kilka razy przepłukujemy na sicie, a następnie wsypujemy do wcześniej przygotowanego, czystego słoika (lub innego szklanego naczynia) w takiej ilości, aby cienką warstwą zakrywały dno i zalewamy dużą ilością przegotowanej, letniej wody. Wierzch słoika przykrywamy gazą, dzięki której będziemy mogli dobrze przepłukiwać nasiona. Następnego dnia wodę wylewamy, a słoik z mokrymi nasionami ustawiamy w ciepłym miejscu. Kilka razy dziennie nasiona przepłukujemy wodą, a jej nadmiar zlewamy, aby uniknąć pleśnienia nasion. W zależności od gatunku już po 3-6 dniach kiełki są gotowe do spożycia. Możemy je dodawać do sałatek, surówek, serów, kanapek lub pojadać w ciągu dnia.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |