 Jodła Koreańska
Jodły koreańskie to niezwykle malownicze drzewa iglaste, które charakteryzują się powolnym wzrostem i regularnym, stożkowatym pokrojem. Ponadto mają bardzo dekoracyjne szyszki, które początkowo przybierają barwę fioletowo-niebieską, co ładnie kontrastuje z ciemnozielonymi igłami. Jodły koreańskie najpiękniej wyglądają posadzone pojedynczo. Nadają się do ogrodów orientalnych, japońskich, reprezentacyjnych, a niższe odmiany także na skalniaki i wrzosowiska.
Pochodzenie i występowanie
Jodły (Abies) to bardzo dekoracyjne drzewa iglaste, które rosną głównie w klimacie umiarkowanym na półkuli północnej. Obecnie znanych jest kilkadziesiąt gatunków jodeł, z których najwyższe mogą osiągać nawet 100 m wysokości. W Polsce w naturze występuje tylko jodła pospolita (Abies alba). Jedna z najpiękniejszych i najpopularniejszych jodeł, która często wykorzystywana jest jako roślina ozdobna, to jodła koreańska (Abies koreana). To drzewo iglaste należy do rodziny sosnowatych i pochodzi z terenów górzystych Korei Południowej. W naturze spotkać ją można w górach na wysokości od 1000 do 2000 m n.p.m. Rośnie w lasach deszczowych, gdzie lata są stosunkowo chłodne i wilgotne, a zimą jest dużo śniegu. Jodła koreańska została odkryta na początku XX wieku i obecnie posiada wiele ciekawych odmian. Jest bardzo popularna ze względu na dekoracyjny wygląd, regularny pokrój, niewielkie rozmiary i powolny wzrost.
Wygląd
Jodła koreańska ma bardzo regularny, szeroko-stożkowaty pokrój. To jedna z niższych jodeł, w naturze może dorastać do około 15-18 m, w naszym klimacie jest nieco niższa. Jodła koreańska rośnie bardzo powoli – po 10 latach osiąga około 1,5-2 m wysokości, po 30 latach może mieć około 3-4 m przy średnicy około 1,2 m.
Igły jodły koreańskiej są krótkie (1-2 cm), płaskie, na wierzchołku zaokrąglone lub tępo wcięte i łukowato sterczą ku górze. Z wierzchu są ciemnozielone i błyszczące, od spodu mają barwę kredowobiałą. Jodły koreańskie to drzewa jednopienne, rozdzielnopłciowe. Kwiaty męskie wyrastają na pędach bocznych, są pokryte żywicą i mają barwę czerwonobrązową, kwiaty żeńskie mają barwę purpurową albo ciemnoczerwoną.
Jodła koreańska posiada bardzo dekoracyjne szyszki, które początkowo są fioletowoniebieskie lub purpurowofioletowe, a z czasem stają są zielonobrązowe. Szyszki mają 5-7 cm długości, w kształcie są walcowate lub cylindryczne. Szyszki jodły koreańskiej są sztywne i pionowo skierowane do góry, pojawiają się bardzo licznie już u młodych egzemplarzy – nawet na drzewkach metrowej wysokości. Wyglądają niezwykle malowniczo na tle ciemnozielonych igieł. Szyszki po dojrzeniu rozsypują się.
Warunki uprawy
Jodły koreańskie są dość wymagające w uprawie. Powinny rosnąć na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, zacisznych i osłoniętych przed mroźnymi, wysuszającymi wiatrami. Warto pamiętać, że odmiany o żółtym zabarwieniu igieł nie powinny być sadzone w pełnym słońcu, bo ich delikatne igły mogłyby zostać poparzone.
Jodły koreańskie preferują gleby żyzne, próchnicze, zasobne w składniki pokarmowe, piaszczysto-gliniaste, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Podłoże powinno być także dostatecznie wilgotne, ale dobrze zdrenowane. Jodły koreańskie lubią też wysoką wilgotność powietrza, dlatego najlepiej sadzić je w pobliżu stawów i oczek wodnych.
Jodły koreańskie nie lubią upałów, suszy i silnych, mroźnych wiatrów, młode przyrosty mogą być uszkadzane przez późnowiosenne przymrozki. Ponadto drzewa te źle znoszą suche i zanieczyszczone powietrze.
Zabiegi pielęgnacyjne
Jodły koreańskie nie wymagają cięcia – mają ładny, regularny pokrój. Na wiosnę można jednak wyciąć połamane, uszkodzone i uschnięte pędy.
Jodły koreańskie jako gatunek można rozmnażać z nasion, natomiast poszczególne odmiany rozmnaża się przez szczepienie.
Drzewa te mogą być narażone na szkodniki takie jak np.: fytoftoroza (choroba o podłożu grzybowym, powodująca brązowienie igieł i gnicie tkanek) czy zamieranie pędów. Do szkodników jodły koreańskiej należy: ochojnik jodłowy (mszyca powodująca uszkadzane i opadanie igieł, a nawet całych gałęzi), obiałka pędowa (mszyca, której larwy uszkadzają igły i pędy, w konsekwencji czego mogą obumierać całe gałęzie i wierzchołki drzew).
Zastosowanie
Jodły koreańskie mają bardzo regularny, stożkowaty pokrój, piękne, ciemnozielone igły i niezwykle ozdobne szyszki, dlatego idealnie nadają się do posadzenia w wyeksponowanym miejscu w ogrodzie. Można je także łączyć w kompozycjach z innymi roślinami o odmiennym zabarwieniu (jasnozielonym, niebieskawym, srebrzystym, złocistym) i pokroju (kolumnowym, płożącym, kulistym).
Jodły koreańskie mają wiele ciekawych odmian, które różnią się między sobą przede wszystkim siłą wzrostu, pokrojem i wybarwieniem igieł. Odmiany karłowe i miniaturowe będą się pięknie prezentować w ogrodach japońskich i orientalnych, a także na skalniakach, wrzosowiskach i reprezentacyjnych rabatach np. przed domem. Wiele z nich nadaje się także do uprawy w pojemniku – mogą być wtedy ozdobą tarasu czy balkonu.
Odmiany
'Aurea' – odmiana bardzo wolno rosnąca, po 10 latach osiąga około 1 m wysokości. Początkowo charakteryzuje się nieregularnym, płasko kulistym pokrojem, a z czasem jej pokrój staje się bardziej regularny, szeroko stożkowaty. Odmiana ta ma igły barwy zielonożółtej, najpiękniej wybarwione są młode przyrosty. Preferuje stanowiska półcieniste.
'Golden Glow' – odmiana o regularnym, stożkowatym pokroju, która ma igły wybarwione na żółto. W ogrodzie może stanowić ciekawy akcent kolorystyczny.
'Green Carpet' – bardzo wolno rosnąca odmiana, której roczne przyrosty to zaledwie 5-7 cm. Po 10 latach osiąga około 1 m wysokości i rozrasta się do szerokości około 2 m. Odmiana ta posiada nieregularny, rozłożysty pokrój, jej pędy rozrastają się poziomo. Młode, jasnozielone przyrosty ładnie kontrastują ze starszymi, ciemnozielonymi igłami, odmiana idealna do ogródków skalnych.
'Kórnik' – polska odmiana wyselekcjonowana w Arboretum Kórnickim. Jest to odmiana gęsta, karłowata, o szeroko kopulastym pokroju, która przy wysokości około 0,5 m osiąga około 1,5 m średnicy. Roczne przyrosty to około 8-10 cm. Odmiana odporna na mróz i zanieczyszczenia powietrza.
'Pinocchio' – odmiana karłowa, bardzo wolno rosnąca (roczne przyrosty to 3-5 cm). Ma bardzo gęsty, kulisty pokrój i najpiękniej wygląda w formie szczepionej na pniu. Na młodych przyrostach wyraźnie widoczna jest spodnia, kredowobiała strona igieł, co ładnie kontrastuje ze starszymi, ciemnozielonymi pędami. Odmiana ta powinna rosnąć w miejscu zacisznym i osłoniętym.
'Silberlocke' – odmiana wolno rosnąca o szeroko stożkowatym pokroju. Po 30 latach osiąga zaledwie około 5-6 m wysokości. Odmiana o bardzo dekoracyjnych, poskręcanych igłach, które są sierpowato wygięte ku górze – dzięki temu uwidacznia się ich spodnia, kredowobiała strona. Jodła ta jest niezwykle malownicza, srebrnobiała, dlatego najlepiej posadzić ją w wyeksponowanym miejscu w ogrodzie.
'Tundra' – odmiana miniaturowa o płasko kulistym, regularnym pokroju. Rośnie wolno i po 10 latach osiąga około 0,4 m wysokości i 0,6 m szerokości. Ma krótkie i cienkie pędy, które nadają roślinie poduszkowaty wygląd. Odmiana ta nadaje się do uprawy w pojemniku, można ją także uprawiać w formie piennej.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
