Uczucia i sex

Uczucia i sex to jedna z ważniejszych sfer życia człowieka. Od narodzin, poprzez dojrzewanie, dojrzałość, aż po "jesień życia" może mieć różne barwy, które decydują o naszej pełnej satysfakcji. Podejmowanie decyzji w tym zakresie wiąże się z wieloma wyborami. Nie zależnie od tych już dokonanych, warto poznać wiedzę ekspertów w tym zakresie, która pozwoli Nam na lepsze zrozumienie istoty tej sfery życia człowieka.

Wiedza uczuciowość miłość odpowiedzialność

Z chwilą "narodzin" człowiek przechodzi kilka etapów związanych z sferą życia, jaką jest "uczucie i sex". Już w fazie prenatalnej pojawia się więź matki i dziecka, dalej narodziny i związane z nimi niezapomniane chwile, wychowanie, dojrzewanie. "Uczucie i sex" nowych par ponownie budują nowe pokolenie. Elementem wiążącym, pośrednim w tym zamykającym się "kole" jest tzw. "jesień życia". Doskonałym układem jest, jeśli wszystkie te etapy poparte są wiedzą, uczuciowością, miłością, odpowiedzialnością.

Wiedza czy nie wiedza

Trudno odpowiedzieć na pytanie czy wiedza w zakresie uczuć i sexu pomaga czy nie. Kluczem w tym przypadku jest wydaje się sam człowiek i jego predyspozycje. Można być doskonałym przyjacielem, kochankiem, ojcem, matką nie zależnie od tej wiedzy. Jednak wiedza ta istnieje i warto ją poznać. Zapraszamy GMI.

Słownik zaburzeń seksualnych

A

Akrotomofilia jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest partner z okaleczonym ciałem. Zdarza się, że pacjentka przychodzi zaniepokojona do seksuologa, gdyż jej partner namawia ją na amputację jakiejś części ciała.

Apotemiofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest dążenie do samookaleczenia się.

Aseksualność – dla jednych seksuologów jest naturalnym, wrodzonym brakiem aktywności lub niskim poziomem odpowiedzi na bodźce seksualne. Z kolei inny badacze uważają, iż jest ona zaburzeniem seksualnym, mającym źródło w rygorystycznym wychowaniu religijnym, urazach i szokach seksualnych, doświadczeniach wykorzystania lub przemocy seksualnej. Szacuje się, że aseksualnych osób jest 1-1,5 % w populacji.

Asfiksjofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest potrzeba duszenia się lub bycia duszonym. Obecnie jest to coraz bardziej popularne zaburzenie.

Aspermatyzm – zaburzenie seksualne polegające na całkowitym braku wytrysku nasienia, niezależnie od formy aktywności seksualnej (stosunek, petting, masturbacja). Może mieć charakter pierwotny (mężczyzna nigdy nie doświadczył wytrysku nasienia), bądź wtórny (w przeszłości były wytryski nasienia, od jakiegoś czasu zanikły). Przyczyny są zróżnicowane i obejmują podłoże biologiczne psychologiczne i społeczne.

Autassassinofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest pozorowanie własnego zabójstwa. Nieznana jest liczba samobójstw dokonanych z powodu osobistych kryzysów, a tych, które są wypadkiem przy autassassinofilii.

Autopedofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest bycie traktowanym jak dziecko.

Awersja seksualna (również wstręt seksualny) – zaburzenie seksualne polegające na odczuwaniu wstrętu do partnera, jego ciała, pieszczot, współżycia z nim, a w skrajnych przypadkach odraza do wszelkich bodźców i kontaktów seksualnych, niezależnie od osoby partnera. Jest to jedno z najcięższych do leczenia zaburzeń seksualnych. Ma wiele możliwych przyczyn. Im wcześniej pacjent/ ka zgłosi się do seksuologa, tym większa jest szansa na wyleczenie.

B

Ból po wytrysku – jest jednym z zespołów mających źródło w psychice. Najczęściej ból pojawia się w obrębie miednicy i narządów płciowych i wiąże się ze współżyciem seksualnym. Przyczyną jest stres i różne mechanizmy psychiczne, które bezpośrednio po wytrysku nasienia wyzwalają skurcz będący przyczyną bólu.

Brak lub utrata potrzeb (hipolibidemia, osłabienie pożądania seksualnego, dawniej oziębłość) – przejawia się zmniejszeniem zainteresowania tematami seksualnymi, myślenia o sprawach seksualnych z uczuciem pragnienia oraz zmniejszeniem wyobrażeń seksualnych. Brak zainteresowania inicjowaniem aktywności seksualnej, zarówno z partnerem, jak i w sytuacji samotnej masturbacji, co prowadzi do aktywności seksualnej o wyraźnie zmniejszonej częstotliwości od oczekiwanej, biorąc pod uwagę wiek i okoliczności. Może też mieć charakter wtórny, tzn. w porównaniu z poprzednim poziomem dużo wyższym.

Brak radosnego przeżywania – podczas pobudzenia seksualnego pojawia się reakcja genitalna (orgazm, wytrysk nasienia), lecz nie towarzyszą jej przyjemne wrażenia ani uczucie satysfakcjonującego podniecenia. Jest wiele możliwych przyczyn takiego zablokowania, głównie psychologiczne.

Brak reakcji genitalnej, zaburzenia erekcji członka (impotencja, zaburzenia wzwodu, potencji) – utrzymująca się niezdolność do osiągnięcia i/lub utrzymania erekcji potrzebnej do prowadzenia satysfakcjonującego współżycia seksualnego. Są różne warianty tego zaburzenia: 1. Pełna erekcja pojawia się podczas wstępnych etapów gry miłosnej, lecz zanika lub zmniejsza się przy próbie podjęcia stosunku (przed wytryskiem, jeżeli występuje). 2. Erekcja występuje tylko wtedy, gdy kontakt seksualny nie jest przewidywany. 3. Występuje tylko erekcja niepełna. 4. Brak erekcji. Tło zaburzeń jest bardzo zróżnicowane (organiczne, psychogenne, partnerskie). Samodzielne leczenie zaburzeń erekcji preparatami reklamowanymi w mediach, często ma skuteczność bliską placebo.

D

Dakryfilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest prowokowanie partnera do płaczu, wywoływanie u niego łez.

Dendrofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są drzewa.

Dewiacja seksualna (parafilia, zboczenia, perwersje seksualne) – są to zaburzenia seksualne, które charakteryzują powtarzające się, intensywne fantazje, potrzeby lub zachowania, niezależne od woli, nietypowe, nieakceptowane społecznie, trwające ponad sześć miesięcy. Klasyfikacje dewiacji, przyczyny, leczenie jest tak złożone, że na ten temat powstają odrębne monografie. Wiele z tych zaburzeń zostało zekranizowanych w filmie Pasoliniego Salo, czyli 120 dni Sodomy z 1975 roku.

Dysfunkcja seksualna jest to termin mieszczący w sobie wszelkie zaburzenia seksualne: potencji, pobudliwości seksualnej, podniecenia seksualnego, motywacji seksualnej oraz zdolności orgiastycznych.

Dyspareunia – odczuwanie bólu w czasie stosunku. Wg klasyfikacji DM-IV: stały lub okresowy ból narządów płciowych u kobiety i mężczyzny przed stosunkiem, w czasie jego trwania lub po nim. Częściej spotykany u kobiet. U kobiet przyczyny moja być organiczne i/lub psychogenne, u mężczyzn: stany zapalne, uwarunkowania masturbacyjne, zaburzone relacje partnerskie.

E

Efebofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest skłonności seksualne mężczyzn do młodzieńców. W najbardziej rozpowszechniona była w antycznej Grecji.

Eksaudyryzm – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest podsłuchiwanie odgłosów stosunku seksualnego lub innych praktyk seksualnych, przez co zainteresowany osiąga rozkosz seksualną. Jest akustycznym odpowiednikiem oglądactwa.

Ekskrementofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest wąchanie, dotykanie, smarowanie się lub spożywanie wydalin ludzkich. Przynosi to podniecenie seksualne, rozkosz i zaspokojenie. Odpowiednio do preferowanych praktyk wyróżnia się: urofagia (spożywanie moczu), urofilia (wąchanie moczu lub oblewanie się nim), koprofagia (kontakty z odchodami). Wiele z tych zaburzeń zostało zekranizowanych w filmie Pasoliniego Sal, czyli 120 dni Sodomy z 1975 roku.

Entomofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są insekty.

Erotomania (hiperlibidemia, hiperseksualność, hiperfilia, satyriasis, promiskuityzm, uzależnienie od seksu, nimfomania, seksoholizm) – jedno z najbardziej znanych i kontrowersyjnych zaburzeń preferencji seksualnych. Zaburzenie charakteryzujące się patologicznym nasileniem erotycznych zainteresowań i aktywności seksualnej, w którym potrzeba seksualna dominuje nad innymi potrzebami, seks jest postrzegany jako sens życia. Pociąga to za sobą częste zmiany partnerów, skłonność do zachowań orgiastycznych, bardzo duża częstotliwość kontaktów seksualnych przy odczuwaniu niedosytu seksualnego. Uzależnienie od seksu dotyczy 3-6% populacji z wyraźną przewagą mężczyzn 5:1. Możliwe przyczyny to:
choroby ( encepalopatie, Alzhajmera, padaczka, kiła, guzy mózgu, hyperandrogenizm u kobiet, stany maniakalne, uzależnienie od alkoholu i narkotyków)
nieprawidłowe typy osobowości (osobowość wielokrotna, pogranicza, narcystyczna, socjopatyczna)
wpływ leków (przeciwparkinsonowskich, psychotropowych, zmniejszających poziom cholesterolu, testosteronu, przeciwdrgawkowych)
cechy osobowości (ambiwalencja wobec własnego Ja, ucieczka w reakcje pozorowane, następstwa patologii rodzinnej we wczesnym dzieciństwie)
społeczne (nadmierny rygoryzm obyczajowy lub odwrotnie – nadmierny liberalizm)

Zaburzenia i choroby psychiczne badacze rozpoznają w ok. 1/3 erotomanów.

Leczenie: psychoterapia prowadzona przez seksuologa.

F

Fetyszyzm – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest nieożywiony obiekt, który dostarcza zaspokojenia seksualnego. Obiektem może być część garderoby lub fragment ciała (włosy, pośladki). Fetyszyzm należy do najbardziej rozpowszechnionych zachowań seksualnych przez co granice między normą a patologią mogą być trudne do ustalenia.

Fobie seksualne trwałe tendencje lękowe do unikania określonej sytuacji, przedmiotów lub wyobrażeń. Cechują się bezpodstawną obawą przed określonym przedmiotem, osobą lub sytuacją i towarzyszy im potrzeba unikania obiektu wywołującego lęk.

G

Gerontofilia – polega na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez młodą osobę jedynie w wyniku współżycia z partnerem w starczym wieku. Zaburzenie to dotyczy częściej mężczyzn. Wątek gerontofilii jest częstym motywem w prozie Johna Irvinga.

H

Heterochromofilia zaburzenie preferencji seksualnych. Odmienny kolor skóry partnera seksualnego pełni rolę fetysza, np. kobieta białej rasy wyszukuje sobie partnerów rasy czarnej.

Hipolibidemia – inaczej osłabiony popęd płciowy, oziębłość seksualna. Jest to zaburzenie polegające na tym, że okresowo lub stale są nieobecne fantazje erotyczne i potrzeba aktywności seksualnej. Należy do najczęściej spotykanych zaburzeń seksualnych.

Homoseksualizm – w 1990 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wykreśliła homoseksualizm z Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych. Stwierdziła również, iż żadna orientacja seksualna (w tym homoseksualna) nie powinna być przez nikogo traktowana jako zaburzenie. Skala Kinseya dowiodła, że 60% populacji miała kontakty wyłącznie heteroseksualne. Reszta w większym lub mniejszym stopniu miała kontakty homoseksualne.

Hoovera zespół – nazwa oznaczająca obsesyjną wrogość do ludzi z powodu ich seksualności u osoby przyjmującej na siebie rolę wzorca doskonałości i dbającego o moralną czystość kraju, a przy tym starannie ukrywającej własną seksualność. Nie tak rzadki zespół jeśli się popatrzy na szefów różnych firm, polityków i osób duchownych.

I

Impotencja – utrzymująca się niezdolność do osiągnięcia i/lub utrzymania erekcji potrzebnej do prowadzenia satysfakcjonującego współżycia seksualnego. Są różne warianty tego zaburzenia: 1. Pełna erekcja pojawia się podczas wstępnych etapów gry miłosnej, lecz zanika lub zmniejsza się przy próbie podjęcia stosunku (przed wytryskiem, jeżeli występuje). 2. Erekcja występuje tylko wtedy, gdy kontakt seksualny nie jest przewidywany. 3. Występuje tylko erekcja niepełna. 4. Brak erekcji. Tło zaburzeń jest bardzo zróżnicowane (organiczne, psychogenne, partnerskie). Samodzielne leczenie zaburzeń erekcji preparatami reklamowanymi w mediach, często ma skuteczność bliską placebo.

J

Jadłowstręt psychiczny (anoreksja) – zespół występujący najczęściej u dziewcząt w okresie chwiejności psychicznej okresu dojrzewania. Rozpoznaje się go zwykle przed 25 r.ż. na podstawie utraty co najmniej 25% masy ciała obsesyjnej diety, niedociśnienia i wymiotów (najczęściej prowokowanych). Anoreksja skutkuje brakiem miesiączki, zmniejszonym stężeniem gonadotropin, a także utratą libido.

Jonasza kompleks – polega na tym, że osoba odczuwa lęk przed życiem i jego problemami. Może dotyczyć osób w tzw. jesieni życia.

K

Kandaulezizm – Jest to odmiana ekshibicjonizmu skojarzonego z masochizmem. Polega na osiąganiu podniecenia seksualnego i rozkoszy przy pokazywaniu nagiej lub obnażonej żony lub partnerki seksualnej innym mężczyznom bez jej wiedzy, za jej zgodą lub za jej wymuszoną zgodą. Obecnie odbywa się to tak, mężczyzna prosi partnerkę by zapozowała do kilku nagich zdjęć tak dla obopólnej zabawy. Następnie tworzy profil na portalu z ogłoszeniami towarzysko – erotycznymi i umieszcza zdjęcia żony/partnerki. Osiąga podniecenie czytając wiadomości od innych użytkowników lub komentarze pod zdjęciami.

Kastracja – usunięcie lub zniszczenie gruczołów płciowych poprzez operacje lub naświetlanie promieniami gamma. Celem kastracji może być pozbawienie osoby zdolności rozrodczych i popędów seksualnych. W Polsce stosowana jest kastracja chemiczna Androcurem w leczeniu przestępców seksualnym. Kastracja zmniejsza libido, ale nie eliminuje parafilii.

Kazirodztwo – jest to spółkowanie między najbliższymi krewnymi.W Polsce kazirodca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Kazirodztwo i jego negatywnych konsekwencje zostały zekranizowane m.in. w filmie Uwikłani.

Kehera zespół – polega na występowaniu u kobiet świądu pochwy, upławów, żylaków miednicy i odbytu. Przyczyną jest długotrwały brak zaspokojenia seksualnego i orgazmu. Częste zaburzenie u kobiet w starszym wieku.

Klinefeltera zespół – jest to rodzaj dysgenezji gonad (hipogonadyzm hipergonadotropowy). Charakteryzuje się: azoospermią, niepłodnością, niskim stężeniem testosteronu, jądrami małymi i twardymi. Obserwuje się również: ginekomastię, eunuchoidalną budowę ciała oraz opóźnienie dojrzewania płciowego.

Klismafilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest lewatywa.

Koprofagia – odmiana fetyszyzmu, w której fetyszem jest spożywanie kału. Zekranizowana w filmie Pasoliniego Sal, czyli 120 dni Sodomy z 1975 roku.

Koprolangia odmiana fetyszyzmu, w której fetyszem jest wąchanie kału. Zekranizowana w filmie Pasoliniego Sal, czyli 120 dni Sodomy z 1975 roku.

Korofilia – rodzaj homoseksualizmu – skłonności seksualne dojrzałych kobiet do młodych dziewcząt. Odpowiednik efebofilii u mężczyzn.

Ksenofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są osoby obce i nieznane.

L

Laktafilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są piersi wydzielające mleko.

Ł

Łazarza zespół polega na lęku przed śmiercią, bierności, alienacji, zaniedbywania wyglądu. Jego przyczyną może być przyjęcie postawy rezygnacyjnej, osamotnienie, brak zainteresowania ze strony rodziny i znajomych. Zanika zainteresowanie seksualnością oraz reaktywność seksualna. Występuje dość często w menopauzie.

M

Mammafilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są piersi.

Maskulinizacja wystąpienie u kobiet niektórych cech męskich (m.in. zarost, pogrubienie rysów twarzy, zmiana barwy głosu). Przyczyną tych zmian może być hipogonadyzm, podawanie hormonów płciowych męskich, długotrwałe stosowanie sterydów anabolicznych.

Masochizm – zaburzenie preferencji seksualnych polegające na osiąganiu rozkoszy seksualnej w sytuacjach związanych z całkowitym podporządkowaniem się i uległością wobec partnera. Nazwa masochizm pochodzi od nazwiska Leopolda Sachera-Masocha, popularnego, XIX-wiecznego powieściopisarza, którego bohaterki lub bohaterowie często byli poniżani seksualnie przez swych partnerów.

Masturbacja (samogwałt onanizm) – autoerotyczna forma zaspokajania popędu płciowego przez drażnienie narządów płciowych. Zjawisko to nie ma cech zboczenia ani choroby, jest zastępczą formą rozładowania seksualnego w okolicznościach uniemożliwiających normalny stosunek płciowy. Szczególnie często zdarza się w okresie dojrzewania płciowego ( u ok. 90% chłopców i u ok. 40% dziewcząt). Masturbacja nie powoduje negatywnych konsekwencji dla zdrowia fizycznego i psychicznego.

Messaliny zespół Messalina – cesarzowa rzymska – znana była z rozwiązłego trybu życia.

Mikropenis – mały członek (najczęściej o długości 2-4cm) jest określany jako mikropenis i należy do stosunkowo rzadko spotykanych wad członka. Przyczyny powstania tej wady są zróżnicowane, a często niejasne. Jako przyczyny wymienia się : zaburzenia w wydzielaniu hormonów androgennych w płodowej fazie rozwoju, niedorozwój jąder, ciał jamistych, różnorodne zaburzenia hormonalne. Mikropenis może być jednym z różnych wad wrodzonych powstałych na podłożu genetycznym (np. zespół 46 XX, 47 XXY), patologicznej otyłości.

Mizandria – chorobliwa niechęć do mężczyzn.

Mizofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest brud.

Mizigonizm – jest to demonstrowanie w różny sposób nienawiści, wrogości, wstrętu i pogardy do kobiet.

Nadmierny popęd seksualny jest różnie definiowany przez różnych badaczy. Klasyfikacja ICD-10: okresowe skargi kobiet i mężczyzn, że nadmierny popęd stał się samoistnym problemem w ich życiu. Masters i Johnson: zaburzenie polegające na poszukiwaniu nowych partnerów seksualnych i podejmowaniu aktywności w każdej sytuacji, również w niesprzyjających warunkach. Coleman: kompulsywne zachowania seksualne o charakterze niedewiacyjnym, obejmujące kontakty z wieloma partnerami, kompulsywny autoerotyzm i kompulsywność seksualności w relacjach partnerskich. Lew-Starowicz: stan patologicznego nasilenia zainteresowań i aktywności seksualnej, w którym te potrzeby dominują nad innymi, stanowiąc o sensie życia. Leczenie: psychoterapia prowadzona przez seksuologa.

N

Nanofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest pociąg kobiety do niskich mężczyzn.

Narcyzm (również autofilia, autoerotyzm, autoerastia) – forma fetyszyzmu, w którym funkcję fetysza pełni własne ciało. Osiąganie satysfakcji seksualnej w wyniku samouwielbienia lub podziwu okazywanego przez inną osobę.

Narratofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są rozmowy o treści seksualnej.

Nasieniotok jest to stałe lub bardzo częste wypływanie nasienia z cewki moczowej, co następuje nie w postaci wytrysków, lecz w sposób ciągły. Nie towarzyszy temu podniecenie seksualne, erekcja ani przeżycie orgazmu. Najczęściej jest powikłaniem wytrysku przedwczesnego lub zmaz dziennych o dużej częstotliwości. Podłoże: psychogenne lub organiczne.

Natręctwa seksualne obejmują myśli i czynności natrętne. Myśli natrętne o treści mogą dominować w życiu psychicznym danej osoby, wszystko jej się kojarzy z seksem(nawet treści aseksualne) i wokół tego się obraca.

Nekrofilia (nekromanta, likantropia, wilkołactwo) – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest martwe ciało człowieka. W Polsce zarejestrowano tylko kilka przypadków nekrofilii.

Nerwice seksualne (zaburzenia seksualne czynnościowe) – zaburzenia przebiegu reakcji seksualnej spowodowane przyczynami emocjonalnymi. Istnieje w nich tzw. objaw osiowy (np. wytrysk przedwczesny) o utrwalonej postaci, obudowany, np. z zaburzeniami snu, bólami głowy, serca. Wśród możliwych przyczyn nerwicy seksualnej należy wymienić: kompleks niższości, błędy wychowawcze, nadmierne nastawienie na sukces i wykazanie się wobec osoby partnera, dramatyczne przeżywanie niepowodzenia seksualnego, błędy w technice seksualnej, nadpobudliwość nerwowa, lęki, fobie. Nerwice seksualne mogą się rozpocząć od sytuacyjnej reakcji nerwicowej, a także być następstwem bądź pojawiać się łącznie, np. z nerwicą natręctw. Leczenie u seksuologa jest trójetapowe: wgląd (poznanie przyczyn i mechanizmów nerwicy seksualnej), ustąpienie objawów, reorientacja (zmiana postaw wobec życia seksualnego na nienerwicogenne).

Nimfofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Polega na skłonności seksualnej mężczyzny do niedojrzałych dziewcząt.

O

Obnażalstwo patrz: ekshibicjonizm

Ocieractwo ( frotteuryzm). Zróżnicowane bywają zachowania ocieraczy. Większość z nich ociera się o pośladki kobiet, piersi, rzadziej o inne części ciała. Pojawia się wtedy pełna lub częściowa erekcja członka. Zdarza się, iż niektórzy obnażają się i członek jest zakryty płaszczem lub kurtką. Rzadko natomiast dochodzi do jawnego obnażania się.

Oglądactwo – patrz: voyeryzm

Orgazm bolesny bóle w trakcie orgazmu częściej spotyka się u kobiet. Przykre doznania bólowe pojawiają się w okresie orgazmu, najczęściej nie ma ich w czasie narastającego podniecenia poprzedzającego stan orgazmu. Po orgazmie dolegliwości bólowe ustępują w różnym czasie, zależy to od przyczyny wyzwalającej ból. Typy odczuwanego bólu bywają różne: kłucie, pieczenie, ściskanie, rozrywanie. Lokalizacja bólu najczęściej dotyczy miednicy, samych narządów płciowych, rzadziej innych narządów.

Orgazm za wczesny u kobiet zaburzenie polega na niezdolności do opóźnienia orgazmu wystarczającego do zadowolenia z gry miłosnej.

Oziębłość seksualna – cechuje się brakiem pragnienia kontaktów seksualnych, brakiem odpowiednich reakcji seksualnych w czasie kontaktu, brakiem redukcji napięć seksualnych oraz brakiem satysfakcji emocjonalnej. Dotyczy głownie kobiet. Przyczyny mogą być różne: fizyczne, psychiczne i sytuacyjne.

Ozolagnia – spokrewniona z fetyszyzmem. Oznacza reagowanie podnieceniem seksualnym na zapach partnera. Istnieją jej trzy warianty: 1. Osiąganie satysfakcji seksualnej w wyniku podniecania się jedynie naturalnymi zapachami wydzielanymi przez narządy płciowe partnera, 2. Osiąganie satysfakcji seksualnej w wyniku podniecania się jedynie naturalnymi zapachami wydzielanymi przez gruczoły potowe partnera, przez skórę, 3. Osiąganie satysfakcji seksualnej w wyniku podniecania się zapachami sztucznymi stosowanymi przez partnera (perfumy, dezodoranty). Powyższe formy oznaczają ścisłe uwarunkowanie reagowania organizmu na dany zapach.

P

Parafilia – dewiacje i zboczenia seksualne.

Paraorgazmy polega na odczuciu orgazmu w wyniku nietypowej drogi pobudzenia seksualnego lub nietypowego przeżywania orgazmu.

Pederastia – męski homoseksualizm, a szczególnie zachowanie seksualne dorosłego mężczyzny wobec młodzieńca.

Pedofilia – często spotykana parafilia polegająca na osiąganiu satysfakcji seksualnej w kontaktach z dziećmi. Wg klasyfikacji ICD-10: utrwalona lub dominująca skłonność do aktywności seksualnej z dzieckiem lub dziećmi w wieku przed dojrzewaniem. Sprawca ma co najmniej 16 lat i jest co najmniej 5 lat starszy od dziecka lub dzieci. Klasyfikacja DSM-IV: występowanie przez co najmniej 6 miesięcy fantazji lub zachowań seksualnych związanych z aktywnością seksualną z dziećmi przed okresem dorastania.

Pekkatofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest myślenie o grzechu.

Peyroniego – bardzo wyraźne wygięcie członka podczas erekcji. Przyczyna to rozwój twardej, włóknistej tkanki w trzonie prącia, co powoduje ból podczas wzwodu. Dolegliwość uleczalna.

Pigmaliona kompleks ma go osoba, która wykreowała sobie obiekt erotyczny lub odczuwa potrzebę jego stworzenia. Nazwa pochodzi od Pigmaliona – króla Cypru, który wg mitologii greckiej zakochał się w wyrzeźbionej przez siebie postaci kobiecej.

Pochwica – wg klasyfikacji ICD-10: skurcz mięśni otaczających pochwę, co powoduje zamknięcie wejścia do pochwy. Wprowadzenie członka do pochwy jest niemożliwe albo bolesne. Wg klasyfikacji DSM-IV: stały lub okresowy skurcz mięśni 1/3 zewnętrznej części pochwy utrudniający stosunek seksualny. Skurcze mięśni są odruchowe, spastyczne, niezależne od woli.

Priapizm oznacza bolesny, długotrwały, nieprawidłowy wzwód (erekcję) członka, któremu nie towarzyszy uczucie podniecenia seksualnego i który nie ustępuje po stosunku seksualnym lub po masturbacji. Nazwa pochodzi od Priapa, boga płodności, który był przedstawiany z wyolbrzymionym członkiem w stanie erekcji.

Przedwczesne dojrzewanie płciowe jest to pojawienie się somatycznych i hormonalnych cech dojrzewania płciowego poniżej 8 r.ż. u dziewcząt oraz 9 r.ż. u chłopców.

S

Sadomasochizm – wg klasyfikacji ICD-10: preferowanie aktywności seksualnej, w której dochodzi do zniewolenia, zadawania bólu lub upokorzenia. Jeżeli dana osoba woli być ofiarą takiej stymulacji seksualnej – jest to masochizm, jeśli woli być wykonawcą – jest to sadyzm. Często osoba doznaje podniecenia seksualnego zarówno przez działania sadystyczne, jak i masochistyczne. Wg klasyfikacji DSM-IV: sadyzm seksualny polega na występowaniu co najmniej przez 6 miesięcy fantazji seksualnej o poddawaniu partnera cierpieniu fizycznemu lub moralnemu albo odczuwaniu podniecenia seksualnego przy rzeczywistym poddawaniu go cierpieniom fizycznym lub moralnym, poniżaniu, biciu, krępowaniu itp.

Sadyzm – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Polega na odczuwaniu rozkoszy seksualnej w sytuacji seksualnej związanej z dominacją i bezwzględnym podporządkowaniem partnera.

Samogwałt (masturbacja, onanizm) – autoerotyczna forma zaspokajania popędu płciowego przez drażnienie narządów płciowych. Zjawisko to nie ma cech zboczenia ani choroby, jest zastępczą formą rozładowania seksualnego w okolicznościach uniemożliwiających normalny stosunek płciowy. Szczególnie często zdarza się w okresie dojrzewania płciowego ( u ok. 90% chłopców i u ok. 40% dziewcząt). Masturbacja nie powoduje negatywnych konsekwencji dla zdrowia fizycznego i psychicznego.

Sodomia – zaburzenie preferencji seksualnych obejmujące wszelkie praktyki seksualne ze zwierzętami niezależne od motywacji. Najczęściej chodzi o zastępcze uprawiane na podłożu znacznej pobudliwości seksualnej przy braku człowieka jako partnera seksualnego, nieraz w środowisku, które ułatwia dostęp do zwierzęcia.

Somnofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest śpiący człowiek.

Stygmatofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest nakłuwanie, tatuowanie.

Symforofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest prowokowanie wypadków, zniszczeń.

T

Tanatofilia (tanatomania) – odmiana masochizmu polegające na rozmiłowaniu się w tematyce związanej ze śmiercią. Podniecenie seksualne i rozkosz osiągane są przez marzenia o własnej śmierci, która spowoduje powszechny żal i rozpacz osób uczestniczących w pogrzebie.

Tanatomania – patrz: tanatofilia.

Telefoniczna skatofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych są obsceniczne rozmowy przez telefon.

Timofilia – jest jednym z zaburzeń preferencji seksualnych. Obiektem dewiacyjnych zachowań seksualnych jest majątek, sława.

Transgenderyzm jedna z form zaburzonej identyfikacji i roli płciowej. Stanowi on postać kliniczną pośrednią między transwestytyzmem a transeksualizmem. Transgenderysta nie pragnie, a nawet ma niechęć do przeprowadzenia zmiany płci poprzez zabieg chirurgiczny, natomiast chętnie poddaje się leczeniu hormonalnemu, a niekiedy nawet mastektomii lub mamo plastyce (zależnie od stanu faktycznego). W tym względzie zbliża go do transseksualisty, ale transseksualistą nie jest.

Transseksualizm – jest jedną z form zaburzonej identyfikacji i roli płciowej. Polega na niezgodności między psychicznym poczuciem płci a biologiczną budową ciała oraz tzw. płcią socjalno – prawną. Osoba dotknięta transeksualizmem nie czuje się reprezentantem własnej płci biologicznej, natomiast uważa, że przynależy do płci biologicznie przeciwnej, np. biologiczny mężczyzna czuje się psychicznie kobietą, a jego życie psychiczne, łącznie ze sferą emocjonalną, przebiega według schematu i wzorca zachowań żeńskich. Transeksualista pragnie odzyskać ciało należące do płci odczuwanej przez niego psychicznie – nawet poprzez długotrwałe i skomplikowane leczenie hormonalne i chirurgiczne. Dążenia transseksualisty przybierają dla tej osoby postać wewnętrznego przymusu bez względu na ewentualne konsekwencje. Istota transeksualizmu nie ogranicza się jedynie do zaburzenia sfery erotycznej, ale przede wszystkim stanowi wyraz braku identyfikacji z własną płcią biologiczną w najszerszym wymiarze. Obecnie nie są znane żadne metody lecznicze mogące zmienić poczucie psychiczne płci i dostosowanie go do biologicznych znamion cielesnych.

Transwestytyzm (eoizm, cross-dressing) – jedna z forma zaburzonej identyfikacji i roli płciowej. Polega na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez przebieranie się w odzież osób płci odmiennej. Jedna z częściej spotykanych parafilii.

Triolizm – zaburzenie preferencji seksualnych. Jest odmianą ekshibicjonizmu skojarzonego z oglądactwem, w którym podniecenie i rozkosz seksualną uzyskuje się przez uczestniczenie w akcie seksualnym, w którym bierze udział kilka osób (co najmniej trzy- triolizm). Do triolizmu należą różne formy seksu grupowego.

U

Urofagia – odmiana fetyszyzmu – w której fetyszem jest spożywanie moczu.

Urofilia – odmiana fetyszyzmu, w której fetyszem jest wąchanie moczu.

Uzależnienie od seksu ( seksoholizm) – wprawdzie nie ma dotąd takiego rozpoznania w klasyfikacji ICD-10, to jednak znajduje się już w wielu publikacjach i jedni autorzy traktują je jako typ nadmiernego popędu seksualnego, inni jako formę parafilii, zaburzeń kompulsywnych. Zaburzenie to opisane zostało w 1983r. przez Patricka Carnesa. Jego zdaniem ma ono podobny przebieg jak inne formy uzależnień, np. od narkotyków, alkoholu. Bodźce i zachowania erotyczne przybierają w tym zaburzeniu formę zrytualizowaną, opierają się na mechanizmach psychoneurologicznych. Uzależnienie od seksu jest traktowane jako choroba. Leczenie: psychoterapia prowadzona przez seksuologa.

V

Voyeryzm – (skoptofilia, skopofilia, czy częściej voyeryzm) – zaburzenie preferencji seksualnych. Wg ICD-10: Powtarzająca się lub utrwalona skłonność do oglądania ludzi uczestniczących w zachowaniach seksualnych lub intymnych, jak rozbieranie się, związana z pobudzeniem seksualnym i masturbacją. Nie towarzyszy temu zamiar ujawniania swej obecności ani zamiar kontaktu seksualnego z obserwowaną osobą.

W

Wulwodynia – zaburzenie polegające na chronicznym bólu lub dyskomforcie, charakteryzującym się uczuciem palenia, kłucia czy podrażnienia w genitaliach żeńskich w przypadkach, kiedy nie występuje żadna infekcja czy choroba skóry sromu lub pochwy powodująca te objawy. Najczęściej występuje odczucie palącego bólu, jednak rodzaj i nasilenie objawów są bardzo zindywidualizowane. Ból może być stały lub nie, zlokalizowany albo rozprzestrzeniony. U części chorych kobiet nie zostaje postawiona diagnoza nawet po wieloletnich poszukiwaniach i wizytach u szeregu lekarzy. W USA 40% kobiet pozostaje w dalszym ciągu bez właściwej diagnozy po wizytach u trzech różnych specjalistów-ginekologów. Diagnoza stawiana jest po wyeliminowaniu innych możliwych przyczyn bólu, gdy utrzymuje się od przynajmniej 3 miesięcy. Leczenie wulwodynii ma na celu zlikwidowanie bólu.

Wykorzystywanie seksualne dzieci wg C. Wakefielda oddziaływanie fizyczne natury seksualnej dorosłego lub starszej, dojrzałej osoby, postrzegane przez dziecko lub retrospektywnie przez formalnie dorosłego jako niechciane lub nieprzyjemne, albo innymi słowy molestujące.

Wytrysk opóźniony – rozpoznaje się wtedy, gdy pojawia się po bardzo długim czasie od rozpoczęcia spółkowania, mimo pragnienia, aby nastąpił szybciej. Czas 60 minut i dłużej. Przyczyny to: schorzenia organiczne, np. przewlekły alkoholizm, fizjologiczne (zmęczenie płciowe), urazy i konflikty partnerskie, skłonności dewiacyjne.

Wytrysk przedwczesny – zaburzenie wytrysku nasienia. Wyróżnia się dwa rodzaje: przedwczesny ( w czasie poprzedzającym wprowadzenie członka do pochwy), zbyt wczesny (w trakcie trwania stosunku, po kilku ruchach frykcyjnych). Leczenie: metody behawioralne, psychoterapeutyczne, ewentualnie farmakoterapia.

Wytrysk wsteczny – zaburzenie polegające na wytrysku do pęcherza moczowego. Przyczyną mogą być wady układu moczowo płciowego, zabiegi operacyjne, cukrzyca, urazy rdzenia kręgowego, wpływ niektórych leków, a niekiedy i uzależnienie od alkoholu, nietypowe zachowania seksualne. Leczenie polega na stosowaniu leków, fizykoterapii.

Z

Zaburzenia erekcji – jest to utrzymująca się niezdolność do osiągnięcia i/lub utrzymania wzwodu prącia wystarczająca do prowadzenia satysfakcjonującego współżycia płciowego. Może wystąpić w niektórych chorobach endokrynologicznych, np. w niedoczynności tarczycy w chorobie Gravesa i Basedowa cukrzycy, a także nadciśnieniu tętniczym. Inne przyczyny to: stosowanie leków, depresja, alkoholizm, niski poziom testosteronu, niedobór innych hormonów, stwardnienie naczyń tętniczych, uszkodzenia rdzenia kręgowego, uszkodzenia mózgu, fizyczne deformacje prącia, przyczyny psychogenne. Leczenie: psychoterapia, przyczynowe, zewnętrzna terapia próżniowa, iniekcje dopenisowe, chirurgiczne, farmakoterapia.

Zaburzenia orgazmu- orgazm albo wcale nie występuje, albo jest znacznie opóźniony. Zaburzenie może mieć charakter pierwotny (orgazm nigdy nie był przeżywany) lub wtórny (w przeszłości był przeżywany orgazm), ogólny (brak orgazmu jest niezależny od osoby partnera i typu pobudzania) lub sytuacyjny (np. dotyczy współżycia z daną osobą, nie występuje na jawie, ale jedynie w trakcie snu) .

Zaburzenia podniecenia seksualnego u kobiet – niepowodzenie reakcji genitalnej doświadczane jako brak zwilżania ścian pochwy wraz z nieadekwatnym nabrzmieniem warg sromowych. 1. Ogólne: nie dochodzi do zwilżania pochwy we wszystkich okolicznościach. 2. Zwilżanie może początkowo pojawiać się, lecz nie trwa dostatecznie długo, by umożliwić swobodne wprowadzenie członka. 3. Sytuacyjne: zwilżanie następuje tylko w pewnych sytuacjach (np. z jednym, ale nie z innym partnerem, albo podczas masturbacji, albo gdy stosunek pochwowy nie jest brany pod uwagę).

Zaburzenia identyfikacji i roli płciowej- w każdej z faz rozwojowych człowieka mogą wystąpić zaburzenia identyfikacji oraz roli płciowej. Za szczególnie krytyczny okres uważa się życie płodowe oraz wiek między 18 miesiącem a 5rokiem życia. Przyjmuje się, że pod koniec okresu krytycznego, około 5r.ż., identyfikacja płciowa zostaje w zasadniczym zarysie ukształtowana. Pojawia się też tendencja do podejmowania odpowiedniej roli płciowej. Jeżeli uprzednio, na etapie życia płodowego, wystąpiła ja­kaś wada czy nieprawidłowość, teraz ma największe szanse, żeby się wzmocnić albo złagodzić (być może skorygowanie wady jest możliwe tylko do chwili zakończenia procesu formowania się identyfikacji oraz zaakceptowania podjętej roli płciowej, ale jak dotychczas nie stosowano tego w praktyce klinicznej). Istnieje wiele hipotez dotyczących determinant tego zaburzenia. Determinanty te dzieli się na dwie zasadnicze grupy: 1. psychospołeczne i kulturowe (traumatyzujące stosunki wewnątrzrodzinne – szczególnie we wczesnym dzieciństwie – błędy wychowawcze, konflikty interpersonalne i intrapsychiczne, stany lękowe, stresy życiowe – szczególnie w odniesieniu do mężczyzn – stresy przeżywane przez kobiety będące w ciąży. Podejmowania ról płci odmiennej może wynikać z długoterminowego przebywania wśród osób tej samej płci, z mody, z rytuałów i obrzędów, z tradycji) oraz 2. biologiczne (neurohormonalne – odgrywają istotną rolę, konstytucjonalno-dziedziczne).

Zaburzenia preferencji seksualnych(parafilie, dewiacje, zboczenia płciowe, perwersje seksualne) – według klasyfikacji ICD-10: osoba doświadcza powtarzającego się, nasilonego popędu i wyobrażeń seksualnych dotyczących niezwykłych przedmiotów lub działań. Osoba realizuje ten popęd, jak i odczuwa z tego powodu wyraźne cierpienie. Preferencja występuje co najmniej od 6 miesięcy. Wg Kaplan i Sadock (1990): zaburzenia seksualne charakteryzujące się niezwykłymi, dewiacyjnymi lub dziwaczny mi impulsami, fantazjami i zachowaniami. Wg Bullough (1994): erotoseksualny i psychologiczny stan charakteryzujący się powtarzalną reakcją i obsesyjnym uzależnieniem na niezwykły lub społecznie nie akceptowany bodziec. Cechą charakterystyczną dewiacji jest według niektórych autorów dziwaczność potrzeby seksualnej, stałe bądź okresowo i długotrwale występujące uzależnienie od czynników niezwykłych albo nie do przyjęcia. Dewiacja może występować na przemian ze stanem normalnym, zachowanie dewiacyjne może być bardziej pożądane niż zachowanie normalne, ale może też być jednym podniecającym i zaspokajającym”. Mogą również występować zachowania parafilne o charakterze zastępczym, które nie są spowodowane parafilami, lecz inną przyczyną, np. w przypadku długotrwałej izolacji od ludzi mogą mieć miejsce kontakty zoofilne.

Zaburzenia relacji partnerskich:

1. Związek formalny: więź między partnerami ogranicza się jedynie do formalnej (prawnej), natomiast seksualna i uczuciowa ulega trwałemu rozpadowi.

2. Związek dysharmoniczny: zaburzona jest jedna z relacji w związku (np. seksualna, uczuciowa, materialna, intelektualna, światopoglądowa, rodzicielska) przy pozytywnie ocenianych innych relacjach.

3. Związek rywalizujący: polega na ujawnianiu przez partnerów walki o dominację.

4. Związek niedojrzały: jest to związek osobowości niedojrzałych, pozostających ze sobą w relacji dziecko-dziecko”.

5. Związek socjopatyczny: obejmuje różne kategorie zaburzeń relacji partnerskich wiążących się z patologią społeczną.

6. Związek w stanie ostrego kryzysu: polega na dominacji zaburzonej relacji uczuciowej, jej przeroście nad komunikacją racjonalną – jako wyraz intensywnego stresu.

7. Związki seksualnie nieprzystosowane: obejmują różne problemy i trudności w więzi seksualnej partnerów, które wiążą się z brakiem satysfakcji ze współżycia przy zachowanej sprawności seksualnej partnerów, np. różnice temperamentów seksualnych między partnerami, biorytmów seksualnych, upodobań seksualnych.

8. Zespół prowokowanej zdrady: polega na nakłanianiu partnera do zdrady, co wywołuje podniecenie seksualne przeżywane w trakcie fantazjowania o tym, wymusza­niu u partnera opisu jej przebiegu i/lub przyglądaniu się jej.

9. Zazdrość patologiczna: oznacza zazdrość o patologicznym poziomie nasilenia i nietypowych formach, które prowadzą do głębokich zaburzeń w relacjach partnerskich.

10. Małżeństwo nieskonsumowane.

11. Zespół maltretowanej żony. Badacze wyodrębniają różne formy maltretowania żon: maltretowanie fizyczne (np. bicie, umyślne uszkodzenie ciała, przypalanie papierosami, zranienia ostrymi narzędziami), maltretowanie emocjonalne (np. dokuczanie, poniżanie, ośmieszanie), maltretowanie seksualne (np. gwałcenie, zmuszanie do nieakceptowanych praktyk, współżycia z innymi mężczyznami, z dziećmi), maltretowanie ekonomiczne (np. pozbawianie środków do życia, wyrzucanie z mieszkania).

12. Zespół maltretowanego męża.

Zaburzenia seksualne czynnościowe patrz: Nerwice seksualne.

Zazdrość paranoiczna- wyraża stan zazdrości patologicznej u osoby, która zostaje owładnięta obsesyjnym przekonaniem o niewierności drugiej osoby, bez uzasadnionych przyczyn. Najczęściej polega to na tym, że u takiej osoby współistnieje zdrowa” i chora” część osobowości. Dzięki temu może ona dobrze wykonywać swoją pracę zawodową, nie stwarza wrażenia chorej, jedynie to wszystko, co dotyczy osoby partnera(ki), objęte jest obsesyjną zazdrością.

Zboczenia płciowe( perwersja seksualna) – jest szczególną formą dewiacji seksualnej ujmowanej w kategoriach patologii medycznej. W skład dewiacji seksualnych wchodzą inne jednostki seksuologiczne, ale nie są one zaburzeniami w rozumieniu medycznym (np. transwestytyzm, fetyszyzm, biseksualizm, masochizm) – mogą one naruszać normy moralne lub prawne, ale nie stanowią one przedmiotu zainteresowań medycyny w związku z rodzajem zachowań seksualnych. Natomiast niektóre postacie dewiacji, np. sadyzm w szczególnych przypadkach czy sytuacjach, mogą przekroczyć granicę normy medycznej i nabrać cech zboczenia płciowego. Są one odmianą chorób o specyficznych objawach oraz przebiegu i są w kręgu zainteresowania medycyny. Stąd też każda perwersja seksualna jest dewiacją, ale nie każda dewiacja jest zboczeniem płciowym.

Zboczenie seksualne – dewiacje i zboczenia seksualne.

Zespół Clerambaulta- polega na tym, że w pierwszej fazie więzi dominuje okres optymistyczny: istnieje wzajemne uczucie, przekonanie o odwzajemnionym uczuciu, miłości, a partner bywa nawet idealizowany. W okresie drugim, pesymistycznym, rozwija się nagle lub stopniowo, bez uzasadnionej przyczyny, wrogie nastawienie do partnera, niechęć, podejrzenia o zdrady, zazdrość. W trzeciej fazie, nienawiści i pieniactwa, zazdrość i negatywne uczucia prowokują zachowania pełne nienawiści, pogróżek, robienie skandali, scen publicznych, pisanie do władz, zakładów pracy. Niekiedy dochodzi do wymierzenia kary winnemu” w formie agresji fizycznej – do zabójstwa. Ten zespół zdecydowanie częściej jest spotykany u kobiet.

Zespół demona nocy”- oryginalna nazwa angielska the incubus syndrom” oznacza potocznie demona odwiedzającego kobiety w nocy”. Pierwowzorem tego określenia są opisy mistyczek, wizjonerek i zakonnic, które były przekonane, że są kuszone przez szatana przybierającego postać atrakcyjnego mężczyzny i pobudzane przez niego seksualnie. Ponieważ objawy tego zespołu wiążą się z zasypianiem, z przerywanym snem, używa się również innej jego nazwy: zespół okołosennych iluzji seksualnych.

Zespół dezaprobaty płci(ang. gender dysphoria syndrome) -termin wprowadzony przez D.R. Lauba i M. Fisaka w 1974 r. wobec istnienia obiektywnych trudności w różnicowaniu transseksualizmu, transwestytyzmu oraz homoseksualizmu, a także przy innych jeszcze trudnościach związanych z różnicowaniem, dla osób domagających się operacyjnej zmiany płci. Autorzy do tej odrębnej grupy nozologicznej zaliczają: transseksualistów, poza tym niektórych: transwestytów, homo­seksualistów, neurotyków z agresywnym nastawieniem wobec własnych narządów płciowych, psychotyków z zaburzeniami identyfikacji płciowej oraz socjopatów i psychopatów.

Zespół Kehrera- najczęściej występuje u kobiet z prawidłowym poziomem libido, rozbudzonych seksualnie, które nie mają zaspokojonych potrzeb seksualnych w wyniku unikania współżycia przez ich partnerów (konflikty partnerskie, zaburzenia seksualne mężczyzn, długotrwałe rozstania). Kobiety te nie nawiązują również innych trwałych związków. Popularnie ujmując z.K. jest chorobą kobiet niezaspokojonych seksualnie, odrzucanych przez partnera, a zarazem będących wiernymi i motywowanymi do trwania w tym związku.

Zespół napięcia przedmiesiączkowego – zespół objawów pojawiających się na tydzień przed miesiączką i ustępujących po jej zakończeniu. Typowe objawy to: przyrost masy ciała, bolesność piersi, bóle głowy, szybkie męczenie się, obniżenie nastroju, drażliwość, niepokój, uczucie zmęczenia, wzmożone pragnienie i łaknienie.

Zespół nieprzystosowania seksualnego(ZNS) – obejmuje różne problemy i trudności w pożyciu seksualnym partnerów, które prowadzą do małej satysfakcji ze współżycia seksualnego lub jego braku, przy zachowanej sprawności seksualnej partnerów. Przedłużający się stan dyskomfortu ze współżycia może przerodzić się w rozwój różnych zaburzeń seksualnych (np. impotencji, oziębłości, awersji).

Zespół opuszczonego gniazda”- polega na pojawieniu się sytuacji konfliktowych, rozpadu więzi partnerskiej bądź stanów reaktywnych w okresie zakończenia wychowywania dzieci i ich usamodzielnienia się. Często jest mylnie rozpoznawany jako depresja lub psychopatologia wynikająca z przekwitania. Często podstawowym objawem tego zespołu jest spadek libido, zanik więzi seksualnych przy zachowanej sprawności seksualnej.

Zespół Otella(obłęd alkoholowy, paranoja alkoholowa) – występuje w zaawansowanym stadium zależności od alkoholu i wiąże się z urojeniami niewierności partner­ki. Rozwija się wolno i postępuje stopniowo. W wielu przypadkach dochodzi do zachowań brutalnych celem zmuszenia do ujawnienia prawdy”.

Zespół wdowy” – oznacza zaburzenia seksualne pojawiające się u kobiet w wieku średnim lub późnym, będące następstwem aktywności seksualnej, trwający dłuższy czas prowadzi do zmian atroficznych w pochwie, wydłużenia czasu reaktywności seksualnej, zmniejszenia percepcji bodźców erotycznych. Może występować w menopauzie.

Zoofetyszyzm- zaburzenie preferencji seksualnych polegające na skłonności seksualnej do zwierząt określonego gatunku.

Zoofilia(sodomia, zooerastia, bestiofilia, zoostuprum) – zaburzenie preferencji seksualnych polegające na wyrażaniu skłonności seksualnych do zwierząt.

Zoosadyzm- zaburzenie preferencji seksualnych. Odmiana zoofilii (zoofilia) skojarzonej z sadyzmem (sadyzm) polegająca na tym, że bicie i dręczenie zwierząt wy­zwala podniecenie i rozkosz seksualną.

®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Uczucia i sex to jedna z ważniejszych sfer życia człowieka. Od narodzin, poprzez dojrzewanie, dojrzałość, aż po "jesień życia" może mieć różne barwy, które decydują o naszej pełnej satysfakcji. Podejmowanie decyzji w tym zakresie wiąże się z wieloma wyborami. Nie zależnie od tych już dokonanych, warto poznać wiedzę ekspertów w tym zakresie, która pozwoli Nam na lepsze zrozumienie istoty tej sfery życia człowieka.

Uczucia i sex to jedna z ważniejszych sfer życia człowieka. Od narodzin, poprzez dojrzewanie, dojrzałość, aż po "jesień życia" może mieć różne barwy, które decydują o naszej pełnej satysfakcji. Podejmowanie decyzji w tym zakresie wiąże się z wieloma wyborami. Nie zależnie od tych już dokonanych, warto poznać wiedzę ekspertów w tym zakresie, która pozwoli Nam na lepsze zrozumienie istoty tej sfery życia człowieka.

Uczucia i sex to jedna z ważniejszych sfer życia człowieka. Od narodzin, poprzez dojrzewanie, dojrzałość, aż po "jesień życia" może mieć różne barwy, które decydują o naszej pełnej satysfakcji. Podejmowanie decyzji w tym zakresie wiąże się z wieloma wyborami. Nie zależnie od tych już dokonanych, warto poznać wiedzę ekspertów w tym zakresie, która pozwoli Nam na lepsze zrozumienie istoty tej sfery życia człowieka.