Wspaniałe zwiedzanie - odkrywamy najpiekniejsze zakątki świata
Wielka Rafa Koralowa to bez wątpienia jeden z najpiękniejszych zakątków świata, wspisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Przyrody UNESCO. Całość obejmuje takie elementy, jak: głębokie rowy oceaniczne, wyspy u wybrzeża kontynentu, wyspy Morza Koralowego, wysepki koralowe (atole) oraz całą faunę, żyjącą na przy dnie oceanu.
Wielka Rafa Koralowa, zwana również Wielką Rafą Barierową, to bez wątpienia jedno z najcudowniejszych miejsc na ziemi i istna mekka dla płetfonurków. Rafa ciągnie się na przestrzeni 2300 km wzdłuż wybrzeża Queensland w Australii - od przylądka York aż do Gladstone. Szerokość rafy wynosi średnio 60km. Jest doskonale widoczna z kosmosu jako biała smuga z maleńskimi wysepkami na tle lazurowego oceanu. Powierzchania parku, chronionego przez UNESCO, rozciąga się na obszarze 346 000 km--2 i obejmuje m.in. Morze Koralowe, samą rafę oraz chronione lasy tropikalne Queensland.
Sama Wielka RaFa Koralowa nie jest jednym monolitem i składa się z około 3 tysięcy małych raf i wysypekek, znajdujących się w różnym stadium rozwoju. Szerokość również nie jest wielkością stało i waha się od 0 do 320 km.
Z geologicznego punktu widzenia historia wielkiej rafy koralowej rozpoczęła się jakieś 28 mln lat temu, kiedy to na wskutek ruchów tektonicznych Australia została zepchnięta z południa na północny wschód. Uformowanie się płytkiego, rozległego basenu morskiego stworzyły doskonałe warunki do rozwoju koralowca. W rejonie Wielkiej Rafy Koralowej, jak również na terenie całego parku, do którego należy rafa, rozwinęła się turystyka podwodna, organizowana przez wyspecjalizowane biura. Ze względu na olbrzymie dochody z turystyki, szacowane rok rocznie na kilkaset milionów dolarów, nie myśli się o potencjalnych szkodach, jakie mogą wywołać turyści. Ze względu na emisję dwutlenku węgla, znacznie podniosła się kwasowość wody, a przez to rafa podatna jest na rozpuszczanie lub w najlepszym razie do zatrzymania przyrostu. Szacuje się, że Wielka rafa Koralowa przestanie przyrastać gdzieś za 20-30 lat. Trudno jednak ograniczać ruch turystyczny, biorąc pod uwagę ogromne dochody, a równocześnie widoki, jakie czekają na turystów, których nie można porównać z niczym innym na ziemi. Doskonale czysta woda, oświetlana słońcem i kryjąca w sobie tysiące egzotycznych gatunków ryb jest wystarczającym wabikiem dla każdego płetwonurka i nie tylko.
