 Słownik jubilerski
Art deco: Styl, który charakteryzuje się geometrycznymi liniami i kątami, popularny od polowy lat 20. do schyłku lat 40. XX wieku
Art nouveau: patrz „Secesja"
Arts and Crafts: Ruch artystyczny kładący nacisk na naturalne piękno i jakość materiałów, popularny pod koniec XIX wieku
Bagietkowy szlif: Szlif dający prostokątne, podłużne kamienie
Bakelit: Mocny, atrakcyjny plastik, często w jaskrawych kolorach, powszechnie stosowany od lat 20. do 40. XX wieku. Nazwa bakelit bywa stosowana także w odniesieniu do innych wczesnych tworzyw sztucznych.
Barokowa perła: Pętla o nieregularnym kształcie
Berlińska metaloplastyka: Styl biżuterii żelaznej, produkowanej pierwotnie przez Królewską Fabrykę Berlińską na początku XIX wieku
Bezelowa oprawa: Okrągła oprawa z metalu, zaginana na całym obwodzie kamienia
Biały metal: Stop cyny i ołowiu z dodatkiem antymonu oraz miedzi, używany czasem do wyrobu sztucznej biżuterii
Brylantowy szlif: Popularny szlif mający nadawać kamieniowi wyjątkowy blask. Standardowo składa się z 57 faset (lub z 58, jeśli wliczyć płaską podstawę).
Cyrkonia: Syntetyczny kamień ozdobny przypominający diament
Czółenkowy szlif: patrz „Szlif markizowy"
Diamante: Silnie odbijający światło, fasetowany element z kryształu lub szkła, przypominający kamień jubilerski. Patrz także „Rhinestone"
Duette: Para broszek lub klipsów, które można nosić osobno albo sczepić w pojedynczą ozdobę
Emalia: Sproszkowane barwione szkło. wypalane w piecu dla uzyskania matowego lub przejrzystego wykończenia związanego z metalem
En tremblant: Rodzaj biżuterii z elementami montowanymi na sprężynkach, które drżą podczas ruchu
Faseta: Płaska, wielokątna powierzchnia kamienia
Figuralna ozdoba: Element biżuterii przedstawiający postać człowieka lub zwierzę
Filigran: Ornament z cienkiego drutu złotego lub srebrnego, splecionego w misterny deseń
Foliowanie: Metoda oprawy, w której pod kamień podkładana jest folia zwiększająca jego blask
Garnitur: Zestaw dopasowanych ozdób, zazwyczaj obejmujący broszkę, kolczyki, bransoletkę i naszyjnik. Półgarnitur składa się tylko z dwóch elementów, na przykład kolczyków i naszyjnika.
Gruszkowy szlif: Rodzaj szlifu dający kamień w kształcie gruszki lub łezki
Hematyt: Ciemny naturalny kamień w kolorze grafitowym
Intaglio: Wklęsły relief, wykonywany w szkle lub kamieniu naturalnym
Kaboszon: Gładki wypukły kamień, okrągły albo owalny
Kalibrowany szlif: Indywidualne szlifowanie kamienia w celu dopasowania go do nieregularnego wzoru
Kamea: Kamień lub muszla z wypukłą płaskorzeźbą, często w kontrastowym kolorze
Kanałowa oprawa: Rodzaj oprawy, gdzie metal jest zaginany na brzegach prostokątnego kamienia, na przykład o szlifie bagietkowy m. Można w ten sposób oprawić cały rząd bagietek.
Kolia: Rodzaj naszyjnika w postaci taśmy, dość szerokiej z przodu i zwężającej się ku tyłowi szyi
Kryształ górski: Naturalny kwarc
Lakowanie: Proces pokrywania metalu laką, zazwyczaj czarną
Lane szkło: Metoda, w której sproszkowane szkło umieszcza się w metalowej tamce i roztapia palnikiem, uzyskując efekt „lania
Łapki: patrz „Oprawa w łapkach"
Maltański krzyż: Krzyż o czterech równych ramionach rozszerzających się od środka na zewnątrz
Markasyt: Minerał o ciemnej, metalicznej powierzchni, nadający się do fasetowania i polerowania
Millefiori: Deseń przypominający „tysiąc kwiatów", powstający przez poprzeczne cięcie wielobarwnych szklanych prętów, stopionych ze sobą
Modułowa biżuteria: Ozdoby, których elementy można dowolnie wymieniać, zmieniając ich wygląd
Niello: Metoda zdobienia polegająca na grawerowaniu wzoru w powierzchni metalu i wypełnianiu rowków czarną mieszaniną, złożoną z siarki, miedzi, srebra i zazwyczaj ołowiu
Obroża: Naszyjnik przylegający ciasno do szyi
Ogniwko: Niewielkie kółko, łączące dwa elementy ozdoby w sposób umożliwiający ich wzajemny ruch
Oliwin: Naturalny kamień w kolorze głębokiej zieleni lub żółtym, często stosowany w biżuterii secesyjnej oraz Atts and Crafts
Oponki: Małe okrągłe koraliki z metalowymi ogniw kami
Oprawa w łapkach: Rodzaj oprawy, w której kamień jest przytrzymywany przez małe metalowe „łapki" albo „pazutki"
Oprawa: Sposób mocowania kamienia w ozdobie
Pate-de-verre: Francuski tetmin. oznaczający „lane szkło"
Patyna: Lekki nalot lub zmiana barwy, do której dochodzi na powierzchni niektórych metali w wyniku kontaktu z powietrzem lub skórą
Pave: Rodzaj wypełnienia, w którym poszczególne kamienie są montowane tuż obok siebie, bez pozostawiania wolnych przestrzeni
Pazurki: patrz „Oprawa w łapkach"
Perełki: Małe perty, naturalne lub sztuczne, o średnicy do 2 mm
Platerowanie czerwonym złotem: Matowe miedziane wykończenie, stosowane w latach 40. XX wieku przy produkcji filmów, z. uwagi na ograniczanie odblasków światła
Platerowanie: Pokrywanie jednego metalu innym
Plique-a-jour: Technika tworzenia ozdób, w której przezroczysta emalia umieszczana jest w metalowej ramce, dzięki czemu przepuszcza światło
Podwójna broszka: patrz „Duette"
Pospolity metal: Określenie różnych nieszlachetnych metali, takich jak cyna lub miedź, a także ich stopów, na przykład alpaki. Można je platerować zlotem lub srebrem.
Repusowanie: Zdobienie wyrobów z metalu poprzez wybijanie na zimno lub wytłaczanie wgłębień, dających po drugiej stronie wypukły wzór
Rhinestone: Pierwotnie typ czystego kwarcu, używanego w sztucznej biżuterii. Obecnie tą nazwą określa się dowolny rodzaj szkła strasowego imitującego diament.
Rod: Metal często stosowany do platerowania srebra w celu uzyskania silnego połysku
Rose montees: Kamienie o płaskiej podstawie, osadzane we własnych metalowych oprawach, które następnie montuje się w ozdobie
Ruten: Metal szlachetny z grupy żelazowców, często używany do platerowania
Sałatka owocowa: Ozdoba inkrustowana kolorowymi kamieniami odlewanymi ze szkła lub plastiku
Schodkowy szlif: Rodzaj szlifu dający prostokątny lub kwadratowy kamień z kilkoma fasetami równoległymi do jego krawędzi. W przypadku zeszlifowania narożników uzyskuje się zarys ośmiokątny.
Secesja: Styl charakteryzujący się płynnymi, swobodnymi liniami tworzącymi obrazy oparte na formach organicznych. Był popularny od lat 90. XIX wieku do I wojny światowej. Zwany też art nouveau.
Srebro standardowe: Twardy stop, złożony z 925 części czystego srebra i 75 części pospolitego metalu
Stop: Połączenie dwóch lub więcej różnych metali
Stoper: Mały, na ogół ozdobny element, zatrzaskiwany lub nakręcany na bransoletce bądź naszyjniku, zabezpieczający koraliki przed zsunięciem się z ozdoby
Stras: Twarde, uniwersalne szkło, wynalezione w latach 30. XVIII wieku przez ftancuskiego jubilera Fredćrica Strassa. Dzięki dodatkom pewnych minerałów i tlenków można mu nadawać wiele cech kamieni szlachetnych. Od chwili wynalezienia różnobarwne strasy stosowane są do wyrobu sztucznej biżuterii.
Swarovski: Austriacka firma produkująca znakomitej jakości kryształy o szlifie brylantowym
Szlif markizowy: Szlif tworzący owalny kamień o spiczastych zakończeniach, nazywany też szlifem „czółenkowym"
Tombak: Stop na bazie miedzi, przypominający złoto, opracowany w XVIII w ieku przez Christophera Pinchbecka
Trifanium: Błyszczący stop metalowy przypominający złoto i niepokrywający się nalotem, opatentowany przez firmę Trifari
Vermeil: Pierwotnie srebro platerowane zlotem. Obecnie terminu tego używa się na określenie każdego lekkiego platerowania złotem.
Wklejanie: Tańszy, ale mniej szlachetny sposób mocowania kamienia w oprawie
Zapinka do futra: Duża broszka ze sprężynowym klipsem przytrzymująca poty futta lub etoli
Zimna emalia: Rodzaj farby imitującej emalię na gorąco. Jest mniej trwała od prawdziwej emalii
Zorza polarna: Powłoka sztucznych kamieni nadająca im opalizujący, tęczowy wygląd, stworzona w połowie lat 50. XX wieku przez austriacką firmę Swarovski. Effekt przypomina zorzę polarną i stąd ta nazwa.
Żałobna biżuteria: Ozdoby mające przypominać drogich zmarłych, szczególnie popularne w połów ie XIX wieku, gdy przybierały między innymi postać medalionów z puklem włosów kochanej osoby.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
