Początki techniki sięgają czasów sprzed 2,5 mln lat. Tak już 2,5 min lat temu w czasach prehistorycznych człowiek był w stanie tworzyć narzędzia na swoje potrzeby, były to najprostsze narzędzia kamienne. Od tamtego czasu upłynęło jednak dużo czasu zanim postęp w tej dziedzinie nabrał tępa. Około 600 tys. lat temu w powszechnym użytku człowieka stały się tak zwane pięściaki – były to uniwersalne narzędzia kamienne, oraz oszczepy wykonane z drewna. Przełomowym wynalazkiem było odkrycie ognia, które nastąpiło mniej więcej w tym samym czasie. Nabycie umiejętności posługiwania się ogniem pozwoliło na przekształcanie różnych materiałów. Pojawiły się dotąd nieznane wcześniej rozwiązania.
Ewolucja człowieka doprowadziła do pojawienia się gatunku Homo sapiens, dysponował on znacznie lepszą zdolnością myślenia a tym samym tworzenia. 30 tys. lat temu udoskonalił on narzędzia kamienne, pojawił nowe narzędzia do polowania, a mianowicie łuk i strzały, zaczął używać kości, posługiwał się rogami zwierząt i ich ścięgnami. Jednocześnie Homo sapiens, jako pierwszy zaczął budować schronienia na ziemi.
W młodszej epoce kamienia, czyli w tak zwanym neolicie, pojawiły się wynalazki które pozwoliły prowadzić osadniczy tryb życia. Udomowiono rośliny i zwierzęta. Pojawiło się stałe budownictwo wykorzystujące współcześnie nam znane materiały budowlane, takie jak cegła, kamień oraz drewno. Kolejnym znaczącym krokiem było rozpoczęcie eksploatacji surowców – ok. 6000 lat p.n.e. powstały pierwsze kopalnie krzemienia. Użyto po raz pierwszy ceramiki i gładzonych narzędzi krzemiennych. Nabyto umiejętności w zakresie tkactwa i koszykarstwa.
Ludzi neolitu potrafili wznosić znaczące budowle. Z reguły służyły temu obciosane kamienie. Były to budowle wzniesione w okresie 5000-2000 lat p.n.e. w Europie, Azji i Afryce północnej. W IV tys. p.n.e. ludzkość przeżyła renesans technologiczny, który był najprawdopodobniej jedną z głównych przyczyn powstania cywilizacji. Wynaleziono wtedy pismo – pierwszy system utrwalania i gromadzenia oraz przekazywania informacji w trwałej formie, koło, statek żaglowy, radło. Po raz pierwszy zastosowano rozwiązania hydrotechniczne, których celem było wsparcie nawadnianie pól. Budowano kanały, tamy, groble i upusty. Zaczęto wytapiać z rud metale – miedź i cynę. Zaczęto używać wozy z pełnymi kołami.
Pojawia się specjalizacja, nowe zawody takie jak - garncarz, kowal, brązownik, żeglarz i inne. W pierwszych państwach powstałych u schyłku IV tys. p.n.e. w Egipcie i Mezopotamii rozwijała się inżynieria – budowano monumentalne konstrukcje w rodzaju piramid i świątyń.
Pojawia się specjalizacja, nowe zawody takie jak - garncarz, kowal, brązownik, żeglarz i inne. W pierwszych państwach powstałych u schyłku IV tys. p.n.e. w Egipcie i Mezopotamii rozwijała się inżynieria – budowano monumentalne konstrukcje w rodzaju piramid i świątyń.
Pod koniec IV tysiąclecia p.n.e. zaczęto w Mezopotamii wytwarzać pierwsze narzędzia z brązu. Ok. 2300 p.n.e. w cywilizacji Indusu wprowadzono w miastach system kanalizacji. Około 1500 r. p.n.e. w Egipcie wytworzono pierwsze naczynie szklane. Już około 1300 roku p.n.e. na terenach Azji Mniejszej zaczęto wytwarzać narzędzia z żelaza. Około 1000 roku p.n.e. w Francji wprowadzono alfabet. W tym czasie technologia obróbki żelaza zaczęła się upowszechniać na obszarach Starego Świata.
Około 700 roku p.n.e. wybudowano w Asyrii pierwsze akwedukty dla zaopatrzenia miast w wodę. Sto lat później budowano już pierwsze stałe mosty na wielkich rzekach. Przykładem jest most na Eufracie w Babilonie. Most Subliciusa w Rzymie na Tybrze. W 518 roku p.n.e. wykopano kanał żeglowny łączący Nil z Morzem czerwonym. Do użytku na obszarze śródziemnomorskim wszedł nowy typ statku – galera wiosłowa. Do rozwoju techniki przyczynili się Grecy lubujący się w budowaniu skomplikowanych mechanizmów, których przykładem może być maszyna z Antukhitery, będąca najprawdopodobniej maszyną do obliczeń astronomicznych (III w. p.n.e.).
Ok. 399 roku p.n.e. w Syrakuzach wynaleziono machiny do miotania pocisków – katapulty i balisty. W 312 roku wybudowano pierwszą stałą drogę o twardej nawierzchni – rzymską Via Appia, łącząca Rzym z Kapuą. Greccy uczeni z Muzejonu Aleksandryjskiego skonstruowali pompę tłokową, zegar wodny i pierwowzór silnika parowego. Rzymianie przyczynili się do rozwoju techniki na rozległym obszarze swego państwa wprowadzając miasta planowo budowane i skanalizowane, akwedukty, forty wojskowe i inne ulepszenia.
Na przełomie er wynaleziono młyn wodny, technologię produkcji wydmuchiwanych naczyń szklanych, broń z hartowanego żelaza. Rzymska armia, najlepiej wyposażona w ówczesnym świecie używała kolczug, żelaznych hełmów i zbroi z płyt metalowych. Jednakże w czasach cesarstwa wynalazczość w Rzymie zanikła, ośrodek innowacji technicznych przeniósł się do Chin, gdzie między 105 a 700 rokiem n.e. wynaleziono papier, chomąto, i porcelanę. Ten zastój technologiczny był ważną przyczyną upadku Cesarstwa Rzymskiego.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Media informacyjne - Technika
