Świnki morskie pochodzą z Ameryki Południowej, a dokładniej z Andów. Rdzennie zamieszkiwały więc obszar obecnego Peru, Brazylii, Paragwaju i Boliwii. Udomowione zostały przez Inków.

Pielęgnacja - oprócz dostarczania paszy i oczyszczania pomieszczenia naszego zwierzaka - polega także na jego codziennym obserwowaniu i sporadycznym (około raz w miesiącu) sprawdzaniu stanu jego uzębienia, pazurów i sierści. Niezbędne są też gesty ułatwiające oswojenie zwierzątka. Warto je więc czasem wziąć na ręce, pogłaskać, przytulić, dzięki czemu nabierze pewności siebie i zaufania do opiekuna.

Świnkę morską należy chwytać zdecydowanym ruchem, jedną ręką obejmując jej grzbiet i klatkę piersiową, drugą dłoń podkładając pod zad zwierzęcia. Ucisk dłoni nie powinien być za silny, ponieważ zwierzątko może się wtedy przestraszyć i próbować wyrwać, co gorsza może upaść na podłogę i uszkodzić sobie kręgosłup. Niewskazane jest branie na ręce świnki w zaawansowanej ciąży, ponieważ może to spowodować powikłania, oraz dopiero co urodzonych młodych (do 7 dnia), dla których będzie to niepotrzebny stres, nie mówiąc już o ich matce.

Oswojone świnki lubią bezpośredni kontakt z właścicielem. Głaskane wyciągają się w rozluźnionej pozie na jego kolanach, "ćwierkają" wyrażając swoje zadowolenie, ziewają, wyciągają się, a już pełnią sukcesu jest gdy zasną na kolanach opiekuna. Oznacza to, że zdobył on  w pełni ich zaufanie. Jednak czasami gryzoń ten nie ma ochoty na przytulanie. Zazwyczaj wystarczy, jak weźmiemy zwierzątko na ręce jeden raz dziennie. Zresztą ono tak czy tak się o to upomni, gdy będzie miało ochotę na pieszczoty :)

Sierść naszego podopiecznego zyska na wyglądzie, gdy będzie regularnie czesana. Dotyczy to szczególnie ras świnek długowłosych, gdzie bez szczotki się wręcz nie obejdzie. Jeśli mamy zamiar spędzać dłuższy czas nad futerkiem naszej świnki, należy ją do tego przyzwyczajać od małego ponieważ w starszym wieku nie zawsze może wiedzieć "o co nam chodzi" i często ucieka, nieprzyzwyczajona do takiego rodzaju pieszczoty. Gdy nasza świnka ma białe futerko, a opiekunowi zależy na nieskazitelnym jego kolorycie można zastosować maseczkę magnezjową. W tym celu rozrabiamy paloną magnezję z wodą, a po uzyskaniu konsystencji gęstej pasty, nakładamy ją na sierść zwierzaka. Później usuwamy "sczesując" szczotką.

Świnek raczej się nie kąpie, chyba że  naprawdę musimy. Wtedy wykonujemy ten zabieg w misce z ciepłą wodą. Najlepiej żeby poziom wody nie dosięgał wyżej niż do brzucha zwierzaczka. Zanurza się najpierw tylne łapy, potem zad i cały korpus. Do mycia można użyć łagodnego szamponu. Po dokładnym spłukaniu preparatu, jeśli temp. otoczenia jest  wyższa niż 18oC, świnkę należy tylko wysuszyć za pomocą ręcznika. Jeśli jednak jest zimniej, powinniśmy ogrzać ją jeszcze przy pomocy suszarki, lub lampy.

Świnki o długiej sierści, co już wspomniano wyżej, wymagają staranniejszej pielęgnacji okrywy włosowej. Oprócz codziennego czesania, trzeba dokładnie przeglądać jej futerko, aby nie musiała być narażona na "nieproszonych gości". Często też podczas lata rasy długowłose się strzyże, aby po prostu ułatwić im życie, bo trudno jest wytrzymać wysokie temperatury z takim futrem :-)

Świnki morskie pochodzą z Ameryki Południowej, a dokładniej z Andów. Rdzennie zamieszkiwały więc obszar obecnego Peru, Brazylii, Paragwaju i Boliwii. Udomowione zostały przez Inków.

Świnki morskie pochodzą z Ameryki Południowej, a dokładniej z Andów. Rdzennie zamieszkiwały więc obszar obecnego Peru, Brazylii, Paragwaju i Boliwii. Udomowione zostały przez Inków.

Świnki morskie pochodzą z Ameryki Południowej, a dokładniej z Andów. Rdzennie zamieszkiwały więc obszar obecnego Peru, Brazylii, Paragwaju i Boliwii. Udomowione zostały przez Inków.