 Borówka Amerykańska
Praktyczne wskazówki dotyczące sadzenia, przycinania i nawożenia borówki.
Krzewy borówki są łatwe w uprawie i rosną umiarkowanie szybko. Borówki można sadzić bezpośrednio w gruncie, tworząc krzewy ozdobne na działce lub uprawiać w doniczkach, aby dodać koloru na Twoim patio. Rozmiary krzewów borówki wahają się od 30 cm do 2,5 m wysokości i od 0,6 do 3 m szerokości, w zależności od gatunku.
Borówka amerykańska to kilka gatunków krzewów owocowych z rodzaju Vaccinium, wszystkie rodzime dla Ameryki Północnej. Wśród krewnych w rodzaju Vaccinium znajdują się borówka czernica, żurawina, borówka amerykańska i borówka brusznica.
Krzewy borówki mają spiczaste, wydłużone liście, które są skórzaste w dotyku i jesienią przybierają piękną czerwoną barwę. Kwiaty pojawiają się w kępach małych, białych, dzwonkowatych kwiatach pod koniec wiosny, co prowadzi do dojrzewających od zielonych do głęboko fioletowo-niebieskich owoców, które można spożywać.
Jak i gdzie sadzić krzewy borówki
Kiedy Sadzić
Najlepszym wyborem podczas wyboru krzewów borówki są rośliny w postaci korzeni odkrytych, dwu- do trzyletnie. Starsze rośliny przenoszą większy szok po przesadzeniu i zajmie im kilka lat, zanim zaczną przynosić duże plony. Krzewy borówki są zazwyczaj sadzone na wiosnę, na początku do połowy, ale w strefach mrozoodporności USDA 6 i wyższych można je sadzić także na jesieni.
Gdzie borówki rosną najlepiej
Wybierz miejsce, które otrzymuje pełne słońce, ale jest osłonięte przed silnymi wiatrami. Unikaj miejsc do sadzenia blisko wysokich drzew lub krzewów, które mogą zacieniać lub rywalizować o wilgoć i składniki odżywcze w glebie. Upewnij się, że miejsce sadzenia ma dobrą drenaż gleby. Możesz dodać trochę torfu do dziury sadzeniowej, aby utrzymać glebę luźną, kwasową i dobrze drenującą. Borówki można także uprawiać w doniczkach, o ile mają wystarczająco dużo słońca i wilgoci.
Rozstaw, głębokość i podpory
Krzewy borówki powinny być sadzone w rzędach odległych od siebie około czterech do pięciu stóp; sąsiednie rzędy powinny być oddzielone od siebie na odległość od dziewięciu do dziesięciu stóp, aby zapewnić dużo miejsca do zbiorów. Dla roślin odkrytych korzeniach, rozłóż korzenie w przygotowanej dziurze, a następnie przykryj je ziemią i upewnij się, że bryła korzeniowa nie znajduje się więcej niż pół cala poniżej powierzchni gleby. Dla borówki uprawianej w doniczkach, sadź je w tej samej głębokości, w jakiej były w doniczce szkółkowej. Krzewy borówki są wytrzymałe i zazwyczaj nie potrzebują żadnej struktury podpory.
Nasłonecznienie
Rośliny borówki potrzebują pełnego słońca, aby rosnąć i owocować dobrze. Oznacza to co najmniej sześć do ośmiu godzin bezpośredniego światła słonecznego większość dni.
Gleba
Borówki muszą rosnąć w bardzo kwasnej glebie o pH od 4.0 do 5.2.1. Rosną one najlepiej w glebie bogatej w materię organiczną. Jeśli Twoje ogrodowe gleby są ciężkie i gliniaste, borówki będą się lepiej rozwijać w podwyższonych grządkach, gdzie można kontrolować skład gleby i pH. Gleba piaszczysta jest lepsza od gęstej gliny.
Po posadzeniu dodaj warstwę mulczu: Iglaste wióry drewna, trociny i igły sosny pomogą utrzymać kwasowe pH gleby. Aby uzyskać właściwe pH gleby do uprawy borówek, najlepiej jest zmienić skład gleby sezon przed sadzeniem. Ogrodowy siarka lub siarka glinowa może być wymieszana w górnych sześciu calach gleby, aby obniżyć pH, jeśli jest to konieczne. Twoje lokalne centrum ogrodnicze lub biuro ds. rozszerzenia może przetestować Twoją glebę, aby powiedzieć Ci, ile siarki potrzebujesz. Mądrze jest przetestować glebę ponownie przed sadzeniem, aby upewnić się, że osiągnąłeś najlepsze wyniki. Kontynuuj okresowo poprawianie gleby, ponieważ gleba ma tendencję do powrotu do swojego pierwotnego pH.
Również często zdarza się, że liście borówki zaczynają żółknąć. Chociaż jest to zazwyczaj oznaka niedoboru żelaza, prawdopodobnie nie jest spowodowana brakiem żelaza w glebie. Ten objaw najprawdopodobniej wskazuje, że pH gleby jest zbyt wysokie, a rośliny borówki nie mogą uzyskać dostępu do dostępnego żelaza. Jeśli zauważysz pogarszające się żółknięcie liści, przetestuj pH gleby i dokonaj odpowiednich korekt.
Woda
Upewnij się, że rośliny dostają głębokie podlewanie co najmniej raz w tygodniu. Borówki mają płytki system korzeniowy i potrzebują co najmniej kilku cali wody co tydzień (więcej podczas okresów suchej pogody). Możesz także wykorzystać automatyczny system nawadniania, aby zapewnić stałe nawadnianie roślinom.
Temperatura i wilgotność
Wymagania dotyczące temperatury krzewów borówki różnią się w zależności od gatunku. Tradycyjne odmiany borówki wysokiej preferują wilgotne powietrze i zimny klimat zimowy, ale odmiany hodowane do ogrodów na Południu nie znoszą mrozu. Większość odmian preferuje ochronę przed wiatrami odsuszającymi.
Nawożenie
Nie nawoź swoich borówek w pierwszym roku. Korzenie są wrażliwe na sól, dopóki rośliny nie zakorzenią się. Po roku od sadzenia borówek można zacząć karmić je na podstawie dwóch głównych wskaźników: gdy pierwszy raz rozkwitają pąki kwiatowe, a następnie ponownie, gdy zaczynają się tworzyć owoce. Regularnie usuwaj chwasty, aby zapewnić, że składniki odżywcze gleby nie są pobierane przez chwasty, a nie przez krzewy borówki.
Siarczan amonu stosowany jest zazwyczaj jako nawóz dla borówek zamiast siarki glinowej stosowanej do obniżenia pH. Możesz użyć dowolnego nawozu do roślin kwasolubnych, w tym nawozu do borówek i azalii. Ogrodnicy mogą stosować nawozy dolistne (nakładane bezpośrednio na liście) lub nawozić glebę, a wielu decyduje się na stosowanie nawozów organicznych, takich jak odżywka z ryb, kompost lub nawóz z obornika.
Zapylanie
Borówki mogą zapylać się same. Jednak dla najlepszych wyników posadź dwa lub więcej krzewów – dwa to dobry wybór, ale trzy są lepsze. Różnorodność skutkuje większym plonem i większymi owocami. Upewnij się, że wybierasz odmiany, które kwitną jednocześnie, aby zapewnić krzyżowe zapylanie między roślinami.
Borówka amerykańska vs. Jagoda kamczacka
Borówki amerykańskie i jagody kamczackie pochodzą z tego samego rodzaju. Owoce na pierwszy rzut oka wyglądają podobnie: są małe i okrągłe o niebieskim kolorze. Jednak jagody zazwyczaj są kwaszniejsze niż borówki, a ich nasiona są zauważalnie twarde, gdy się w nie gryzie (w przeciwieństwie do nasion borówki).
Zbiór owoców borówki
Borówki zazwyczaj są gotowe do zbioru od czerwca do sierpnia. Większość krzewów borówki zaczyna owocować w trzecim roku, ale pełny plon następuje około szóstego roku. Dojrzałe krzewy borówki dają około ośmiu kwartów jagód na krzak. Możliwe jest przedłużenie zbiorów borówki poprzez sadzenie dwóch lub więcej krzewów, takich jak odmiany wczesne, środkowe i późne.
Jedynym pewnym sposobem, aby dowiedzieć się, czy borówki są gotowe do zebrania, jest ich spróbowanie. Dojrzałe borówki łatwo odchodzą od łodygi. Borówki są najbardziej słodkie, jeśli zostaną na roślinie przynajmniej tydzień po zmianie koloru na niebieski. Trzymaj pojemnik pod kępami jagód, a następnie delikatnie zbieraj je drugą ręką, aby owoce spadały do pojemnika.
Umieść je w lodówce, nie myte, tak szybko, jak to możliwe. Zazwyczaj można je przechowywać przez około tydzień w lodówce (myj przed użyciem). Owoce można jeść na surowo lub używać do wypieków, a także można je zamrozić i przechowywać w zamrażarce przez około 6 do 12 miesięcy.
Uprawa borówki w donicach
Borówki są jednymi z najłatwiejszych owoców do uprawy w donicach. Są popularne w ogrodach domowych, ponieważ mogą rosnąć na niewielkiej przestrzeni, w tym w donicach. Donice są szczególnie idealne, jeśli nie masz odpowiednich warunków glebowych dla borówek. Użyj donicy o głębokości co najmniej 18 cali z wystarczającą ilością otworów odprowadzających nadmiar wilgoci z gleby. Donica z nieszkliwionej gliny jest idealna, ponieważ pozwala na ucieczkę nadmiaru wilgoci z gleby przez jej ściany.
Użyj jednej donicy na jedną roślinę i wybierz odmianę borówki, która pozostaje stosunkowo mała. Wybierz mieszankę do sadzenia specjalnie przeznaczoną dla roślin lubiących kwaszą glebę, a następnie sadź borówki na tej samej głębokości, co były w doniczce szkółkowej. Utrzymuj glebę lekko wilgotną, ale nigdy nie przemoczoną, i upewnij się, że donica dostaje dużo światła słonecznego. Wiosną użyj nawozu przeznaczonego dla roślin lubiących kwaszą glebę.
Cięcie
Borówki będą najlepiej owocować przy regularnym cięciu pielęgnacyjnym. W pierwszych dwóch latach usuń wszystkie kwiaty, które się pojawią, aby rośliny rosły z większą siłą. Kwiaty można pozostawić na trzeci rok. Nie wydadzą one wielu jagód, ale nie ma potrzeby przycinania aż do czwartego roku.
Rozpoczynając od czwartego roku, przycinaj krzewy borówki w późnej zimie lub na wiosnę, gdy są jeszcze w stanie spoczynku. Dobra zasada mówi, że przyciąć około 1/3 rośliny, aby zachęcić do wzrostu nowych pędów. Korzystając z czystych, ostrych nożyc ogrodowych lub małej piły do drewna, usuń wszelkie martwe, złamane, skrzyżowane lub słabe gałęzie, tam gdzie łączą się z głównym pniem. Celem jest otworzenie krzewu, aby światło mogło docierać do środka, dlatego ważne jest również przycięcie gałęzi, które się przecinają.
Przycinanie pielęgnacyjne w kolejnych latach powinno zmierzać do przerzedzenia starszych gałęzi. Obcinaj najstarsze, najgrubsze gałęzie do poziomu ziemi, a następnie przycinaj te, które wyrosły zbyt długo lub zbyt cienko. Starsze gałęzie będą miały szary kolor, nowe gałęzie będą miały bardziej czerwonawą barwę.
Rozmnażanie borówek
Podobnie jak wiele krzewów drewnych, borówki można rozmnażać przez ukorzenianie sadzonek z miękkiego lub twardego drewna. Nie tylko jest to ekonomiczny sposób na zdobycie nowej rośliny, ale pomaga także w rozrzedzaniu dojrzałych krzewów. Najlepszy czas na pobranie sadzonek z miękkiego drewna to wczesna wiosna, podczas gdy sadzonki z twardego drewna najlepiej pobierać pod koniec zimy, zanim zacznie się nowy wzrost. Oto jak to zrobić:
Wybierz zdrową gałąź. Użyj nożyc ogrodowych, aby odciąć ostatnie pięć cali wzrostu z końca gałęzi, a następnie usuń wszystkie liście oprócz dwóch lub trzech na górze. Nałóż na przycięty koniec środek ukorzeniający. Zasadź sadzonkę w wilgotnej mieszance do uprawy bez gleby w małym pojemniku. Umieść pojemnik w ciepłym pomieszczeniu, które nie jest wystawione na przeciągi ani wahania temperatury. Utrzymuj pojemnik w jasnym, rozproszonym świetle, i upewnij się, że podłoże pozostaje wilgotne, ale nie przemoczone. Ukorzenienie sadzonki może zająć kilka miesięcy. Gdy pojawią się nowe liście i poczujesz opór przy delikatnym szarpaniu sadzonką (co wskazuje na to, że wyrosły korzenie), jest gotowa do posadzenia w ogrodzie. W przypadku sadzonek z twardego drewna, poczekaj do wiosny, aby przesadzić je na zewnątrz.
Sadzenie i przesadzanie borówki
Zacznij uprawę borówek w jak największym pojemniku. Jeśli widzisz korzenie wychodzące z otworów odpływowych lub z góry twojego pojemnika, to znak, że nadszedł czas na przesadzenie do większego pojemnika. Wybierz pojemnik, który wygodnie pomieści bryłę korzeniową.
Napełnij pojemnik świeżym podłożem do doniczek lub bezglebowym medium z równą ilością pokruszonej kory sosnowej i torfu sphagnum. Po wyjęciu rośliny z jej obecnego pojemnika, delikatnie potrząsij, aby pozbyć się nadmiaru ziemi. Przesadź krzew na taką samą głębokość, w jakiej był w poprzednim pojemniku. Utrzymuj wilgotność gleby, ale nie przemoczona.
Zimowanie
Krzewy borówki przechodzą okres zimowy i są ogólnie odporne na najzimniejsze warunki odpowiadające ich strefom mrozoodporności. Mogą jednak być podatne na wahania zimowych temperatur, które mogą pobudzić nowy wzrost. Jeśli Twoje borówki rosną w donicach, warto jest je okryć kocami przeciw mrozowi, aby ograniczyć występowanie mroźnych temperatur i wiatrów. Aby chronić krzewy w gruncie i utrzymywać stałą temperaturę gleby, dodaj warstwę mulczu wokół nich, zanim zrobi się zimno.
Szkodniki i choroby
Największym problemem w uprawie borówki jest trzymanie ptaków na odległość. Umieszczenie siatki na ptaki nad borówkami lub użycie stracha na wróble może być skuteczne, jeśli masz tylko kilka krzewów. Jednak jeśli masz dużą plantację borówek, rozważ wypróbowanie środka odstraszającego ptaki, który wysyła sygnał ptaków w potrzebie, aby odstraszyć ptaki.
Owady, na które warto zwrócić uwagę: czerwniec, przędziorek borówkowiec, owocówka czeremchy, owocówka żurawinówka i szarka śliwowa. Skonsultuj się z lokalnym biurem ds. rolnictwa w celu uzyskania przepisanych środków odstraszających i leczenia, jeśli te szkodniki są powszechne w twoim regionie.
Niektóre choroby grzybowe mogą wpłynąć na borówki, w tym mączniak rzekomy, rdza (która może być leczona olejem neem) oraz choroby liści. Najlepszą obroną jest sadzenie odmian genetycznie odporne. Pomaga również dostarczyć roślinom odpowiednio dużo przestrzeni w celu zapewnienia dobrej cyrkulacji powietrza, uprawiać je na pełnym słońcu, sprzątać opadłe resztki i co roku wymieniać mulcz, aby zarodniki grzybów nie mogły przetrwać zimy w okolicy. Jeśli napotkasz te problemy, może być konieczne użycie fungicydu oznaczonego do użytku na roślinach jadalnych.
Najczęstsze choroby borówki amerykańskiej
Antraknoza: Ta choroba grzybowa rozprzestrzenia się szybko w wilgotną pogodę. Objawem są jasnoróżowe skupiska zarodników na rozwijających się owocach.
Botrytis: Inny grzyb, który rozwija się w wilgotnych warunkach, powoduje uschnięcie i gnicie owoców.
Zgorzel: Ta choroba zaczyna się w dolnych częściach pędów. Zauważysz małe, czerwone plamy, które rozrosną się w tarczę strzelecką. Jeśli pozostawisz je bez leczenia, ostatecznie okrążą i okrążą pęd, co spowoduje jego obumarcie.
Mumia: Jedna z poważniejszych chorób wpływających na borówki, spowodowana jest przez grzyba. Pierwszym objawem infestacji jest czernienie skupisk kwiatów, które ostatecznie obumierają. Ponieważ jest to grzyb, zarodniki mogą pozostawać i zarażać pozostałe kwiaty. Powstałe owoce stają się beżowe i twarde, przypominające mumifikowane owoce.
Zgorzel pędów: Zgorzel pędów może na początku wyglądać podobnie jak zgorzel. W miarę postępu zgorzel pędów może wpłynąć na koronę, mniejsze gałęzie i pędy oraz powodować plamy na liściach.
Rodzaje borówki amerykańskiej
Istnieje 5 głównych rodzajów roślin borówki: borówka wysoka (highbush), borówka niska (lowbush), hybryda (half-high) i borówka rózgowata (rabbiteye).
- Borówka wysoka (Vaccinium corymbosum) to krzew osiągający około sześć stóp wysokości, odporny w strefach 4 do 7. To najbardziej powszechny i produktywny rodzaj borówki. Odmiany odpowiednie na zimy obejmują 'Bluecrop’, 'Blueray’, 'Herbert’, 'Jersey’ i 'Meader’. Odmiany znane z dużych owoców to 'Berkeley’, 'Bluecrop’, 'Blueray’, 'Coville’, 'Darrow’ i 'Herbert’
- Borówka wysoka południowa (hybrydy V. virgatum, V. corymbosum lub V. darrowii) uważana jest za trudniejszą do uprawy, ale kilka odmian jest popularnych w ogrodach na Południu, w tym 'Emerald’, 'Windsor’ i 'Springhigh’. Są to krzewy o wysokości trzech do sześciu stóp, z rozpiętością od czterech do pięciu stóp. Uprawiane są w strefach 7 do 10.
- Borówka niska (Vaccinium angustifolium) to krzewy dobrze przystosowane do najzimniejszych klimatów, sięgających aż do strefy trzeciej. Mają one zupełnie inny zwyczaj wzrostu niż inne rodzaje, rosną około jednego stopy wysokości i mają rozrastający się charakter. Występują w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych i południowej Kanadzie, owoce pokryte są woskową warstwą, co sprawia, że owoce wyglądają na szare. Są one czasami uważane za dzikie borówki; dostępne są tylko kilka nazwanych odmian.
- Borówki hybrydowe to nowsze osiągnięcie hodowlane, obejmujące odmiany opracowane poprzez krzyżowanie borówki wysokiej i niskiej. Większość z nich rośnie od 18 do 48 cali wysokości. Popularne odmiany obejmują 'North Country’, 'Northblue’ i 'Northland’. Owoce zazwyczaj są mniej słodkie niż borówki wysokie, ale nadają się do ciast, dżemów i konfitur.
- Borówka rózgowata (Vaccinium virgatum), wcześniej sklasyfikowana jako Vaccinium ashei. Wzrasta głównie na południu Stanów Zjednoczonych, osiągając nawet 15 stóp wysokości, wymaga dwóch lub więcej odmian do prawidłowego zapylania. Zalecane odmiany obejmują 'Powderblue’, 'Woodard’ i 'Brightwell’, a jedna odmiana produkuje różowe owoce o nazwie 'Pink Lemonade’. Borówka rózgowata to doskonały wybór dla ogrodów w strefach 7 do 9.
Uprawa borówki amerykańskiej dla początkujących
Borówki są bogate w antyoksydanty, wysokobłonnikowe i doskonałym źródłem witaminy C. Świeże owoce są ulubionym przysmakiem zarówno dzieci, jak i dorosłych. Dobrze przechowują się w zamrażarce, mogą być przetwarzane na dżemy lub galaretki oraz używane do wypiekania ciast, chleba i muffinek. Rośliny te są bylinami, więc po początkowej inwestycji będą plonować przez wiele lat, o ile właściwie się nimi zatroszczymy.
Wybór miejsca i przygotowanie
Wybierz miejsce o dobrej cyrkulacji powietrza, które otrzymuje pełne nasłonecznienie przez co najmniej osiem godzin dziennie. Borówki tolerują gleby o pH od 3,8 do 5,5, ale preferują odczyn gleby bliższy 4,5, co wymaga dodania siarki elementarnej w większości obszarów. Siarkę należy wymieszać na głębokość co najmniej 12 cali. Laboratorium Testów Gleby Uniwersytetu Zachodniej Wirginii oferuje darmowe testy gleby dla mieszkańców Wirginii Zachodniej, dlatego sugeruje się, aby wszyscy ogrodnicy przeprowadzili coroczne badania gleby i podejmowali decyzje dotyczące nawożenia i korekty pH na podstawie tych zaleceń.
Wybierz i przygotuj miejsce pod sadzenie na jesieni, aby umożliwić czas na regulację pH, jeśli to konieczne. Chwasty powinny być tłumione przed sadzeniem, aby zmniejszyć konkurencję z roślinami borówki. Jeśli to zostanie osiągnięte jesienią, można posiać rośliny okrywowego, takie jak żyto jare, które można przekopać na wiosnę, aby zmniejszyć wzrost chwastów i zwiększyć zawartość materii organicznej w glebie. Po posadzeniu roślin borówki zaleca się nałożenie 3-5 cali ściółki wokół każdej rośliny, co pomoże w zatrzymywaniu wody i zmniejszy wzrost chwastów.
Wybór odmian
Odmiany borówki powinny być wybierane z uwzględnieniem klimatu, rodzaju gleby oraz preferencji smakowych. Dwie lub więcej odmian kwitnących w tym samym czasie zapewni zapylanie krzyżowe i większe owoce, nawet w odmianach uważanych za samozapylające, co oznacza, że nie potrzebują one krzyżowego zapylania, aby wydać owoce.
Ogólnie można wyróżnić kilka typów borówki: niską, krzaczastą, półkrzaczastą, południową o niskim wzroście i północną o niskim wzroście. Odmiany krzaczaste nie są zazwyczaj zalecane w Wirginii Zachodniej, ponieważ nie są bardzo odporne na zimno.
Borówki półkrzaczaste są wynikiem krzyżowania między odmianami niskimi a krzaczastymi, co poprawia tolerancję na mrozy i rozmiar owoców, jednocześnie dostosowując wysokość krzewu do około 3-4 stóp. Odmiana Ornablue została stworzona w Wirginii Zachodniej i może być używana jako jadalna żywopłot w przemyśle krajobrazowym.
Odmiany południowe o niskim wzroście mają niższe wymagania dotyczące chłodzenia i reagują na wyższe temperatury poprzez wcześniejszy rozpoczęcie wegetacji i kwitnienie wiosną, co sprawia, że są bardziej podatne na szkody spowodowane późnowiosennymi przymrozkami.
Odmiany północne o niskim wzroście oferują wysokie plony po osiągnięciu dojrzałości. Rozmiar owoców, smak oraz odporność na choroby lub owady zależą od konkretnej odmiany. Odmiany północne o niskim wzroście najlepiej sprawdzają się w większości regionów Wirginii Zachodniej. Jeśli jest wystarczająco dużo miejsca, posadzenie kilku odmian borówki wczesnej, środkowej i późnej pory letniej pozwoli na produkcję owoców przez całe lato.
Zalecane odmiany
 |
| Termin dojrzewania |
Odmiana |
Charakterystyka |
| Wczesny |
Spartan |
Duży rozmiar owoców, bardzo słodka odmiana |
| Wczesny |
Patriot |
Odmiana niskim wzroście (dobra do donic), średni rozmiar owoców |
| Wczesny |
Duke |
Odmiana o średnich/dużych owoców, łagodny smak |
| Średni |
Legacy |
Średni rozmiar owoców, bardzo plenna, wymaga silnego przycinania |
| Średni |
Bluecrop |
Wysoka wydajność, długa żywotność, najczęściej uprawiana odmiana |
| Średni |
Blueray |
Duży rozmiar owoców, słodki smak |
| Późny |
Elliott |
Średni rozmiar owoców, łagodny smak |
| Późny |
Chandler |
Duże owoce, doskonały smak |
| Podwójny zbiór |
Sweetheart |
Dwa zbiory – wczesny i późny, duże owoce, dobry smak |
 |
Sadzenie
Borówki mają płytkie korzenie i powinny być sadzone w luźnej, dobrze przepuszczalnej glebie o zawartości materii organicznej przekraczającej 3%. Zawartość materii organicznej można zwiększyć, używając roślin okrywowych przed sadzeniem lub dodając torf lub igliwie sosnowe do gleby podczas sadzenia, a także przez coroczne mulczowanie. Również choroba o nazwie zgorzel korzeni (Phytophthora root rot) jest sprawą istotną, dlatego istotna jest gleba o dobrej drenażowości. Nawożenie powinno być dostosowane na podstawie analizy gleby, z nawozem nakładanym w kręgu oddalonym o około 6 cali od podstawy rośliny. Po pierwszym roku właściwe nawożenie będzie sprzyjać rozwojowi korzeni, zwiększeniu wzrostu pędów i pomagać w produkcji owoców.
Po wyborze odmian, zamów lub kup rośliny od renomowanego dostawcy, aby zapewnić jakość roślin. Większość dostawców dostarcza zamówienie zgodnie z terminem sadzenia w Twojej lokalizacji; przygotuj miejsce do sadzenia do czasu przybycia roślin. Borówki powinny być sadzone jesienią do połowy października lub wczesną wiosną po przejściu groźby poważnych mrozów. Po otrzymaniu roślin, sprawdź, czy wyglądają na zdrowe, a korzenie są wilgotne. Dla najlepszych wyników sadzenie powinno być wykonane dzień lub dwa po przyjeździe roślin. Mogą być one owinięte i przechowywane w lodówce przez krótki okres (tydzień lub coś w tym rodzaju), ale najlepiej jest sadzić je możliwie szybko.
Podczas sadzenia wykop duże otwory dwa lub trzy razy szersze niż pojemnik, w którym rosły rośliny, aby umożliwić korzeniom rozprzestrzenianie się i nieograniczony wzrost. Umieść je na takiej głębokości, na jakiej rosły w pojemniku. Następnie napełnij otwór mieszanką trocin, mokrego torfu i pierwotnej gleby, luźno ją tam układając. Torf musi być mocno nasączony wodą, inaczej będzie działać jak lampa, wyciągając wilgoć z korzeni i wysuszając je. Natychmiast podlej, aby wypchnąć wszelkie ewentualne kieszenie powietrza, zapewniając, że korzenie będą miały dobre kontakt z glebą.
Rośliny borówki powinny być sadzone w odległości co najmniej 3 do 5 stóp lub 6 do 8 stóp od siebie, w zależności od wymagań konkretnej odmiany. Odmiany krzaczaste potrzebują odległości od 6 do 8 stóp w rzędzie i 10 stóp między rzędami. Nowe rośliny muszą być dokładnie i często podlewane, aby zapobiec stresowi suszy. Na obszarze 3-5 stóp wokół krzaka należy nałożyć warstwę trocin, liści lub wiórów drewnianych o grubości 3-5 cali, aby zachować ten obszar wolny od chwastów i ograniczyć konkurencję o wilgoć i składniki odżywcze. Gruba warstwa ściółki ta będzie chronić płytki system korzeniowy rośliny przed suszą. Co roku należy stosować dodatkową warstwę ściółki, aby pomóc w zatrzymywaniu wody.
W pierwszym roku po sadzeniu usuń wszystkie pąki kwiatowe z pędów, aby skierować całą energię rośliny na rozwój korzeni. Co dwa do trzech lat pobierz próbkę gleby do przetestowania, zwracając uwagę na poziom pH. W razie potrzeby wprowadź niezbędne poprawki. W większości przypadków roczne mulczowanie za pomocą kombinacji igliwia sosnowego, liści dębu i klonu oraz nawozów zakwaszających, takich jak siarczan amonu, będzie wystarczające do utrzymania wymaganego niskiego pH. W niektórych przypadkach obniżenie pH będzie wymagało dodania siarki w postaci proszku lub granulatu. Jeśli liście wykazują żółknięcie międzyżyłkowe lub inne odchylenia w wzroście, może to być oznaką pH gleby poza odpowiednim zakresem dla roślin borówki i może wymagać przeprowadzenia badania gleby.
Problemy ze szkodnikami i chorobami
Siatki, tkaniny o otwartym splocie lub klatki z drutu mogą być używane, aby zapobiec zjadaniu owoców przez ptaki i jelenie. Urządzenia wytwarzające dźwięk, takie jak puszki po ciastkach, oraz atrapy, takie jak sowy i węże, stanowią ograniczoną ochronę przed dziką zwierzyną.
Odpowiednia lokalizacja z właściwym rozstawieniem krzewów i coroczne przycinanie, które zapewni cyrkulację powietrza, zmniejszą występowanie chorób liści. Wybór odmian odpornej na choroby oraz stworzenie optymalnych warunków dla zdrowych roślin sprawi, że krzewy borówki będą mniej podatne na choroby ogólnie.
Niemniej jednak, z czasem mogą pojawić się niektóre choroby, takie jak mumiak, antraknoza, Phomopsis i ognisko Fusicoccum, które będą wymagać zarządzania za pomocą środków fungicydowych. Dezynfekcja i usunięcie zainfekowanych owoców z rośliny i ziemi, w połączeniu z zastosowaniem Actinovate lub Double Nickel, powinny zredukować nasilenie mumiaka i antraknozy. Usunięcie pędów z ogniskiem przez ostre przycinanie i zastosowanie miedzi zredukuje występowanie Phomopsis i ogniska Fusicoccum. Wybór miejsc z dobrze drenowaną glebą i unikanie gleby gliniastej pomogą w zapobieżeniu chorobom związanym z zgnilizną korzeni. Zgnilizny korzeni, takie jak zgorzel korzeni (Phytophthora root rot), są powszechne, gdy korzenie są nasycone wodą, gleba została ponownie użyta lub nowe rośliny są sadzone w miejscu, gdzie wcześniej rosły borówki. Ponowne sadzenie w tej samej okolicy może także przyczynić się do wzrostu populacji nicieni glebowych, które żywią się korzeniami roślin i prowadzą do ich obumarcia. Roczne stosowanie Aliette lub Agri-Fos, w połączeniu z dobrą drenażem, może kontrolować zgorzel korzeni.
Borówki mogą być także narażone na atak kilku szkodników, w tym mszyc, skoczków liści, chrząszczy japońskich, gzy i larw. Spinosad to środek kontrolujący szkodniki zatwierdzony dla upraw ekologicznych, ale jednocześnie jest szkodliwy dla zapylaczy, takich jak pszczoły. Należy go stosować tylko wtedy, gdy rośliny nie są w fazie kwitnienia, na przykład w przypadku muchówki plamieniowej, która składa jaja po wykształceniu się owoców.
Nadmierna eksploatacja jakiegokolwiek insektycydu może prowadzić do wytworzenia się odporności w populacjach docelowych, co już miało miejsce w przypadku wielu powszechnie używanych insektycydów. Bt (Bacillus Thuringiensis), sprzedawany jako DiPel, to bakteria zatwierdzona do stosowania w uprawach ekologicznych i skuteczna w kontrolowaniu wielu gatunków owadów Lepidoptera, w tym gąsienic i wielu rodzajów robaków. Nie będzie jednak skuteczna w kontrolowaniu larw i innych larw, gdy już znajdują się wewnątrz owocu. Mszyce można kontrolować poprzez odpowiednio nałożone aplikacje oleju dormantowego lub hortikulturowego. Przy stosowaniu jakiegokolwiek pestycydu, upewnij się, że jest on zalecany do zwalczania konkretnego szkodnika i zawsze czytaj i stosuj się do instrukcji na etykiecie.
Cięcie
Krzewy borówki powinny być przycinane co roku w okresie spoczynku, aby usunąć martwe, chore, uszkodzone i tarłowate drewno. Krzewy, które nie są przycinane, mogą wykształcić więcej pędów, niż są w stanie utrzymać, co prowadzi do mniejszych owoców i niższej wydajności, a także do rośnięcia w chaotyczny sposób, co ogranicza penetrację światła i cyrkulację powietrza, zwiększając ryzyko rozwoju chorób.
Należy zachować tylko dwa lub trzy pędy, które wyrosły w poprzednim roku, tak aby w pełni dojrzały krzew, około w siódmym roku, miał około dwunastu pędów, wszystkich o wyprostowanym wzroście. Usuń każdy pęd, który jest chory lub uszkodzony, rośnie poziomo zamiast pionowo, jest zbyt cienki, by utrzymać owoce, nie miał wystarczająco dużo kwiatów lub owoców w poprzednim roku, lub jest zbyt stary, o szaro-białawym kolorze łodyg. Co roku należy usunąć około 20% starszych i w inny sposób niepożądanych pędów, aby utrzymać zdrowie i wydajność krzewu.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
