 Historia zegarków Rolex
Rolex – ikona sztuki zegarmistrzostwa. Jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych firm produkujących ekskluzywne zegarki. Połączenie kunsztu doskonałej jakości i precyzji wykonania. Dla wielu znawców branży zegarkowej marka jest symbolem bezkonkurencyjnej perfekcji, wzorem elegancji i wyznacznikiem statusu społecznego.
Wbrew powszechnie panującemu przeświadczeniu Rolex nie znajduje swoich początków w drugiej połowie XIX wieku, nie jest marką rdzennie szwajcarską i nie założył jej szwajcarski zegarmistrz. Historia firmy rozpoczyna się dopiero w 1905 roku, kiedy 26-letni Niemiec Hans Wilsdorf po pięciu latach pracy w szwajcarskim przedsiębiorstwie eksportującym zegarki postanowił przenieść się do Londynu gdzie wraz ze swoim szwagrem Alfredem Davisem otworzył zakład Wilsdorf & Davis. Firma zajmowała się produkcją czasomierzy. Koperty były wytwarzane na zamówienie w angielskich fabrykach a mechanizmy importowane ze Szwajcarii od Hermanna Aeglera. Bracia przyrodni stworzyli wiele modeli zegarków kieszonkowych i naręcznych najczęściej zachowanych w eleganckiej bądź sportowej stylistyce. Następnie gotowe produkty sprzedawali brytyjskim jubilerom, którzy sygnowali je własnym nazwiskiem. Jedynym znakiem wskazującym na udział młodych biznesmenów przy produkcji zegarków była widniejąca na mechanizmie inskrypcja „W&D”.
W 1908 roku wspólnicy Hans Wilsdorf i Michael Hickman postanowili zarejestrować znak towarowy „Rolex”. Rejestracja odbyła się w szwajcarskim mieście La Chaux-de-Fonds. Istnieją dwie główne wersje tłumaczące nazwę. Pierwsza odnosi się do poglądu Hansa Wilsdorfa, który twierdził, że nazwa powinna być łatwa do wymówienia. Druga wskazuje, że Rolex to skrót pochodzący od francuskich słów „horlogerie exquise” tłumaczonych jako „doskonałe zegarmistrzostwo”. Pierwsze znaczące wyróżnienie marka otrzymała 22 marca 1910 roku, za skonstruowanie mechanizmu, któremu przyznano certyfikat chronometru dla zegarka naręcznego. Dwa lata później siedziba firmy została przeniesiona do Szwajcarii co w znacznym stopniu podniosło jej prestiż i zoptymalizowało koszty produkcji. Władze zakładu przestały płacić cło za import kruszców szlachetnych w szczególności złota i srebra pochodzącego ze Szwajcarii. Następnie 15 lipca 1914 roku w Knew Obserwatory zakończyły się trwające 45 dni testy zegarka opatrzonego nazwą „Rolex”. Specjaliści z Knew Obserwatory będąc pod wrażeniem dokładności urządzenia przyznali czasomierzowi tytuł „Knew A Chronometr Certificate”. Dotychczas takim wyróżnieniem mogły szczycić się tylko chronometry okrętowe. W 1915 roku przedsiębiorstwo oficjalnie przyjęło nazwę Rolex, która w kolejnych latach była kilkukrotnie zmieniana.
Gdy nastał rok 1919 władze manufaktury postanowiły przenieść główną siedzibę do Genevy i zmienić nazwę na Rolex Watch Company. Niedługo po wprowadzeniu zmian nazwa znowu została zmieniona, lecz tym razem na Montres Rolex, SA a jeszcze później ostatecznie na Rolex, SA. Kilka lat później w 1926 roku w pracowniach firmy został skonstruowany model „Oyster” będący jednym ze najbardziej pożądanych modeli spośród wszystkich oferowanych przez firmę. Czasomierz cechował się wodoszczelną kopertą i zakręcaną koronką. Założyciel manufaktury aby udowodnić niezawodność produktu postanowił zorganizować i zasponsorować nietypowe wydarzenie. 14 czerwca 1926 roku pływaczka Mercedes Gleitze przepłynęła kanał La Manche z „Oysterem” na nadgarstku. Zdjęcia z wyprawy trafiły na pierwsze strony gazet. Następnie w 1931 roku firma jako druga na świecie stworzyła zegarek z automatycznym naciągiem. Innowacyjny czasomierz spotkał się z przychylnymi opiniami klientów. W kolejnych latach firma przynosiła olbrzymie dochody, jednak w 1944 roku zmarła żona założyciela a strata bliskiej osoby okazała się tak bolesna, że Hans Wilsdorf postanowił założyć swoją fundację i przekazać jej wszystkie udziały firmy Rolex.
Przedsiębiorstwo nieprzerwanie kontynuowało produkcję zegarków. W 1945 roku mogło się pochwalić liczbą 50 tysięcy certyfikatów chronometru przyznanym swoim produktom. Na ten sam rok datuje się zaprezentowanie modelu „Datejust” wyposażonego w funkcję automatycznej zmiany daty ulokowanej na tarczy pod „okiem cyklopa”, czyli specjalnej soczewki powiększającej. W 1951 roku czasomierz marki Rolex należący do Edmunda Hillarego zawitał na szczycie Mount Everestu a dziewięć lat później inny model przetrwał ciśnienie 110 MPa panujące 11 kilometrów poniżej poziomu morza na dnie głębi Challengera. W 1973 roku marka zaprezentowała kolekcję „Oysterquartz” wyposażoną w szwajcarskie kwarcowe mechanizmy „5035/5055”, które uchodzą za najlepsze na świecie. Podobnie model „Daytona Cosmograph” jest postrzegany jako najdoskonalszy i najbardziej pożądany czasomierz wszechczasów. Potencjalny nabywca wersji wykonanej ze stali na wyprodukowanie zegarka musi oczekiwać przeważnie kilka lat. Czasomierzowi przysporzył sławy Paul Newman, który nosił go na swoim nadgarstku w filmie „Winning”. Ponadto zegarki firmy Rolex wystąpiły także w wielu innych filmach. Odwołując się do przykładów można przytoczyć słynny model „Submariner” noszony przez odtwórców głównych ról w pierwszych ekranizacjach przygód Jamesa Bonda.
Obecnie Rolex posiada swoje fabryki w Genewie i Bienne. Procedura skonstruowania czasomierza trwa około roku. Niezwykle czasochłonny jest proces sprawdzenia dokładności mechanizmu, który następnie jest jeszcze raz testowany przez okres 15 dni w Szwajcarskim Urzędzie Kontroli Chronometrów (COSC). Pozytywny wynik testów sprawia, że zegarkowi nadaje się miano chronometru. Dotychczas Rolex jest odpowiedzialny za produkcję 75% wszystkich mechanizmów, które otrzymują pozytywne wyniki badań w Szwajcarskim Urzędzie Kontroli Chronometrów (COSC). Ponadto przedsiębiorstwo jest ściśle związane ze sportem. Obecnie największym osiągnięciem Rolexa w sporcie jest status oficjalnej marki mierzącej czas na rozgrywanym co roku niezwykle prestiżowym turnieju tenisowym Wimbledon. Z aktualnych statystyk wynika, że dzienna produkcja firmy oscyluje w granicach 2 tysięcy egzemplarzy.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
