Widawka
Widawka to prawy dopływ Warty, płynie przez Wzgórza Radomszczańskie, Wysoczyznę Bełchatowską i Kotlinę Szczercowską; długość 95,8 km, powierzchnia dorzecza 2385 km2; wypływa na wysokości około 240 m n.p.m. wśród wzgórz osiągających wysokość 270 m n.p.m., w pobliżu wsi Feliksów, 16 km na wschód od Radomska; dolina w biegu źródłowym nikła, wąska, miejscami bagnista, o zmiennej szerokości na jej dnie - stawy; prawie całemu górnemu biegowi towarzyszą większe i mniejsze kompleksy lasów wzdłuż obydwóch brzegów rzeki, aż do Kotliny Szczercowskiej; poniżej lesistość mniejsza; na wschodzie i pn.-wsch. od Szczercowa nad Widawce rozległe bagna (Święte Łąki, Bagna Józefowskie); prawdopodobnie przez te bagna, prawie równolegle do dzisiejszego biegu Widawka, płynęła dawna Widawka, zasypana w okresach interglacjałów; obecnie dolina Widawki poniżej Szczercowa, aż po ujście Chrząstówki jest wąska; rzeka wcina się intensywnie w płaskie, szerokie dno doliny; ujście na wysokości 137 m n.p.m.; przy ujściu wsie: Woźniki i Pstrokonie. Średni spadek doliny Widawki w górnym biegu 2%o, w dolnym 0,4%o; średni roczny przepływ (1951-90) 13,9 m3/s; maksymalna rozpiętość wahań stanów wody 2,7 m. Główne dopływy: Krasowa, Nieciecz, Rakówka, Pilsia, Chrząstówka, Grabia. Ważniejsze miejscowości nad Widawką: Kodrąb, Piaszczyce, Szczerców, Chociw, Rogoźno oraz w pobliżu, nad Niecieczą - Widawa.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
