Słonka
Słonka (Scolopax rusticola)slonka
Rząd: Siewkowate
Rodzina: Brodźce
Opis:
Niewielki ptak, wielkością zbliżony do gołębia. Posiada charakterystyczny długi dziób i duże oczy. Upierzenie mozaikowe, z przewagą brązu i rudości. Barwa piór stanowi dla słonki idealny kamuflaż w środowisku jakie zamieszkuje – dno lasu. Upierzenie samca i samicy jest takie samo.
Dorosłe osobniki | długość w cm
ciało | 27 – 36
dziób | 6,6 – 8,5
skrzydło | 18,3 – 21,4
skok | 3,0 – 4,6
ogon | 7,5 – 9,0
Samce są nieznacznie większe od samic, zaś waga obydwu osobników waha się w zależności od pory roku. W okresie wiosennym samice ważą ok. 325 g, samce ok. 302 g, okres jesienny przynosi stosunek wagi ciała samic i samców 350 g : 320 g.
Występowanie:
Obszar występowania gatunku, rozciąga się od Europy, po Azję. Jest ptakiem wędrownym, swój areał występowania wybiera w zależności od sprzyjających warunków klimatycznych. Przeloty odbywają na przełomie marca i kwietnia oraz września i listopada. W Polsce gatunek liczny, spotykany zarówno na południu jak i północy (niskie góry), przeważnie w lasach. Czynnikiem regulującym zagęszczenie gatunku na danym terenie jest z pewnością wilgotność gleby. Chętnie zakładają gniazda na podmokłych kompleksach leśnych, z luźno zwartą koroną.
Pokarm:
Dieta Słonki bogata jest w pokarm zwierzęcy, głównie organizmy glebowe (długi dziób, silnie unerwiony ułatwia wydobywanie pokarmu znajdującego się w glebie). Pokarm roślinny stanowi jedynie uzupełnienie diety w mikroelementy.
Rozród:
Na przełomie marca i kwietnia rozpoczynają się toki słonek. Loty tokowe tzw. ciągi trwają do końca lipca na terenach lęgowych. Samce podczas lotu poszukują samic, stacjonujących na ziemi. W trakcie lotu samce wydają charakterystyczne dźwięki przypominające chrapanie i psykanie. Rola samicy sprowadza się do wydawania dźwięku przypominającego psykanie, który ma na celu zwrócenie na siebie uwagi samca oraz prezentowania jasnych części sterówek. Gatunek poligamiczny, rola samca kończy się na zapłodnieniu samicy, następnie poszukiwaniu nowej. Samiec nie bierze udziału w wysiadywaniu jaj, ani wychowywaniu piskląt. Okres gniazdowania trwa od marca do końca sierpnia. Gniazdo jest zagłębieniem w ziemi ze skąpą wyściółką w postaci suchych traw i gałązek, umiejscowione zazwyczaj u podnóży drzew lub krzewów. Słonka składa 4 szarobiałe jaja, wysiaduje je przez okres ok. 21 dni, praktycznie bez przerwy.
Rozwój:
Młode zaraz po wykluciu opuszczają gniazdo. Pokarm pobierają samodzielnie w 3 dobie życia. Szybkie przybieranie na wadze skutkuje osiągnięciem w 3 tygodniu życia połowy wagi dorosłego osobnika. Samica towarzyszy młodym do ok. 6 tygodnia życia.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |