 Walc wiedeński
Historia
Dziś uważany za jeden z najbardziej eleganckich tańców standardowych, walc wiedeński nie miał łatwych początków. Tańczony od XIV wieku, głównie w Austrii, wszedł na salony w końcu XVIII stulecia. Stąd nazwa „wiedeński” – bowiem największa popularność tańca zbiegła się z kongresem wiedeńskim.
Początkowo uważano walca za taniec niemoralny – publiczne obejmowanie się w tańcu nazywano skandalem. Sugerowano nawet, że ciągłe wirowanie może powodować groźne choroby, a nawet prowadzić do śmierci. Mimo to, od drugiej połowy XIX wieku walc wiedeński był najchętniej wykonywanym tańcem podczas balów prawie całej Europy (oprócz Anglii, gdzie powstał walc angielski ).
Szczególne znaczenie dla rozwoju walca miała muzyka tworzona przez tak znamienitych kompozytorów jak choćby Johann Strauss (np. Walc Cesarski, Nad Pięknym Modrym Dunajem, Schatz) oraz Piotr Czajkowski (Walc Kwiatów, Wielki Walc).
Krok podstawowy (partner)
Obrót w prawo (stawiając kroki obracamy się równomiernie w prawo)
1. Prawa noga w przód
2. Lewą nogę dostawić do prawej nogi
3. Prawa noga w miejscu
4. Lewa noga w tył
5. Prawą nogę dostawić do lewej nogi
6. Lewa noga w miejscu
Charakter tańca
Walc wiedeński ma charakter bardzo liryczny i romantyczny. Nazywany jest tańcem wirowym - jego główną cechą jest rotacyjny ruch obrotowy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, wymagający dużej przestrzeni. Ruch ten powinien być zdecydowany, ale płynny, pozbawiony podskoków. Akcja unoszeń i opadań powinna być delikatna.
Technika
Walca wiedeńskiego tańczymy wirując dookoła sali w prawo i w lewo. Kroki w przód stawiane są od pięty, kroki boczne na podeszwie. Po wykonaniu kroku należy przenieść ciężar ciała na ostatnio postawioną nogę.
Postawa
Partner ze swoją partnerką ustawiają się naprzeciwko siebie w postawie naturalnie wyprostowanej, biodra blisko siebie, twarze zwrócone lekko w lewo, głowy uniesione. Prawa dłoń tancerza znajduje się w okolicach lewej łopatki tancerki, pozostałe, połączone ręce unoszą na wysokość głowy tancerki.
Figury
Walc wiedeński ma tylko 5 figur: obrót w prawo, obrót w lewo, krok zmienny, natural fleckerl i reverse fleckerl.
Tempo
60 taktów na minutę
Takt
3/4
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
