 Foxtrot
Historia
Za twórcę foxtrota uważa się amerykańskiego baletmistrza Harry’ego Foxa, który w 1913 roku wprowadził specyficzne, do tej pory nie spotykane na baletowej scenie kroki.
Początkowo taniec ten miał charakter dowolny, jednak szybko zdecydowano się ustalić pewne zasady – wprowadzono podział na kroki wolne i szybkie, tańczone po linii prostej lub w obrotach w prawo. Potem wzbogacono taniec o kroki boczne i określono ich rytm.
Krok podstawowy (partner)
Krok do przodu (tańczony po łuku w prawo)
1. prawa noga w przód
2. lewa noga w przód
3. prawa noga w przód
Krok boczny
1. lewa noga w bok
2. prawa noga w miejscu
3. lewa noga w miejscu
Krok do tyłu (tańczony po łuku w lewo)
1. prawa noga w tył
2. lewa noga w tył
3. prawa noga w tył
Charakter tańca
Foxtrot ma charakter bardzo płynny, para powinna być cały czas w ruchu, poruszać się posuwiście, bez zbędnych zatrzymań i ozdobników. Taniec powinien przypominać krok lisa. Foxtrota tańczy się do lirycznej, spokojnej muzyki.
Technika
Kroki do przodu stawiamy od pięty, kroki do tyłu - od palców, a boczne - na podeszwach. Nogi powinny być prowadzone wąsko, blisko siebie. Ciężar ciała należy niezwłocznie przenosić na nogę, która wykonała krok. Tancerze powinni utrzymać przez cały taniec jednakową prędkość oraz specyficzny sposób unoszeń i opadań (tzw. akcję foxtrotową).
Partner ze swoją partnerką ustawiają się naprzeciwko siebie w postawie naturalnie wyprostowanej, biodra blisko siebie, twarze zwrócone lekko w lewo, głowy uniesione. Trzymanie zamknięte - prawa dłoń tancerza znajduje się w okolicach lewej łopatki tancerki, pozostałe, połączone ręce unoszą na wysokość głowy tancerki.
Figury
Wiele figur jest wspólnych dla fokstrota i walca angielskiego (ze zmienionym rozliczeniem), niektóre są wspólne dla fokstrota i quickstepa.
Tempo
29 - 30 taktów na minutę
Takt
4/4 (cztery uderzenia w takcie, pierwsze i trzecie akcentowane, krok wolny przypada na dwa uderzenia, szybki - na jedno)
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
