Glazura w budownictwie
Płytki ceramiczne muszą spełniać określone parametry techniczne w zależności od zastosowania. Nasiąkliwość, mrozoodporność, ścieralność, antypoślizgowość, twardość, odporność chemiczna - to główne parametry opisujące właściwości płytek.
Nasiąkliwość płytek ceramicznych (E) - ten parametr określa stopień chłonności płytek. Płytki ceramiczne o zwartej strukturze, z mniejszą ilością mikroporów będą mniej chłonęły wodę. Od stopnia nasiąkliwości płytek zależą także inne walory użytkowe, jak odporność na zginanie, a przede wszystkim mrozoodporność. Płytki ceramiczne zastosowane na zewnątrz, nasiąknięte wodą opadową, w momencie spadku temperatury poniżej 0°C ulegną zniszczeniu. Zamarzająca woda zwiększa swoją objętość, osłabiając strukturę płytki. Dlatego parametr nasiąkliwości ważny jest przy płytkach stosowanych na zewnątrz. Zależność jest więc taka, im mniejsza nasiąkliwość, tym lepsza mrozoodporność. Płytki ceramiczne podzielono w tym przypadku na 3 grupy:
- płytki ceramiczme o małej nasiąkliwośći (E równe bądź mniejsze 3%)
- płytki ceramiczne o średniej nasiąkliwości (E większe niż 3% i mniejsze niż 10%)
- płytki o dużej nasiąkliwości (E powyżej 10%)
I tak nasiąkliwość płytek ściennych nie ma tak dużego znaczenia i wynosi często 10%. Płytki podłogowe stosowane wewnątrz pomieszczeń mogą mieć nasiąkliwość E w granicach 3-6%, ale płytki ceramiczne zewnętrzne, narażone na warunki atmosferyczne i niską temperaturę, poniżej 3% (takie płytki uważa się za mrozoodporne). Dla przykładu, płytki gresowe mają często znacznie lepszy parametr nasiąkliwości, nawet poniżej 0,5%.
Antypoślizgowość (R) - decyduje o bezpieczeństwie użytkowania płytek podłogowych. Ważne jest, aby płytki ceramiczne nie były śliskie zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i użyteczności publicznej, na zewnątrz i wewnątrz. Parametr ten oznaczony jest od R9 do R13. Im większa cyfra, tym mniej śliskie płytki. Do użytku domowego wystarczają na ogół płytki ceramiczne o współczynniku R9, ale już w budynkach użyteczności publicznej i przemysłowych, w tzw. strefach mokrych, wymagany jest większy współczynnik antypoślizgowości.
Wytrzymałość na zginanie - parametr określa przy jakim maksymalnym naprężeniu płytki ceramiczne się łamią. Jest istotny dla płytek podłogowych, które podczas eksploatacji narażone są na duże obciążenia. Znaczenie ma w tym przypadku grubość płytki ceramicznej i jej wielkość. Im grubsza płytka i mniejszy format, tym większa będzie wytrzymałość mechaniczna. W pomieszczeniach mieszkalnych i użyteczności publicznej można stosować płytki podłogowe, których grubość wynosi mniej niż 12 mm. Jednak w magazynach, warsztatach, halach produkcyjnych zaleca się stosowanie płytek grubszych. Według normy wartość parametru (wytrzymałości na zginanie) dla płytek podłogowych nie powinna być mniejsza niż 35 N/mm². Dla większości płytek gresowych wartość ta przekracza 45. Z kolei dla płytek ściennych może być na poziomie 15.
Odporność na ścieranie (PEI) - parametr ten dotyczy głównie płytek podłogowych, które narażone są na czynniki mechaniczne (dla szkliwa szczególnie groźny jest piasek przenoszony na butach). Warto wiedzieć, że pierwsze objawy ścierania (zmatowienie płytki) widać bardziej na powierzchniach ciemnych i błyszczących. Odporność na ścieranie płytek ceramicznych bada się w ten sposób, że ich powierzchnię poddaje się działaniu ścierającego walca obrotowego, a następnie ocenia stopień starcia. Norma EN 154 wyróżnia cztery klasy ścieralności, natomiast norma ISO 10545-7 dodaje jeszcze piątą, najwyższą. Im wyższa klasa ścieralności, tym odporniejsze na ścieranie płytki ceramiczne.
Klasy ścieralności:
I klasa (PEI 1. Liczba obrotów 150) - płytki ceramiczne w tej grupie nadają się do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych mało eksploatowanych, jak np. sypialnie, ewentualnie łazienki.
II (PEI 2. Liczba obrotów 600 ) - płytki podłogowe zalecane do pomieszczeń mieszkalnych, w których możliwość zarysowania powierzchni jest niewielka, użytkowanych w miękkim obuwiu: sypialnie, łazienki, pokoje dzienne.
III (PEI 3. Liczba obrotów 750, 1500) - płytki ceramiczne do pomieszczeń mieszkalnych intensywniej użytkowanych: kuchnie, przedpokoje, korytarze. Nadają się również do pokoi i łazienek hotelowych. Te w wersji mrozoodpornej można stosować na tarasy i balkony.
IV (PEI 4. Liczba obrotów 2100, 6000, 12000) - płytki ceramiczne do pomieszczeń o średnim natężeniu ruchu, w których chodzi się w obuwiu miękkim: kuchnie, korytarze, przedpokoje. Nadają się też do pomieszczeń użyteczności publicznej, w których ruch nie jest zbyt duży.
V (PEI 5. Liczba obrotów powyżej 12000) - płytki podłogowe w tej klasie spełniają surowe wymagania eksploatacyjne, dotyczące odporności na zarysowania i ścieranie. Zalecane do budynków użytecznośći publicznej, zwłaszcza do wykańczania podłóg przy wejściach i w korytarzach.
Odporność na czynniki chemiczne (plamienie)
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
