Dlaczego Pieniny

Pieniński Park Narodowy został utworzony w 1932 r. Obejmuje swym zasięgiem Pieniny. Jest to urokliwy zakątek w skali Europy. Występujące tutaj góry maja charakterystyczny kształt i barwę, zbudowane są z wapieni jurajskich, kredowych oraz piaskowców. Skały te należą do tych, które ulegają szybkiej erozji, a co za tym idzie dają się łatwo formować.

Więcej o Pieninach

Największy udział w formowaniu ma przepływający tędy Dunajec, który od tysiącleci kształtuje dolinę. Jest on jednocześnie największą atrakcja regionu. Organizowane na nim spływy flisackie pozwalają podziwiać przełom Dunajca, szczyty Trzech Koron (982 m n.p.m.). Przełom Dunajca jest uznawany za jeden z najpiękniejszych w Europie. Można go podziwiać z wcześniej wspomnianych organizowanych spływów przez flisaków oraz z okolicznych szczytów. W skład Trzech Koron wchodzi najwyższy szczyt Pienin Okrąglica (982 m n.p.m.). Szczyt ten ma niezwykle ciekawą barwę fioletowo- żółtą, której przyczyną jest aster alpejski. Jeśli uda nam się wspiąć na Trzy Korony to przywita nas piękny widok. Falujące góry porośnięte lasem z elementami wapiennych skał. Jeszcze lepszy efekt można zaobserwować w okresie jesiennym, kiedy to drzewa przybierają różnokolorową szatę. Kolejnym szczytem wartym odwiedzenia jest Sokolica (747 m n.p.m.). Na jej szczycie występują wiekowe sosny, których skarłowaciały wygląd wzmacnia wrażenie ich wieku. Niektóre z nich jakby chciały wyglądnąć poza brzeg skał i zobaczyć majestat doliny Dunajca. Sprawia to niesamowite wrażenie.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Pieniński Park Narodowy

Pieniński Park Narodowy położony jest w Pieninach w południowej części kraju, w województwie małopolskim, na granicy polsko-słowackiej. Pieniny dzielą się na Pieniny Spiskie, Pieniny Właściwe (tu usytuowany jest park) i Małe Pieniny.

Geologia, geomorfologia i gleby

Pieniny zbudowane są głównie z różnorodnych wapieni, z których najtwardsze, wapienie rogowcowe, tworzą malownicze, niemal pionowe białe ściany opadające ku Dunajcowi. Najbardziej znany szczyt Trzy Korony osiąga wysokość 982 m n.p.m., a najwyższy (poza parkiem) szczyt Pienin - Wysoka w Małych Pieninach, osiąga 1050 m n.p.m.Charakterystyczne dla krajobrazu tych gór są nagie ściany skalne, odosobnione skałki - często w postaci iglic i kontrastujące z nimi zaokrąglone powierzchnie garbów lub łagodne stoki, które pokrywają łąki i pola.

Wody

Omawiany obszar położony jest w dorzeczu Dunajca i odwadniany systemem krótkich potoków. Dunajec zajmuje ważne miejsce wśród czynników kształtujących rzeźbę Pienin.

Roślinność

Na niespełna 100 km2 obszaru polskiej części Pienin stwierdzono do tej pory około 1100 gatunków roślin naczyniowych (blisko 50% gatunków flory polskiej). Cechą charakterystyczną flory jest wielkie zróżnicowanie ekologiczne i geograficzne. Niekiedy na tej samej skale, ale w różnych ekspozycjach, rosną gatunki o przeciwstawnych wymaganiach siedliskowych. Odrębność flory określa występowanie endemitów i reliktów geograficznych. Obecnie ponad 70% powierzchni parku zajmują lasy. Podstawowymi ekosystemami są: buczyna karpacka, ciepłolubna jedlina i buczyna oraz las jaworowy z języcznikiem, reliktowe laski sosnowe i olszynka karpacka.

Zwierzęta

Dotychczas wykazano z terenu Pienin ok. 6500 gatunków zwierząt. Przypuszcza się, że żyje ich tutaj od 13000 do 15000 czyli połowa fauny Polski. Znaleziono także nowe gatunki dla nauki. Licznie reprezentowana jest tu fauna południowoeuropejska. Bardzo dobrze poznaną grupą kręgowców są ptaki, których w Pieninach występuje ponad 160 gatunków, w tym 95 gniazdujących. Do rzadkości należą: puchacz, pomurnik, nagórnik, sóweczka, dzięcioł trójpalczasty, dzięcioł czarny i bocian czarny. Lista ssaków zawiera 61 gatunków. Osobliwością jest występowanie myszy małookiej - elementu stepowego oraz ryjówki górskiej i zębiełka karliczka. Największym drapieżnikiem jest ryś. Na brzegach Dunajca występuje wydra.To niewielkie, lecz jakże osobliwe pasmo górskie, leży 30 km na północny wschód od Tatr, i stanowi środkową, najbardziej wysuniętą na północ część łańcucha skali wapiennych, zwanych Pienińskim Pasmem Skałkowym. Ciągnie się ono na długości ponad 500 km wąskim pasmem z zachodniej Słowacji przez Morawy, wzdłuż południowych stoków Beskidów Zachodnich aż do Marmaroszy w Rumunii.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Pieniński Park Narodowy został utworzony w 1932 r. Obejmuje swym zasięgiem Pieniny. Jest to urokliwy zakątek w skali Europy. Występujące tutaj góry maja charakterystyczny kształt i barwę, zbudowane są z wapieni jurajskich, kredowych oraz piaskowców. Skały te należą do tych, które ulegają szybkiej erozji, a co za tym idzie dają się łatwo formować.

Pieniński Park Narodowy został utworzony w 1932 r. Obejmuje swym zasięgiem Pieniny. Jest to urokliwy zakątek w skali Europy. Występujące tutaj góry maja charakterystyczny kształt i barwę, zbudowane są z wapieni jurajskich, kredowych oraz piaskowców. Skały te należą do tych, które ulegają szybkiej erozji, a co za tym idzie dają się łatwo formować.

Pieniński Park Narodowy został utworzony w 1932 r. Obejmuje swym zasięgiem Pieniny. Jest to urokliwy zakątek w skali Europy. Występujące tutaj góry maja charakterystyczny kształt i barwę, zbudowane są z wapieni jurajskich, kredowych oraz piaskowców. Skały te należą do tych, które ulegają szybkiej erozji, a co za tym idzie dają się łatwo formować.