Parki Narodowe

Polska położona niemal w samym środku Europy, w strefie klimatu umiarkowanego może poszczycić się bogatą fauną i florą. Występują u Nas gatunki roślin i zwierząt typowe dla Europy Środkowej, ale także i co ciekawe wybrzeży Atlantyku a nawet Alp. Również bogate ukształtowanie Polski sprzyja różnorodności. Polska posiada krajobraz morski, nizinny oraz górski.

Polska w dziejach historii Europy i Świata podlegała wolniej zmianom w zakresie gospodarki oraz przemysłu. Dzięki temu Polska obecnie staje się ewenementem w skali Europy. Zachowały się tutaj liczne gatunki roślin i zwierząt, które w innych krajach już dawno wyginęły. Polska, jako jeden z nielicznych krajów posiada wydzielone ekosystemy, zachowujące swój naturalny charakter, bliski pradawnym czasom, w których życie rozwija się w niezmienionej formie od setek lat.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na duże wsparcie natury przez Polskę. Mądra, zrównoważona polityka środowiskowa przyczynia się do utrzymania zasobów przyrodniczych. Występuje zjawisko zastępowalności i odnawialności. W ramach programów narodowych tworzone są różne formy o różnej randze ochrony. Wymienić tutaj możemy: Parki Narodowe, Rezerwaty przyrody, Parki Krajobrazowe, Obszary chronionego krajobrazu, Obszary Natura 2000, Pomniki Przyrody, Stanowiska Dokumentacyjne, Użytki Ekologiczne, Zespoły Przyrodniczo-Krajobrazowe, Ochrona Gatunkowa. Ponadto, co ważne buduje się świadomość ekologiczną. Wszystko to pozwala na budowanie pozytywnego klimatu wokół przyrody, która staje się integralną częścią społeczeństwa. Staje się ona ważną gałęzią gospodarczą, edukacyjną, promocyjną, rekreacyjną oraz zdrowotną.  

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Parki Narodowe w kilku słowach

Park Narodowy Peneda-Gerês (port. Parque Nacional da Peneda-Gerês), znany również jako Gerês – jedyny park narodowy w Portugalii. Znajduje się w regionie Norte, w północno-zachodniej Portugalii.

Park został utworzony 8 maja 1971 roku, ze względu na zainteresowanie państwowej i międzynarodowej społeczności naukowej, celem ochrony ziemi, wody, flory (na terenie parku można znaleźć endemiczne gatunki liliowatych i paprotników), fauny i krajobrazu, zachowania tych wartości dla ludzkości i zasobów naturalnych. Celem istnienia parku jest również edukacja i turystyka. Park jest częścią utworzonego w 2009 roku rezerwatu biosfery Gerês-Xurés, który jest transgraniczny z Hiszpanią. Wchodzi w skład ostoi ptaków IBA Gerês mountains (nie jest tożsama z Serra do Gerês).

Geografia

Park Narodowy Peneda-Gerês położony jest w północno-zachodniej Portugalii, na terenach gmin: Melgaço, Arcos de Valdevez, Ponte da Barca, Terras de Bouro i Montalegre. Park ma powierzchnię 702,90 km², z czego 52,75 km² stanowi własność publiczną, 194,38 km² jest w rękach prywatnych, a pozostałe 455,77 km² ma status mieszany.

Zgodnie ze spisem ludności z 1991 roku, na terenie parku zamieszkiwało 9099 osób, o 16% mniej w porównaniu z poprzednim spisem z 1981, który wykazał 10 849 mieszkańców. Przez terytorium parku ciągną się grzbiety gór Serra da Peneda, Serra Amarela i Serra do Gerês. Stanowią one barierę pomiędzy nizinami, leżącymi nad wybrzeżem morskim na zachodzie a terenami wyżynnymi na wschodzie. Najwyższymi szczytami są Nevosa (1546 m) i Altar dos Cabrões (1538 m) leżące blisko granicy z Hiszpanią.

Ważną cechą krajobrazu jest stała obecność wody. Małe strumienie i wodospady występują na zboczach prawie każdej góry, a cały park jest poprzecinany licznymi rzekami: Cávado, Lima, Homem, Rabagão, Castro Laboreiro i Arado. Prawie na każdej rzece stoją zapory wodne takie jak: Alto Rabagão, Paradela, Caniçada, Vilarinho das Furnas czy Lindoso.

Na obszarach wyżej położonych znajduje się kilkadziesiąt wiosek umiejscowionych w pobliżu ziem uprawnych. Tarasy rolne, powstałe w celu lepszego wykorzystania tych rzadkich ziem, oraz tradycyjne domy z granitowymi murami i dachami ze strzechy kształtują krajobraz wraz z niezatartymi, jeszcze harmonijnymi, śladami człowieka w niektórych z najbardziej izolowanych wiosek jak Pitões das Júnias czy Ermida.

Tereny wysoko położone osiągają średnią temperaturę ok. 10 °C, wahającą się od 4 do 14 °C; oraz średnie opady wynoszące ponad 2500 mm rocznie z więcej niż 130 deszczowymi dniami w ciągu roku. Zimą często występuje śnieg. Doliny rzek Homem i Cávado mają o wiele łagodniejszy klimat z temperaturami wahającymi się w granicach od 8 do 20 °C, średnią wynoszącą 14 °C, rocznymi opadami wynoszącymi 900 mm oraz 100 deszczowymi dniami w ciągu roku.

Geologia

Góry na terenie parku powstawały w erze paleozoicznej, w okresie od 380 do 280 milionów lat temu, od dewonu do permu. Szczyty górskie zbudowane są głównie ze skał granitowych, datuje się, że najstarsze z nich, na Amarela, powstały 310 milionów lat temu. Na obszarze tym występują złoża minerałów cyny, wolframu, molibdenu i złota, kiedyś eksploatowane w kopalniach Carris i Borrageiro, obecnie kopalnie te są nieczynne. Na północno-wschodnim krańcu, przy Castro Laboreiro, występują wychodnie łupków i kwarcu.

Niektóre doliny wykazują ślady obecności lądolodu z okresu ostatniego zlodowacenia w epoce plejstoceńskiej.

Flora

Na terenach nizinnych występuje niezwykła bujność roślinności. Najbardziej powszechne są różne gatunki dębu (jak dąb szypułkowy, dąb pirenejski, dąb portugalski i inne), śliwy, ostrokrzewy, chróściny jagodnej i brzozy; w pobliżu rzek także cisy i brzoza brodawkowata. Niektóre lasy, takie jak Albergaria i Cabril, są szczególnie dobrze zachowane.

Wraz ze wzrostem wysokości, roślinność staje się coraz uboższa, zarówno ze względu na zaostrzony klimat, jak i zwiększającą się, od połowy XX wieku, presję człowieka. Znaleźć można tutaj takie rodzaje jak wrzosiec, kolcolist, szczodrzeniec i jałowiec.

Na terenie parku występują endemiczne gatunki liliowatych i paprotników.

Głównym produktem rolnym jest kukurydza. Source: Wikipedia.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.