Parki Narodowe

Polska położona niemal w samym środku Europy, w strefie klimatu umiarkowanego może poszczycić się bogatą fauną i florą. Występują u Nas gatunki roślin i zwierząt typowe dla Europy Środkowej, ale także i co ciekawe wybrzeży Atlantyku a nawet Alp. Również bogate ukształtowanie Polski sprzyja różnorodności. Polska posiada krajobraz morski, nizinny oraz górski.

Polska w dziejach historii Europy i Świata podlegała wolniej zmianom w zakresie gospodarki oraz przemysłu. Dzięki temu Polska obecnie staje się ewenementem w skali Europy. Zachowały się tutaj liczne gatunki roślin i zwierząt, które w innych krajach już dawno wyginęły. Polska, jako jeden z nielicznych krajów posiada wydzielone ekosystemy, zachowujące swój naturalny charakter, bliski pradawnym czasom, w których życie rozwija się w niezmienionej formie od setek lat.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na duże wsparcie natury przez Polskę. Mądra, zrównoważona polityka środowiskowa przyczynia się do utrzymania zasobów przyrodniczych. Występuje zjawisko zastępowalności i odnawialności. W ramach programów narodowych tworzone są różne formy o różnej randze ochrony. Wymienić tutaj możemy: Parki Narodowe, Rezerwaty przyrody, Parki Krajobrazowe, Obszary chronionego krajobrazu, Obszary Natura 2000, Pomniki Przyrody, Stanowiska Dokumentacyjne, Użytki Ekologiczne, Zespoły Przyrodniczo-Krajobrazowe, Ochrona Gatunkowa. Ponadto, co ważne buduje się świadomość ekologiczną. Wszystko to pozwala na budowanie pozytywnego klimatu wokół przyrody, która staje się integralną częścią społeczeństwa. Staje się ona ważną gałęzią gospodarczą, edukacyjną, promocyjną, rekreacyjną oraz zdrowotną.  

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Parki Narodowe w kilku słowach

Park Narodowy Wielkich Himalajów (ang. Great Himalayan National Park – GHNP) – park narodowy o powierzchni administracyjnej 1171 km kwadratowych, położony w regionie miasta Kullu w stanie Himachal Pradesh, w zachodnich Himalajach.

Habitat wielu gatunków flory i fauny, z czego 209 gatunków ptaków i 125 gatunków owadów.

W 2014 roku pierwotny obszar parku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Historia

Park został powołany do życia w 1984 roku, a w 1999 został ustanowiony parkiem narodowym. Obejmował wówczas powierzchnię ok. 755 km kwadratowych. W 1994 roku przy zachodniej granicy parku ustanowiono 5–kilometrowy pas ochronny o powierzchni ok. 265 km kwadratowych, na którego terenie znalazło się 160 wiosek. Wokół trzech wiosek: Shagwar, Shakti i Marore utworzono rezerwat. Przy południowej granicy parku ustanowiony obszar chroniony o powierzchni 65 km kwadratowych, który nie jest zamieszkany. W 2010 roku do parku przyłączono tereny sanktuariów Sainj i Tirthan. W 2014 roku park administrował terenem o powierzchni 1171 km kwadratowych obejmujących park, obszary chronione i sanktuaria, tworząc Great Himalayan National Park Conservation Area (GHNPCA)

W 2014 roku pierwotny obszar parku – ok. 755 km kwadratowe – został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Opis

Park o powierzchni 90,540 ha obejmuje obszary zróżnicowane pod względem wysokości, od terenów wysokogórskich powyżej 6000 m n.p.m. po tereny poniżej 2000 m n.p.m., rozciągając obszar chroniony od łąk alpejskich po lasy monsunowe[2]. Na terenie parku znajdują się lodowce zasilające rzeki Jiwa Nal, Sainj, Tirthan i Parvati wpadające do Bjasu dopływu Indusu.

Park znajduje się na styku dwóch największych na świecie krain zoogeograficznych: krainy orientalnej i krainy palearktycznej. Habitat wielu gatunków flory i fauny, w tym gatunków endemicznych. Na terenie parku występuje 805 gatunków roślin naczyniowych, 192 gatunki porostów, 12 wątrobowców i 25 mchów. Prawie 60% występujących tu okrytonasiennych to endemity Himalajów zachodnich. W parku zanotowano występowanie 31 gatunków ssaków, 209 gatunków ptaków, 9 płazów, 12 gadów i 125 gatunków owadów. Source: Wikipedia.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.