Parki Narodowe

Polska położona niemal w samym środku Europy, w strefie klimatu umiarkowanego może poszczycić się bogatą fauną i florą. Występują u Nas gatunki roślin i zwierząt typowe dla Europy Środkowej, ale także i co ciekawe wybrzeży Atlantyku a nawet Alp. Również bogate ukształtowanie Polski sprzyja różnorodności. Polska posiada krajobraz morski, nizinny oraz górski.

Polska w dziejach historii Europy i Świata podlegała wolniej zmianom w zakresie gospodarki oraz przemysłu. Dzięki temu Polska obecnie staje się ewenementem w skali Europy. Zachowały się tutaj liczne gatunki roślin i zwierząt, które w innych krajach już dawno wyginęły. Polska, jako jeden z nielicznych krajów posiada wydzielone ekosystemy, zachowujące swój naturalny charakter, bliski pradawnym czasom, w których życie rozwija się w niezmienionej formie od setek lat.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na duże wsparcie natury przez Polskę. Mądra, zrównoważona polityka środowiskowa przyczynia się do utrzymania zasobów przyrodniczych. Występuje zjawisko zastępowalności i odnawialności. W ramach programów narodowych tworzone są różne formy o różnej randze ochrony. Wymienić tutaj możemy: Parki Narodowe, Rezerwaty przyrody, Parki Krajobrazowe, Obszary chronionego krajobrazu, Obszary Natura 2000, Pomniki Przyrody, Stanowiska Dokumentacyjne, Użytki Ekologiczne, Zespoły Przyrodniczo-Krajobrazowe, Ochrona Gatunkowa. Ponadto, co ważne buduje się świadomość ekologiczną. Wszystko to pozwala na budowanie pozytywnego klimatu wokół przyrody, która staje się integralną częścią społeczeństwa. Staje się ona ważną gałęzią gospodarczą, edukacyjną, promocyjną, rekreacyjną oraz zdrowotną.  

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Parki Narodowe w kilku słowach

Park Narodowy Sierra Nevada (hiszp. Parque nacional Sierra Nevada) – park narodowy w północnej części Wenezueli położony w stanach Mérida i Barinas. Został utworzony 2 maja 1952 roku i zajmuje obszar 2764,46 km². W 2005 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na północny zachód od niego znajduje się Park Narodowy Sierra de La Culata, a na południowy zachód od niego leży Park Narodowy Tapo-Caparo.

Opis

Park obejmuje fragment północnej części Andów (prawie całe pasmo górskie Sierra Nevada de Mérida[w innych językach] i niewielką część pasma Sierra de Santo Domingo[w innych językach] będące częścią Cordillera de Mérida) i położony jest na wysokościach od 400 do 4978 m n.p.m. Od położonego na północny zachód od niego Parku Narodowego Sierra de La Culata (pasmo Sierra de La Culata[w innych językach]) oddziela go rzeka Chama[w innych językach]. W paśmie Sierra Nevada de Mérida znajduje się najwyższy szczyt Wenezueli – Pico Bolívar (4978 m n.p.m.), a także takie szczyty, jak Pico Humboldt (4942 m), Bonpland[w innych językach] (4833 m n.p.m.), La Concha[w innych językach] (4920 m), Espejo[w innych językach] (4765 m), El Toro (4755 m) i El Leon (4740 m). W Sierra de Santo Domingo najwyższym szczytem jest Mucuñuque (4672 m). W parku występują liczne rzeki i wodospady. Główne rzeki to Bumbún, Ticoporo, Curvatí, Paguey i Santo Domingo. Znajduje się tu wiele jezior polodowcowych, w tym 30 dużych, takich jak Mucubají, La Negra, Los Patos, La Canoa, Grande, Anteojos, El Fraile, Ricón, Collar i La Careta. Najniżej położoną część parku pokrywa tropikalny wilgotny las górski. Na wysokościach od 2000 do 3000 m n.p.m. rośnie las mglisty. Wyżej występuje paramo. Jeszcze do początków XXI wieku najwyższe szczyty pokryte były lodowcami. Obecnie wszystkie stopniały.

Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od -5°C do +26°C.

Flora

W parku zarejestrowano 3035 gatunków roślin. W lesie mglistym rośnie narażony na wyginięcie (VU) Polylepis sericea[w innych językach], a także m.in.: Podocarpus oleifolius, Ocotea calophylla, Oreopanax moritzii, Drimys granadensis, Ternstroemia acrodantha, Senecio meridanus[w innych językach] i Faramea killipii. Występują tu liczne epifity i gatunki endemiczne.

Fauna

W parku żyje 140 gatunków ssaków. Są to narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy, mazama karłowata i tapir amerykański, a także m.in.: puma płowa, jaguar amerykański, szop krabożerny, mazama szara, mazama ruda, wyjec rudy, mulak białoogonowy, paka nizinna, paka górska, ostronosek górski, igłozwierz oszroniony, skrytouszka kordylierska i dydelf białouchy.

Zarejestrowano tu 230 gatunków ptaków. Są to narażone na wyginięcie (VU) czubacz hełmiasty i kondor wielki, a także m.in.: przepiór wenezuelski, skalikurek andyjski, szmaragdotanagra czarnogardła, aguja wielka, rudosterka czerwonogłowa, hełmik zielonobrody, amazoneczka ognistogłowa, kusaczka wenezuelska, pleszówka białoczelna, złotogardlik białobrewy, zieleńczyk szarołbisty i haczykodziobek ciemny.

W parku występuje 40 gatunków płazów (z czego 40% to gatunki endemiczne) i 65 gatunków gadów. Żyje tu m.in. krytycznie zagrożony wyginięciem (CR) płaz bezogonowy Atelopus mucubajiensis. Source: Wikipedia.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.