Parki Narodowe

Polska położona niemal w samym środku Europy, w strefie klimatu umiarkowanego może poszczycić się bogatą fauną i florą. Występują u Nas gatunki roślin i zwierząt typowe dla Europy Środkowej, ale także i co ciekawe wybrzeży Atlantyku a nawet Alp. Również bogate ukształtowanie Polski sprzyja różnorodności. Polska posiada krajobraz morski, nizinny oraz górski.

Polska w dziejach historii Europy i Świata podlegała wolniej zmianom w zakresie gospodarki oraz przemysłu. Dzięki temu Polska obecnie staje się ewenementem w skali Europy. Zachowały się tutaj liczne gatunki roślin i zwierząt, które w innych krajach już dawno wyginęły. Polska, jako jeden z nielicznych krajów posiada wydzielone ekosystemy, zachowujące swój naturalny charakter, bliski pradawnym czasom, w których życie rozwija się w niezmienionej formie od setek lat.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na duże wsparcie natury przez Polskę. Mądra, zrównoważona polityka środowiskowa przyczynia się do utrzymania zasobów przyrodniczych. Występuje zjawisko zastępowalności i odnawialności. W ramach programów narodowych tworzone są różne formy o różnej randze ochrony. Wymienić tutaj możemy: Parki Narodowe, Rezerwaty przyrody, Parki Krajobrazowe, Obszary chronionego krajobrazu, Obszary Natura 2000, Pomniki Przyrody, Stanowiska Dokumentacyjne, Użytki Ekologiczne, Zespoły Przyrodniczo-Krajobrazowe, Ochrona Gatunkowa. Ponadto, co ważne buduje się świadomość ekologiczną. Wszystko to pozwala na budowanie pozytywnego klimatu wokół przyrody, która staje się integralną częścią społeczeństwa. Staje się ona ważną gałęzią gospodarczą, edukacyjną, promocyjną, rekreacyjną oraz zdrowotną.  

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Parki Narodowe w kilku słowach

Park Narodowy Morrocoy (hiszp. Parque nacional Morrocoy) – park narodowy w Wenezueli położony w stanie Falcón. Został utworzony 26 maja 1974 roku i zajmuje obszar 320,9 km². W 2005 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na północy graniczy z rezerwatem przyrody Refugio de Fauna Silvestre de Cuare wpisanym w 1991 roku na listę konwencji ramsarskiej.

Opis

Park znajduje się nad Morzem Karaibskim. Obejmuje obszar morski (północna część zatoki Golfo Triste) z dużą liczbą wysp (m.in.: Borracho, Punta Gorda, Los Muertos, Peraza, Pelón, Sombrero, Pescadores i Punta Brava) oraz pagórkowate wybrzeże (najwyższy punkt wynosi 285 m n.p.m.). W morzu występują małe rafy koralowe. Wybrzeże pokrywają lasy namorzynowe i tropikalny las suchy.

Średnia roczna temperatura w parku wynosi +26,5 °C. a roczne opady od 1000 do 1800 mm.

Flora

Lasy namorzynowe w parku tworzą głównie: Rhizophora mangle, Conocarpus erectus, Laguncularia racemosa i Avicennia nitida. W tropikalnym lesie suchym rosną m.in.: brosimum darzymlecznia, Talisia princeps, Astronium graveolens, Brownea macrophylla, Bursera simaruba, Lonchocarpus violaceus, Myrospermum frutescens i Platymiscium diadelphum. Występują tu też takie gatunki endemiczne jak Justicia falconensis, Aspilia falconensis, Phthirusa maritima i Pitcairnia steyermarkii.

Na wyspach roślinność jest bardzo uboga. Rosną tu m.in.: soliród krzaczasty, Sesuvium portulacastrum, Batis maritima i kokkoloba gronowa. W płytkich obszarach morskich występuje Thalassia testudinum.

Fauna

W parku zarejestrowano 349 gatunków ptaków. Są to zagrożony wyginięciem (EN) wodnik wenezuelski, narażone na wyginięcie (VU) derkaczyk rdzawoboczny i ara zielona, a także m.in.: rybołów, kamusznik, biegus karłowaty, amazonka wenezuelska, amazonka żółtogłowa, ibis szkarłatny, ibis biały, fregata wielka, flaming karmazynowy, warzęcha różowa, pelikan brunatny, kormoran oliwkowy i czubacz żółtoguzy.

Ssaki tu żyjące to m.in.: mazama ruda, mulak białoogonowy, ocelot wielki, szop krabożerny, wyjec rudy i tamandua południowa.
W parku występuje wiele gadów, wśród których wyróżniają się żółwie morskie, takie jak krytycznie zagrożony wyginięciem (CR) żółw szylkretowy, zagrożony wyginięciem (EN) żółw jadalny, narażone na wyginięcie (VU) karetta i żółw skórzasty. Żyje tu też narażony na wyginięcie (VU) krokodyl amerykański. Source: Wikipedia.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.