Parki Narodowe

Polska położona niemal w samym środku Europy, w strefie klimatu umiarkowanego może poszczycić się bogatą fauną i florą. Występują u Nas gatunki roślin i zwierząt typowe dla Europy Środkowej, ale także i co ciekawe wybrzeży Atlantyku a nawet Alp. Również bogate ukształtowanie Polski sprzyja różnorodności. Polska posiada krajobraz morski, nizinny oraz górski.

Polska w dziejach historii Europy i Świata podlegała wolniej zmianom w zakresie gospodarki oraz przemysłu. Dzięki temu Polska obecnie staje się ewenementem w skali Europy. Zachowały się tutaj liczne gatunki roślin i zwierząt, które w innych krajach już dawno wyginęły. Polska, jako jeden z nielicznych krajów posiada wydzielone ekosystemy, zachowujące swój naturalny charakter, bliski pradawnym czasom, w których życie rozwija się w niezmienionej formie od setek lat.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na duże wsparcie natury przez Polskę. Mądra, zrównoważona polityka środowiskowa przyczynia się do utrzymania zasobów przyrodniczych. Występuje zjawisko zastępowalności i odnawialności. W ramach programów narodowych tworzone są różne formy o różnej randze ochrony. Wymienić tutaj możemy: Parki Narodowe, Rezerwaty przyrody, Parki Krajobrazowe, Obszary chronionego krajobrazu, Obszary Natura 2000, Pomniki Przyrody, Stanowiska Dokumentacyjne, Użytki Ekologiczne, Zespoły Przyrodniczo-Krajobrazowe, Ochrona Gatunkowa. Ponadto, co ważne buduje się świadomość ekologiczną. Wszystko to pozwala na budowanie pozytywnego klimatu wokół przyrody, która staje się integralną częścią społeczeństwa. Staje się ona ważną gałęzią gospodarczą, edukacyjną, promocyjną, rekreacyjną oraz zdrowotną.  

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Parki Narodowe w kilku słowach

Park Narodowy Sajama (hiszp. Parque nacional Sajama) – najstarszy park narodowy w Boliwii położony w departamencie Oruro, w prowincji Sajama (gminy Curahuara de Carangas i Turco). Został utworzony 2 sierpnia 1939 roku i zajmuje obszar 949,4 km². W 2003 roku został wpisany na wstępną listę światowego dziedzictwa UNESCO. W 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA.

Opis

Park znajduje się w Andach i obejmuje w większości boliwijską część płaskowyżu Altiplano. Od zachodu graniczy z Parkiem Narodowym Lauca w Chile. Położony jest na wysokościach od 4200 do 6542 m n.p.m. W jego środkowej części znajduje się najwyższy szczyt Boliwii – stratowulkan Sajama (6542 m n.p.m.). Zachodnią granicę parku stanowi główna grań Kordyliery Zachodniej, będąca zarazem granicą między Chile a Boliwią. Znajdują się tu m.in. wulkany: Parinacota (6336 m n.p.m.), Pomerape (6222 m) i Acotango (6050 m). W parku występują gorące źródła, gejzery oraz jeziora (np. jezioro Huanakota).

Klimat suchy i zimny. Średnia roczna temperatura wynosi + 4,6 °C, średnia roczna opadów – 321,1 mm.

Flora

Na płaskowyżu główną formacją roślinną jest sucha puna. Na torfowiskach (bofedale), które stanowią 10 procent powierzchni parku, rośnie przeważnie Calamagrostis chrysantha, Calamagrostis rigescens, Oxychole andina, Distichia muscoides, Plantago tubulosa, Werneria pygmaea, Gentiana sedifolia i Phylloscirpus boliviensis, a w miejscach skalistych i położonych wyżej Parastrephia quadrangularis, narażona na wyginięcie (VU) Azorella compacta, Polylepis tarapacana, Festuca orthophylla, Stipa ichu, Cardionema ramosissimum. Na wysokościach od 4200 do 5100 m, głównie wokół wulkanu Sajama, rosną lasy [Polylepis tarapacana. Są to jedne z najwyżej położonych lasów na świecie.

Fauna

Ssaki występujące w parku to m.in.: zagrożony wyginięciem (EN) ocelot andyjski, narażone na wyginięcie (VU) huemal peruwiański i włosopuklerznik andyjski, a także wikunia andyjska, nibylis andyjski, ocelot pampasowy, puma płowa, skunksowiec andyjski, grizon mniejszy.

Ptaki tu żyjące tu m.in.: narażone na wyginięcie (VU) flaming andyjski, kondor wielki i dzierzbotyran białosterny, a także nandu plamiste, flaming krótkodzioby, łyska wielka i łyska rogata.

Gady to głównie jaszczurki z gatunków Liolaemus signifer i Liolaemus alticolor oraz wąż Tachymenis peruviana, a płazy to m.in.: narażona na wyginięcie (VU) Telmatobius marmoratus, zagrożona wyginięciem (EN) Telmatobius gigas, a także Pleurodema marmoratum, Rhinella spinolosus. Source: Wikipedia.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.

Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.