Zakładamy agencje ochrony część 1
Niniejszy poradnik skierowany jest do osób, które są na etapie zakładania firmy lub myślą o rozpoczęciu działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia.
Poradnik ten jest prawdopodobnie jedyna publikacja dostępna na rynku, w której krok po kroku przeprowadzam przez proces zakładania agencji ochrony. Ponadto w poradniku zamieściłem wiele interesujących informacji, które pomogą w procesie tworzenia podstawy firmy.
Książki dostępne na naszym rynku to książki, w których autorzy opisują profesjonalne działania w zakresie osób i mienia. Ty, jako początkujący w tej dziedzinie rozpoczniesz swoja działalność od wykonywania usług bardziej dozoru mienia niż ochrony. Nie jest to podyktowane twoja wiedza czy umiejętnościami, ale dochodzą do tego inne czynniki. Firmy sprawujące ochronę obiektów z listy wojewody to firmy prężne, które są na rynku od wielu lat, posiadające ogromny kapitał, doświadczenie, magazyny broni, amunicji oraz specjalistycznego sprzętu. Ty zapewne masz niewielki kapitał, który będziesz w miarę upływu lat pomnażał wykonując właśnie usługę dozoru na obiektach spoza listy wojewody, by po czasie wejść w wymagający dział ochrony, tj. ochronę obiektów koncesjonowanych.
Optima2
Zachęcam oczywiście do zapoznania sie z literatura fachowa w dziedzinie ochrony osób i mienia, w której autorzy opisują zadania zgodnie z ustawa o ochronie osób i mienia oraz z ciągłym studiowaniem ustaw i publikacji z tej dziedziny.
Wolność gospodarcza
Wolność gospodarcza jest pojęciem, które obejmuje swoim zakresem szereg swobód odnoszących sie zarówno do tych, którzy zamierzają podjąć działalność gospodarcza, jak i tych, którzy działalność taka rozpoczęli. Wolność gospodarcza jest ponadto wolna od ingerencji państwa.
Przepisy prawa polskiego jasno gwarantują swobodę podejmowania działalności gospodarczej zawartej w art. 20 Konstytucji RP.
„Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej”.
Przepis ten jasno wskazuje o wolności swobody gospodarczej, która obowiązuje na terenie RP. Należy jednak pamiętać, ze pomimo wolności swobody gospodarczej przyszli przedsiębiorcy są ograniczeni w wykonywaniu niektórych działalności lub w poszczególnych przypadkach pozbawieni całkowitej możliwości wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 Konstytucji RP:
„Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny”.
Ograniczenie takie dotyczy na przykład posłów i senatorów, którzy nie mogą prowadzić działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego, ani nabywać tego majątku (art.107 Konstytucji RP).
Również w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej funkcjonuje zasada wolności gospodarczej, która określona została w art. 6 ust.1 „Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa”. Zapis ten dotyczy zarówno osób fizycznych jak i osób prawnych. Przedsiębiorcy mogą, wiec podejmować wszystkie działania i czynności, które nie są prawem zabronione. W ramach podejmowania działalności gospodarczej wyróżnić można następujące swobody:
swoboda wyboru przedmiotu działalności gospodarczej,
swoboda wyboru formy organizacyjno-prawnej działalności gospodarczej,
swoboda doboru środków majątkowych służących podjęciu działalności,
swoboda w kwestii podjęcia działalności gospodarczej osobiście lub z udziałem
pracowników najemnych,
swoboda wyboru siedziby podmiotu działalności gospodarczej
Natomiast prowadzenie działalności gospodarczej łączy się ze:
swoboda wyboru koncepcji działania,
swoboda w zakresie organizowania przedsiębiorstwa,
swoboda zawierania umów i zaciągania zobowiązań,
swoboda ustalania cen na oferowane towary i usługi,
swoboda w zakresie nabywania oraz zbywania towarów i usług,
swoboda konkurencji rynkowej,
swoboda wyboru miejsca prowadzenia działalności
Wolność podejmowania działalności gospodarczej nie może być jednak pojmowana w sposób absolutny. Ustawy wprowadzają określone ograniczenia tej wolności. Przedsiębiorca jest zobowiązany zapoznać sie ze wszystkimi warunkami prowadzenia działalności gospodarczej, wynikającymi z obowiązujących przepisów, oraz stosować sie do nich w trakcie jej wykonywania. Przedsiębiorcy zobligowani są do przestrzegania określonych prawem warunków dotyczących ochrony przed zagrożeniem życia i zdrowia ludzkiego, a także respektować inne wymogi określone w przepisach budowlanych, sanitarnych, przeciwpożarowych i dotyczących ochrony środowiska naturalnego.
Prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia posiada ustawowe ograniczenia. Osoba ubiegająca sie o możliwość prowadzenia działalności gospodarczej związanej z ochrona osób i mienia musi posiadać licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia, oraz nie może być karana prawomocnym wyrokiem sadu. Dodatkowe ograniczenie to ustawowy wymóg uzyskania koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie. Ograniczenia te ważne są ze względu na ważny interes publiczny oraz bezpieczeństwo państwa.
Istota działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia
Wykonywanie niektórych rodzajów działalności gospodarczej wymaga nie tylko wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, ale również uzyskania pozwolenia czy koncesji. Niewątpliwie do takiego obszaru gospodarki w naszym kraju należy zaliczyć działalność gospodarcza związaną z ochrona osób i mienia. Całokształt działań pracowników jak i pracodawców świadczących usługi w zakresie ochrony osób i mienia zawarto w ustawie z dnia 22.08.1997. Jednak nie należy szukać przepisów działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia w ustawie z dnia 22.08.1997 o ochronie osób i mienia.
Optima1
Przepisy te są zawarte na liście czynności ochronnych wymienionych w Polskiej Klasyfikacji Działalności. W tym zakresie należy sie odwołać do załącznika rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U. Nr 33, poz. 289) oraz do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) wraz z jego załącznikiem.
Działalności (PKD); w pkt 74.60. Z wymienia działalność detektywistyczną i ochroniarską.
Podklasa ta obejmuje:
działalność detektywów,
ochronę przed kradzieżami magazynów, domów towarowych przez detektywów,
ochronę transportu przedmiotów wartościowych,
ochronę osobista,
pilnowanie i ochronę mieszkań, budynków mieszkalnych, biur, fabryk, budowli, miejsc budowy, hoteli, teatrów, miejsc rozrywkowych, stadionów sportowych, centrów sklepowych, itp.,
działalność związaną z bezpieczeństwem pasażerów i ochrona mienia w środkach transportu publicznego,
kontrolowanie stanu (monitorowanie) za pomocą mechanicznych lub elektrycznych urządzeń ochronnych,
dokonywanie wstępnej identyfikacji alarmów i używanie patroli interwencyjnych,
doradztwo w zakresie ochrony przemysłowej, osobistej (domowej) i publicznej, włączając kontrole środków zabezpieczających,
pozostała działalność w zakresie ochrony.
Podklasa ta nie obejmuje: instalowania systemów alarmowych, sklasyfikowanego w 45.31.B.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) obowiązuje od 1 stycznia 2008 r. (§ 6). Od dnia wejścia w życie rozporządzenia wpis podmiotów obejmujących działalność do Ewidencji Działalności Gospodarczej, Krajowego Rejestru Sadowego oraz Krajowej Ewidencji Podatników następuje według PKD 2007 (§ 2 cytowanego rozporządzenia).
Polska Klasyfikacje Działalności (PKD) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 33, poz. 289 i Nr 165, poz. 1727) stosuje się do działalności oznaczonej ta klasyfikacja przed dniem wejścia w życie rozporządzenie w sprawie PKD z 2007 r., jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2009 r. (§ 4 rozporządzenia w sprawie PKD z 2007 r.).
Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD): pkt 80.10.Z wymienia działalność ochroniarska, z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa. Podklasa obejmuje wykonywanie jednej lub kilku z poniższych działalności ochroniarskich, to jest: działalności w zakresie ochrony i patrolowania, działalności ochroniarskiej związanej z transportem pieniędzy, papierów wartościowych lub innych wartościowych rzeczy.
Podklasa ta obejmuje:
działalność ochroniarska w zakresie przewozów samochodami opancerzonymi,
działalność usługowa w zakresie ochrony osobistej,
działalność usługowa w zakresie wykrywacza kłamstw,
działalność usługowa związaną z pobieraniem i identyfikacja odcisków palców,
pozostała działalność ochroniarska, z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa.
Podklasa ta nie obejmuje:
działalności w zakresie porządku i bezpieczeństwa publicznego, sklasyfikowanej w 84.24.Z.
Natomiast pkt 80.20.Z wyżej wymienionego załącznika przedstawia działalność ochroniarska w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa.
Podklasa ta obejmuje:
działalność ochroniarska w zakresie obsługi i monitorowania elektronicznych systemów bezpieczeństwa, takich jak: alarmy przeciwwłamaniowe czy przeciwpożarowe, włączając ich instalacje i konserwacje,
instalacje, naprawę, przebudowę oraz regulacje mechanicznych lub elektronicznych urządzeń zamykających, sejfów i skarbców.
Jednostki prowadzące niniejsza działalność mogą prowadzić również sprzedaż ww. urządzeń tj. elektronicznych systemów bezpieczeństwa, mechanicznych lub elektronicznych urządzeń, sejfów i skarbców.
Podklasa ta nie obejmuje:
instalacji systemów bezpieczeństwa, takich jak alarmy przeciwwłamaniowe i przeciwpożarowe bez późniejszego ich monitoringu, sklasyfikowanego w 43.21.Z,
sprzedaży detalicznej w wyspecjalizowanych sklepach elektrycznych systemów bezpieczeństwa, mechanicznych lub elektronicznych urządzeń zamykających, sejfów i skarbców (z wyłączeniem ich monitoringu, instalacji i konserwacji), sklasyfikowanej w 47.59.Z,
doradztwa w zakresie bezpieczeństwa, sklasyfikowanego w 74.90.Z,
działalności w zakresie porządku i bezpieczeństwa publicznego, sklasyfikowanej w 84.24.Z,
dorabiania kluczy, sklasyfikowanego w 96.09.Z.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia
Ustawa o ochronie osób i mienia z dnia 22.08.1997 roku reguluje zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia w rozdziale 4, oraz nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia, który jest zawarty w rozdziale 7.
Artykuł piętnasty punkt pierwszy ustawy reguluje konieczność uzyskania koncesji dla przedsiębiorcy, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia.
Wniosek o uzyskanie koncesji nie zawsze musi otrzymać pozytywne rozpatrzenie, przez MSWiA. Przedsiębiorca w myśl artykułu szesnastego może otrzymać odmowę na uzyskanie koncesji lub ograniczenie zakresu działalności gospodarczej lub formy usług. Dodatkowo przedsiębiorca posiadający już koncesję może otrzymać decyzję o jej cofnięciu.
Artykuł siedemnasty zawiera kryteria dla osób, które mogą ubiegać się o uzyskanie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej.
1) przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, jeżeli osoba ta posiada licencję drugiego stopnia, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub art. 29 ust. 1,
2) przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna, jeżeli licencję, o której mowa w pkt. 1, posiada, co najmniej jedna osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej, jawnej lub komandytowej, członkiem zarządu, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji.
2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów wymaganych przy złożeniu wniosku o udzielenie koncesji.
Artykuł siedemnaście A, reguluje zasady, kiedy to organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji albo odmówić zmiany koncesji.
Sytuacje, w których organ może odmówić wydania koncesji:
Kiedy przedsiębiorca nie spełnia określonych w ustawie warunków wykonywania działalności objętej koncesją.
Przedsiębiorca powoduje zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli,
Odmowa dla przedsiębiorcy, któremu w ciągu ostatnich trzech lat cofnięto koncesję na działalność określoną ustawą z przyczyn wymienionych w art. 22 ust. 1 pkt1, ust. 2 i 3, lub przedsiębiorcę reprezentuje osoba, która była osobą uprawnioną do reprezentowania innego przedsiębiorcy lub była jej pełnomocnikiem ustanowionym do kierowania działalnością określoną w koncesji, a jej działalność spowodowała wydanie decyzji cofającej koncesję temu przedsiębiorcy,
Odmowa dla przedsiębiorcy, którego w ciągu ostatnich trzech lat wykreślono z rejestru działalności regulowanej z powodu złożenia oświadczenia niezgodnego ze stanem faktycznym lub gdy w stosunku do przedsiębiorcy otwarto likwidację albo ogłoszono upadłość.
Artykuł dziewiętnasty:
1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie ochrony osób i mienia obowiązany jest:
1) powiadomić organ koncesyjny o podjęciu działalności gospodarczej,
2) prowadzić i przechowywać dokumentację dotyczącą zatrudnionych pracowników ochrony oraz zawieranych i realizowanych umów,
3) przedstawiać dokumentację, o której mowa w pkt. 2, na żądanie organu upoważnionego do kontroli,
4) zachowywać formę pisemną umów w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej,
5) spełniać w sposób nieprzerwany warunek, o którym mowa w art. 17 ust., 1 pkt. 2, jeżeli koncesję uzyskał przedsiębiorca inny niż osoba fizyczna.
2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt. 2, i czas jej przechowywania.
Zgodnie z artykułem dwudziestym przedsiębiorca obowiązany jest:
Do oznaczenia pracowników ochrony w sposób jednolity, umożliwiający ich identyfikację oraz identyfikację podmiotu zatrudniającego, oraz do zapewnienia noszenia ubioru przez pracowników ochrony, umożliwiającego ich identyfikację oraz identyfikację podmiotu zatrudniającego w przypadkach, o których mowa w art. 40(sytuacja, kiedy pracownik ochrony nosi ze sobą broń palną).
optima3
Artykuł dwudziesty pierwszy nakłada na przedsiębiorcę zakaz używania mundurów i oznaczeń przydzielonych dla funkcjonariuszy i pracowników służb publicznych.
Wszelkie pozostałe regulacje, których ustawodawca nie zawarł w ustawie o ochronie osób i mienia reguluje zgodnie z artykułem 24 ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.
Art. 24.
W sprawach udzielenia koncesji, odmowy udzielenia koncesji, zmiany koncesji, cofania koncesji, ograniczenia zakresu koncesji oraz kontroli działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, nieuregulowanych w niniejszej ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807).
Nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi oraz kontrola stanu ochrony obszarów, obiektów i urządzeń przez niechronionych jest zapisany we wspomnianym rozdziale siódmym ustawy o ochronie osób i mienia.
Zgodnie z artykułem 43 to Komendant Główny Policji sprawuje nadzór nad działalnością specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, z zastrzeżeniem art. 44, w zakresie:
zasad i sposobów realizacji zadań ochrony osób i mienia,
sposobów użycia przez pracowników tych formacji środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej,
posiadania przez pracowników ochrony niezbędnych kwalifikacji.
Nadzór, o którym mowa w ust. 1, polega na:
kontroli organizacji i zasad działania, uzbrojenia, wyposażenia oraz współpracy z innymi formacjami i służbami,
kontroli zgodności aktualnego stanu ochrony jednostki z planem ochrony,
wstępie na teren obszarów i obiektów, a także innych miejsc, w których jest prowadzona ochrona, oraz żądaniu wyjaśnień i udostępniania bądź wglądu w dokumentację ochronną,
wstępie na teren siedziby przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie ochrony osób i mienia, w takich dniach i godzinach, w jakich jest prowadzona lub powinna być prowadzona działalność,
wydawaniu pisemnych zaleceń mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej do przepisów prawa.
Kierownik jednostki, w skład, której wchodzą obszary, obiekty i urządzenia chronione przez SUFO, lub osoba przez niego upoważniona muszą usunąć w terminie określonym w zaleceniu wszelkie nieprawidłowości stwierdzone podczas kontroli.
Artykuł 44 odnosi się do sprawowania ochrony na terenie podległym Ministrowi Obrony Narodowej. Według tego artykułu Minister Obrony Narodowej, w zakresie określonym w art. 43, sprawuje nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi działającymi na terenach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt. 1.
Kontrolę ochrony terenów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt. 1, przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne może przeprowadzać Żandarmeria Wojskowa.
Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ochrony terenów podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych, chronionych przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne.
W artykule 46 ustawodawca określił prawo do wykonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 2, po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia przez funkcjonariusza Policji.
Pracodawca, czyli właściciel firmy, oraz osoba, na której ciąży prawny obowiązek zapewnienia koncesjonowanej ochrony musi liczyć się z odpowiedzialnością karną za niedopełnienie lub nie zapewnienie prawidłowej z punktu widzenia ustawy ochrony obszaru, obiektu, urządzeń lub transportu. Przepisy odpowiedzialności karnej zawarte są w rozdziale 8 powyższej ustawy. Artykuł 48, który reguluje odpowiedzialność za powyższe niedopełniania przewiduje karę podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Ostatni bardzo ważny dla przedsiębiorcy artykuł 49 nakłada na przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia bez wymaganej koncesji wysokie kary z karą grzywny. Ograniczenia wolności, a nawet pozbawienia wolności do lat 2.
Przygotowanie
Firma, którą będziesz otwierał ma specyficzny charakter, dlatego musisz uzyskać nie tylko wpis do ewidencji działalności gospodarczej, ale jak już wcześniej nadmieniłem zezwolenie z departamentu pozwoleń i koncesji, MSWiA, czyli koncesję. Kiedy uzyskasz koncesję musisz postępować zgodnie z prawem i warunkami otrzymania koncesji, by nie utracić pozwolenia.
Proszę pamiętać, że w poradniku zajmuję się tylko pobieżnie działaniami firmy ochrony, które podlegają pod ustawę o ochronie osób i mienia z 1997r. Moje słowa skierowane są przede wszystkim do ludzi, którzy zamierzają otworzyć firmę ochrony świadczącą bardziej usługi recepcyjne tzn. zajmują się ochroną obiektów nieobowiązkowej ochrony. Należy szczerze sobie powiedzieć, że większość profesjonalnych firm ochrony świadczy właśnie takie usługi. Oczywiście uzyskanie koncesji dla firmy pozwala odrzucić przypadkowe osoby, które nie mają uprawnień do założenia tego rodzaju działalności.
Na pewno masz jakieś rozeznanie na rynku ochrony, jak wygląda sytuacja ile jest firm i jaka jest konkurencja. Wiele osób, które założyło firmy ochrony pracowało w przeszłości w konkurencji gdzie zdobywali doświadczenie, które postanowili przełożyć na własną działalność. Czasami są to osoby, które służyły w różnych formacjach mundurowych i po przejściu na emeryturę otworzyły firmy ochrony.
Jeszcze raz przypomnę, że są dwa podstawowe warunki, jaki trzeba spełnić, by móc rozpocząć działalności ochrony osób i mienia. Pierwszy warunek to nie można być karanym za przestępstwo umyślne. Natomiast drugi warunek, jaki trzeba spełniać to posiadanie ważnej licencji pracownika ochrony drugiego stopnia. Warunki te są niezbędne do założenia działalności i otrzymania koncesji.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
