|
|
|
|
|
|
Wiedza Zapraszamy do działu wiedza, w którym łączymy więdzę z przyjemnościa podróżowania, zwiedzania, poznawania ciekawych faktów, miejsc. Poznawaj świat dzięki Grupa Media Informacyjne & Adam Nawara.
|
|
|
|
|
|
|
Strona producenta :
www.ppp.com |
|
|
|
Dokonując zakupu, dokonujesz właściwego wyboru |
Grupa Media Informacyjne - Sklep GMI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nasi partnerzy |
|
|
|
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Samoloty
Lockheed Constellation – śmigłowy samolot pasażerski wytwórni Lockheed Corporation produkowany w latach 1943-1958. Podczas okresu produkcji zbudowano 856 egzemplarzy, użytkowanych zarówno jako samoloty cywilne, jak i wojskowe samoloty transportowe. Samolot zwany był Connie.
Od 1937 Lockheed pracował nad czterosilnikowym samolotem pasażerskim z kabiną ciśnieniową, nazwanym L-044 Excalibur. W 1939 linie lotnicze Trans World Airlines złożyły zamówienie na 40-miejscowy samolot o zasięgu powyżej 5600 km[1]. Wymagania te wykraczały poza możliwości Excalibura. Wobec tego inżynierowie Clarence Johnson i Hall Hibbard opracowali projekt L-049 Constellation[2]. Inżynier Willis Hawkins powiedział, że program Excalibura był tylko przykrywką dla projektu Constellation[3]. Nowy samolot miał skrzydło zbliżone do samolotu myśliwskiego Lockheed P-38 Lightning, różniące się tylko skalą wykonania. Charakterystyczny ogon o trzech pionowych statecznikach był wystarczająco mały, aby zmieścić samolot w istniejących hangarach. W nowej konstrukcji zastosowano wszystkie najnowsze osiągnięcia techniczne lotnictwa, w tym wzmocnioną kontrolę układów hydraulicznych, systemy odladzania skrzydeł i ogona samolotu. Jego prędkość maksymalna ponad 550 km/h sprawiała, że miał to być samolot pasażerski szybszy od większości istniejących myśliwców marynarki[4].
Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych w grudniu 1941 do II wojny światowej całość zamówienia złożonego przez Trans World Airlines została przekształcona w wojskową wersję samolotu transportowego Lockheed C-69 Constellation. W ten sposób United States Army Air Forces otrzymały 202 samoloty. Pierwszy prototyp (cywilny numer NX25600) został oblatany 9 stycznia 1943 przez pilotów testowych Edmunda T. „Eddie” Allena i Milo Burchama[1]. Dla potrzeb wojska produkowano wersje transportowe i pasażerskie C-69 w kilkunastu różnych modyfikacjach. Duża prędkość, daleki zasięg i wysoki pułap lotu sprawiły, że C-69 były szczególnie cenione przy dostarczaniu zaopatrzenia do oddalonych rejonów działań wojennych. Lockheed przedstawił także projekt ciężkiego samolotu bombowego Lockheed XB-30, nie został on jednak oblatany. Wraz z końcem wojny w 1945 armia anulowała pozostałą część zamówienia.
Po wojnie Lockheed powrócił do swojej pierwotnej koncepcji rozwoju Constellation jako szybkiego samolotu pasażerskiego. Będące już w produkcji samoloty wojskowe C-69 zostały ukończone jako cywilne samoloty pasażerskie. W dniu 1 października 1945 linie lotnicze Trans World Airlines otrzymały pierwszy samolot Constellation. Podczas okresu produkcji samolot poddawany był szeregowi modyfikacji, obejmującymi zmianę typu silników, ilości zabieranego paliwa i wielkości kadłuba. 14 marca 1947 do eksploatacji wszedł model L-749, zabierający ilość paliwa wystarczającą na odbycie lotu przez Ocean Atlantycki bez międzylądowań. Pierwszy transatlantycki lot odbył się 3 grudnia 1945 na trasie z Waszyngtonu do Paryża. Pierwsze stałe połączenie obsługiwane przez L-749 zostało zainaugurowane między Nowym Jorkiem a Paryżem w dniu 6 lutego 1946[1]. 17 czerwca 1947 linie Pan American World Airways uruchomiły pierwsze regularne loty samolotem L-749 „Clipper America”. Jako pierwszy samolot pasażerski z kabiną ciśnieniową, Constellation pozwolił zapoczątkować niedrogie i komfortowe podróże lotnicze świadczone przez operatorów na całym świecie. 14 lipca 1951 wprowadzono model L-1049 Super Constellation o dłuższym kadłubie, pozwalającym na zabranie 109 pasażerów. Późniejsze egzemplarze L-1049G wyposażone były w zbiorniki paliwa na końcach skrzydeł.
Po wprowadzeniu odrzutowych samolotów pasażerskich, takich jak De Havilland Comet czy Boeing 707, znaczenie L-049 zaczęło maleć. Ostatni rozkładowy lot w Stanach Zjednoczonych miał miejsce 11 maja 1967. Był to również ostatni w Stanach rozkładowy lot samolotu pasażerskiego z silnikami tłokowymi. W roku 1978 ostatni egzemplarz został skreślony ze służby w United States Air Force.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FACEBOOK |
|
YOUTUBE |
|
TWITTER |
|
GOOGLE + |
|
DRUKUJ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|