 Topola czarna
Nazwa łacińska: Populus nigra
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny nasienne, rośliny naczyniowe
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – malpigiowce
Rodzina – wierzbowate
Rodzaj – topola
Gatunek – topola czarna
Występowanie: Topola czarna występuje na terenie środkowej, zachodniej i południowej Europy, a także w środkowej Azji, zachodniej Syberii i na północnych obszarach Afryki. W Polsce rośnie na całym terenie kraju, z wyjątkiem Pomorza Zachodniego.
Opis ogólny: Topola czarna zwana także sokorą, sokorzyną, jasiokorem lub topolą nadwiślańską dorasta to 30m wysokości. Ma guzowaty pień i szeroką, stożkową lub kopulastą koronę. Jest większość drzew z gatunku topoli, również topola czarna jest drzewem krótkowiecznym, żyje do 150 lat. Rośnie szybko i preferuje stanowiska zalewowe, lasy łęgowe, gleby piaszczyste i bogate w składniki pokarmowe. Jest rośliną światłolubną.
Zastosowanie: Topola czarna to roślina lecznicza. Zebrane wczesną wiosną pączki sa surowcem zielarskim o działaniu moczopędnym, słabo napotnym i przeciwgorączkowym. Poza tym jest to roślina ozdobna, używana do nasadzeń w parkach i w architekturze krajobrazu.
Cechy morficzne: Pędy topoli czarnej mają kolor jasnożółty do szarożółtawego. Kora tego drzewa jest ciemnobrunatna, a u starych drzew nawet prawie czarna. Zazwyczaj kora jest głęboko spękana. Liście mają długośc 5-12cm, jajowatorombowaty kształt. Młode liście mają kolor zielono-czerwonawy, a im są starsze , tym bardziej zmieniają kolor na ciemnozielony. Są błyszczące na wierzchu, a pod spodem matowe i jasnozielone. Roślina kwitnie pod koniec marca i w kwietniu, przed rozwojem liści wytwarza kwiaty zebrane w kotki. Owoce to torebki pękające na 2 klapy. Nasiona wewnątrz torebek pokryte są puchem.
Drewno: Drewno topoli czarnej jest lekkie i miękkie. Ma jasnobrązową twardziel i żółtobiały biel. Wyrabia się z niego celulozę. Służy także do produkcji sklejek.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|
