 Lipa srebrzysta
Nazwa łacińska: Tilia tomentosa
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – ślazowce
Rodzina – ślazowate
Rodzaj – lipa
Gatunek – lipa srebrzysta
Występowanie: Lipa srebrzysta występuje naturalnie na terenach Europy Środkowej, Turcji i Europy południowo-zachodniej.
Opis ogólny: Jest to duże drzewo liściaste, dorasta do 30m wysokości. Posiada szeroką koronę. Roślina preferuje stanowiska słoneczne. Jest odporna na mrozy, warunki miejskie, zanieczyszczenia powietrza, choroby i owady. Najlepiej ze wszystkich gatunków lipy znosi suszę.
Zastosowanie: Jest to roślina ozdobna, miododajna, stosowana również w sztuce kulinarnej. Z kwiatu lipy srebrzystej przyrządza się herbatę, a z nasion można pozyskać olej jadalny. Drewno lipy srebrzystej wypala się, a otrzymany węgiel drzewny jest używany do celów leczniczych.
Cechy morficzne: Kora lipy srebrzystej ma kolor srebrzystoszary, jest podłużnie bruzdowana. Liście tego gatunku maja kształt sercowaty, są ciemnozielone, a pod spodem filcowane białymi włoskami. Jesienią przebarwiają się na żółto i opadają na zimę. Roślina kwitnie na żółto, dość późno, bo dopiero na przełomie lipca i sierpnia. Owocem lipy srebrzystej jest kulisty, filcowaty orzech.
Drewno: Drewno lipy srebrzystej jest miękkie, stosowane w rzeźbiarstwie i tokarstwie. Wykonuje się z niego okleiny, zabawki, modele i formy odlewnicze oraz zapałki. Wykonano z niego wiele rzeźb w kościołach. Nie nadaje się jednak do użytku na elementy zewnętrzne w budownictwie. Z łyka lipy srebrzystej wyplata się plecionki i maty.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|
