Jesion pensylwański
Nazwa łacińska: Fraxinus pennsylvanica
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, Euphyllophyta, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – astrowe
Rząd – jasnotowce
Rodzina – oliwkowate
Rodzaj – jesion
Gatunek – jesion pensylwański
Występowanie: Jesion pensylwański pochodzi z Ameryki Północnej. Został sprowadzony do Europy w 1783r. W Polsce sadzi się ten gatunek, czasem rozsiewa się samorzutnie, a czasem dziczeje.
Opis ogólny: Jesion pensylwański dorasta do około 20m. Najwyższym jesionem pensylwańskim jest rosnący w stanie Minnesota, ma on 29m wysokości. Jesiony rosnące w Polsce mają maksymalnie 15m wysokości, szeroką koronę. Preferuje gleby żyzne i wilgotne, podmokłe, a w naturze występuje także na prerii. Jest odporny na mróz.
Zastosowanie: W Polsce jest rośliną ozdobną, sadzoną często w parkach bądź przy drogach.
Cechy morficzne: Roślina wytwarza brązowe pąki, szarobrunatne młode pędy i liście długości 9-14cm, które jesienią przebarwiają się na żółto. Jesion pensylwański kwitnie od kwietnia do maja, kwiaty pojawiają się przed liśćmi. Kwiaty jesionu są rozdzielnopłciowe. Owoce to eliptyczne orzeszki, wyposażone w skrzydełka.
Drewno: Drewno tego gatunku jesionu jest trwałe, mocne i stosunkowo lekkie, ma dużą wartość jako surowiec.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|