Himba
Kraina ludności Himba to region północno-zachodniej Namibii rozciąga się od rzeki Kunene na granicy Angoli w dół do rzeki Ugab - południowej granicy Parku Wybrzeża Szkieletowego. Park jest ogromnym pustynnym rezerwatem słynącym z dziewiczego i zróżnicowanego krajobrazu, z których wiele jest dostępnych tylko samolotem. Damaraland i Kaokoveld wymagają pewnego szacunku. Panuje tam nieprzyjazny klimat, do którego przystosowały się istoty żywe. Inne atrakcje w tym regionie to pustynne słonie z Kaokoland, wodospad Epupa, petrogify naskalne w Twyfelfontein , Skamieniały Las, Brandberg ( Burnt Mountain ) i wiele więcej. Cały region jest bardzo malowniczy, ogromny i nieokiełznany
Region Kunene w Namibii - Od lat afrykańskie plemię koczowniczych pasterzy znanych jako Himba ciągnie fotografów do jałowej północno-zachodniej Namibii.
Dzięki temu,uderzająca osobliwość ludności Himba – jak też ich nazwa - stały się znaną daleko poza Namibię. Szczególną ciekawostką jest otjize, pasta z masła z dodatkiem czerwonej ochry - czasem uzupełniana pachnącą żywicą aromatyczną. Kobiety Himba kobiety nakładają otjize codziennie rano na skórę i włosy, nadając im charakterystyczny czerwony odcień. Widok tradycyjnych Himba kobiet stał się charakterystycznym obrazem Afryki.
Wynikło wiele spekulacji na temat pochodzenia tej praktyki, niektórzy twierdzą że ma chronić skórę przed słońcem, lub odstraszać owady. Same Himba są zdania, że jest to dla estetyki, rodzaj tradycyjnego makijażu nakładanego każdego ranka w zachodniej kulturze. Mężczyźni nie stosują otjize.
Himba budują chaty z gałęzi drzew i liści palmy makalani, umacniając całą konstrukcję spoiwem z odchodów bydła i kóz.
Mimo, że Namibia szybko się rozwija, większość ludzi Himba prowadzi tradycyjny styl życia, który pozostał niezmieniony od pokoleń, pomógł przetrwać wojnę i suszę. Te zwyczaje dziś można obserwować w miejscowości Omarumba , gdzie mieszka około 20 osób pod przewodnictwem szefa Hikuminue Kapika . Himba są otwarte dla turystów, Chętnie prezentują swój sposób życia, nauczyli się prosić odwiedzających o drobne donacje w formie kukurydzy, kawy, herbaty, oleju roślinnego albo 25 namibijskich dolarów. Naszym zdaniem dawanie datków podczas wizyty w wiosce czyni Himbom więcej szkody niż pożytku. Stają się wtedy leniwi i chcą żyć z turystów, nie z wypasu bydła.
Jako pasterze z krwi i kości, życie Himba - podobnie jak ich krewnych, Herero obraca się wokół hodowli bydła. Herero słyną z ich nakrycia głów kobiet, które przypominają rogi krów. W centrum wioski jest zagroda, gdzie cielęta, owce i kozy są chronione, podczas gdy duże zwierzęta są bezpieczniejsze i mogą wędrować same. Każdego ranka, po rytuale nakładania otjize, kobiety doją krowy, następnie młodzież wyprowadzi je z wioski w poszukiwaniu trawy. Często droga jest daleka, łatwiej jest postawić nowe szałasy niż wracać na noc do wioski.
Najważniejszą częścią wsi Himba jest okuruwo czy święty ogień. Utrzymywany stale płonący, święty ogień zapewnia łączność z przodkami, którzy działają jako pośrednicy do Boga zwanego, Mukuru . Dom wodza jest jedyny, którego drzwi skierowane są w kierunku ognia – wszystkie inne domy są odwrócone. Jest ważne by osoby przyjezdne nie chodziły po świętym obszarze pomiędzy domem i ogniem.
Buszmeni żyli kiedyś w całej Namibii, przetrwali do dzisiaj jedynie w kotlinie Kalahari. Naukowcy uznali Buszmenów za jeden z najstarszych ludów na Ziemi. Od zarania dziejów byli myśliwymi. Buszmeni żyją w prymitywnych warunkach, wspomagani przez rządowe programy, służące ochronie ich kultury, przez co nie docierają do nich wpływy cywilizacji. Mówią językiem mlaskowym, spotykanym u innych plemion Afryki Południowej, opartym na dźwiękach, zwanych mlaskami. Z kolei Herero są znacznie liczniejsi, obecnie ich liczbę w Namibii szacuje się na ponad 100 tys. osób. Na ogół pracują w rolnictwie lub zajmują się handlem w miastach. Posiadają własny język herero, używają też angielskiego i afrikaans. Kobiety z ludu Herero przyciągają uwagę kolorowymi strojami z epoki wiktoriańskiej.
Grupy etniczne Namibii
Owambo, Kavango, Herero, Himba, Damara, Nama, Basters, Mulaci, Kaprivi, Buszmeni.
Himba prowadzą koczowniczy tryb życia. Przenoszą swoje domostwa nawet kilka razy w roku w poszukiwaniu bardziej żyznych terenów
Włosy dziewczynek plecione są z przodu, żeby zasłaniały twarz przed spojrzeniami mężczyzn. Kobiety już dojrzałe i gotowe do małżeństwa mają fryzurę spiętą sznurkiem z palmy.
Kobieta Himba z Koakoland
Kobiety Himba słyną ze swojej urody. Pokrywają ciało otjize, czyli miksturą masła, ekstraktu z roślin, popiołu i rudobrązowej ochry. Ten specyficzny makijaż nie tylko przyciąga obiektywy aparatów, ale przede wszystkim chroni przed insektami, słońcem i odwodnieniem organizmu oraz pielęgnuje skórę, utrzymując ją w doskonałym stanie. Otjize kobiety nakładają także na włosy. Zresztą nie tylko dlatego ich tradycyjne fryzury są tak przyciągające.
Mężatki noszą na czubku głowy skórzany czepiec (embrę), a wdowy zdejmują go na znak żałoby.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
