Oscar Claude Monet ( ur. 14 listopada 1840 w Paryżu, zm. 5 grudnia 1926 w Giverny) – francuski malarz, jeden z twórców i czołowych przedstawicieli impresjonizmu. Claude Monet był niemal w każdym sensie założycielem francuskiego malarstwa impresjonistycznego, termin ten pochodzi z jednego z jego obrazów "Impression, Sunrise" (Impresja, wschód słońca) Gdy był dzieckiem, jego ojciec chciał, aby przejął sklep spożywczy, ale on wolał zostać malarzem, a w wieku 11 lat, wstąpił do Liceum sztuk w Le Havre . Podczas pobytu w szkole średniej, był znany z karykatur, które rysował dla miejscowych notabli, biorąc za nie od dziesięciu do dwudziestu franków. Pięć lat później, poznał artystę Eugeniusza Boudin, który   wprowadził Moneta w arkana techniki olejnej oraz uczył go malowania "En plein air", na wolnym powietrzu - malarstwa plenerowego, niedopuszczalnego w malarstwie akademickim  i stał się jego mentorem. W wieku lat 16 Monet udał się do Paryża, by uczyć się w Académie Suisse.W dużej mierze odbyło się to dzięki ciotce Marie-Jeanne Lecadre, która pokrywała opłaty za naukę. W akademi poznał Pissarro i  zamiast studiować wielkie dzieła mistrzów, siadał przy oknie i malował, co zobaczył na zewnątrz. W Paryżu był kilka lat i poznał innych młodych malarzy, między innymi Édouarda Maneta. W czerwcu 1861 roku, wstąpił na siedem lat do pułku afrykańskiej lekkiej kalwarii w Algierii.

Ale jego pobyt skończył się po dwóch latach, kiedy zachorował na tyfus, a jego ciotka interweniowała by zwolnić go z wojska, o ile będzie kontynuował studia artystyczne. Po powrocie do Paryża, studiował malarstwo plenerowe razem z innymi znanymi teraz malarzami.Był tam Pierre-Auguste Renoire, Frederic Bazille i Alfredem Sisley. Monet rozwinął styl malarski, który będzie wkrótce znany jako impresjonizm. W 1866 roku Monet triumfuje na Salonie pejzażem i portretem Camille , znanym od tej pory jako "Kobieta w zielonej sukni". Ale już w 1867 roku jury Salonu odrzuca jego obrazy, podobnie dzieje się w 1869. W czerwcu 1870 Manet żeni się z Camille. Po wybuchu wojny francusko-pruskiej, Monet udał się do Anglii, przed powrotem do Paryża podróżował do Holandii , po czym wystawił wiele swoich prac w 1874 roku, na pierwszej wystawie impresjonistów. 5 września 1879 roku zmarła na gruźlice, po urodzeniu drugiego dziecka żona artysty - Camille . Na jej leczenie wydał on prawie wszystkie pieniądze, co jednak nie poprawiło stanu jej zdrowia. Wszystko to ponownie doprowadziło Moneta do depresji. Po śmierci żony , Monet zobowiązał się już nigdy nie żyć w ubóstwie i stworzył jedne z najlepszych dzieł w XIX wieku. W 1890 roku był na tyle zamożny, że kupił duży dom i ogród, gdzie mógł kontynuować malowanie przez resztę swojego życia. Jako dla malarza natury, ogród Moneta był jedną z jego największych inspiracji Napisał dokładne instrukcje dla swoich ogrodników, z konkretnymi projektami i układami kolorów , zgromadził duży zbiór książek botanicznych. W pewnym momencie, zatrudniał siedmiu ogrodników na raz.. W 1891 roku zmarł Ernest Hoschedé, kolekcjoner który kupił wiele obrazów artysty. W lipcu 1892 roku Monet poślubił wdowę po nim, Alice. Pomimo kłopotów ze zdrowiem, takich jak zawroty głowy i przede wszystkim problemy ze wzrokiem, Monet wyjeżdżał do Londynu i Wenecji, gdzie również malował (powstały tam takie dzieła jak Parlament londyński, czy Pałac Dożów). Jego twórczość ewoluowała i coraz mniejsze znaczenie miała forma. Malarstwo Moneta zbliżało się do abstrakcji złożonej z barwnych plam. Najważniejsze dla niego stało się światło i wydobywany przez nie kolor. Jego dzieła stanowiły podłoże dla stworzenia pointylizmu przez Seurata.

Po jego śmierci na raka płuc, spadkobiercą majątku został syn Michel, który odrestaurował i otworzył dla publiczności dom jak i rozległe ogrody.