John William Waterhouse (ur. 6 kwietnia 1849 r. w Rzymie, zm. 10 lutego 1917 r. w Londynie) – brytyjski malarz. Przedstawiciel neoklasycyzmu i prerafaelita. Znany szczególnie z portretów kobiecych postaci mitycznych i literackich.
Kiedy miał pięć lat, jego rodzina przeniosła się z Rzymu do Londynu. Początkowo malarstwa uczył go ojciec William Waterhouse. Od 1870 roku studiował w londyńskiej Królewskiej Akademii Sztuki (The Royal Academy of Arts).
W 1874 podczas Letniej Wystawy organizowanej przez Royal Academy wystawił, będący klasyczną alegorią, obraz Sleep and His Half-Brother Death, który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Od tej pory wystawiał tam swoje obrazy corocznie aż do śmierci w 1917. W roku 1895 John William Waterhouse został członkiem Akademii Królewskiej.
Najbardziej znanym obrazem artysty jest The Lady of Shalott, przedstawiający jedną z bohaterek legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu – Elaine z Astolat, która unosząc się na łodzi, umarła z żalu z powodu nieodwzajemnionej miłości do Lancelota.