Balthus, właściwie Balthasar Kłossowski de Rola (ur. 29 lutego 1908 w Paryżu, zm. 18 lutego 2001 w Rossinière(niem.) w Szwajcarii) – francuski malarz pochodzenia polsko-niemiecko-żydowskiego.
Zarówno jego ojciec, niemiecki historyk sztuki o polskich korzeniach Erich Klossowski, jak i matka, żydowskiego pochodzenia Baladine Klossowska, córka kantora synagogi Pod Białym Bocianem we Wrocławiu Abrahama Baera Spiro, zajmowali się malarstwem. Również wuj Balthusa, Eugen Spiro był malarzem.
W 1914, po wybuchu wojny, Klossowscy przenieśli się najpierw do Niemiec, a potem do Szwajcarii. Oficjalnie Balthus zadebiutował już w 1921 cyklem czterdziestu rysowanych tuszem obrazków które wykonał, mając jedenaście lat, przedstawiających przygody kotka Mitsou, zebranych w tomiku, który wydał i wstępem opatrzył Rainer Maria Rilke[1].
W 1924 Balthus wrócił do Paryża, gdzie rozpoczął studia artystyczne. Jego pierwsza wystawa odbyła się w galerii w Paryżu. Malarstwo Balthusa, oryginalne i niepoddające się próbom klasyfikacji, należy do najbardziej pasjonujących zjawisk XX‑wiecznej sztuki. Twórca zachowuje realizm, lecz malowane przez niego wnętrza i pejzaże miejskie bliskie są surrealizmowi, jednak nie chciał być kojarzony z tym ruchem. Właściwie nie przyłączył się do żadnej grupy ani szkoły. Częstym motywem jego dzieł są koty i młode dziewczęta. Oprócz obrazów Balthus tworzył także ilustracje książkowe oraz scenografie teatralne.
W 1937 poślubił Antoinette de Watteville, która pochodziła z wpływowej arystokratycznej rodziny z Berna. Poznał ją już w 1924 roku, kiedy była modelką dla Cathy Dressing. Balthus miał dwoje dzieci z tego małżeństwa, Thadée (Tadeusza) Klossowskiego i Stanislasa (Stanisława) Klossowskiego (ur. 1942), którzy niedawno wydali książki o ojcu, w tym listy rodziców. Stanislas, znany też jako „Stash”, stał się barwną postacią w swingującym Londynie i Paryżu w latach 60.
Powiedział, że jego malarstwo jest głęboko religijne, a sam fakt malowania jest modlitwą. Jednak już pierwsza wystawa w Paryżu wywołała kontrowersje. Artysta zyskał opinię malującego młode, wyzywające dziewczęta. Jednak autor tłumaczył się, że to stan swobody i ufności właściwy dzieciństwu, stan radosnej niewinności.
W 1977 przeniósł się do Rossinière(niem.) w Szwajcarii, razem z drugą, japońską żona Setsuko Idetą, którą poślubił w 1967 i która była od niego o trzydzieści pięć lat młodsza (poznał ją w Japonii, podczas misji dyplomatycznej również zainicjowanej przez André Malraux). Syn Fumio urodził się w 1968 roku, ale zmarł dwa lata później. w 1973 urodziła się córka Harumi[2].
Bratem Balthusa był znany filozof francuski Pierre Klossowski.
W 1998 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Był także laureatem Nagrody Cesarza Japonii – Preamium Imperiale przyznanej mu w 1991[3].
Zmarł w 2001.