Jean-Léon Gérôme (ur. 11 maja 1824 w Vesoul, zm. 10 stycznia 1904 w Paryżu) – francuski malarz i rzeźbiarz akademicki, neoklasycysta.
Dużą część jego dzieł stanowią heroiczne stylizacje egzotyczne i historyczne, m.in. egipskie. Sprzeciwiał się impresjonistom. A jednak w ostatnich latach życia próbował wykorzystywać ich technikę i nastrojowość (np. Portret ojca i syna artysty). Studiował w pracowni Paula Delaroche. Jednym z jego uczniów był Vlastimil Hofman.
Wybrane dzieła
Anakreont, Bachus i Amor (1848), Musée des Augustins, Tuluza
Autoportret (1886), Art Gallery, Aberdeen
Basen w haremie (ok. 1876), Ermitaż, Sankt Petersburg
Bashi-Bazouk (1869), Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
Handlarz dywanów (Sprzedawca dywanów w Kairze) (ok. 1887), Minneapolis Institute of Art
Król Kandaules (1859–1861), Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie
Noc (1850–1855), Musée d’Orsay, Paryż
Pigmalion i Galatea (1880), Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
Pojedynek po balu maskowym (1857), Ermitaż, Sankt Petersburg
Portret Armanda Gérôme’a (1848), National Gallery w Londynie
Portret egipskiej nosicielki wody (ok. 1882), Muzeum Kolekcji Jana Pawła II w Warszawie
Śmierć Cezara (1867), Walters Art Museum, Baltimore
Walka kogutów lub Młodzi Grecy przygotowujący koguty do walki (1846), Luwr, Paryż
Wiek Augusta: narodziny Jezusa Chrystusa (1855), Musée d’Orsay, Paryż