Jean Frédéric Bazille (ur. 6 grudnia 1841 w Montpellier, zm. 28 listopada 1870 w Beaune-la-Rolande) – francuski malarz impresjonista. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety.
Urodził się w Montpellier w średniozamożnej rodzinie protestanckiej. W 1859 r. podjął studia medyczne, w 1862 r. przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował naukę w pracowni Charlesa Gleyre`a. Tam poznał Renoira. Po zdaniu końcowych egzaminów medycznych w 1864 r. zajął się wyłącznie malarstwem. Przyjaźnił się z Monetem, Sisleyem i Manetem, których często wspierał materialnie. Poległ w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870 r. w bitwie pod Beaune-la-Rolande.
Twórczość Baziille`a stanowi ogniwo pośrednie pomiędzy realizmem Gustave Courbeta a dojrzałym impresjonizmem, którego artysta nie mógł już współtworzyć.
Znane prace
Różowa suknia (La Robe rose), (1864) - Musée d’Orsay, Paryż
Atelier przy ulicy Furstenberg – Musée Fabre, Montpellier
Aigues-Mortes – Musée Fabre, Montpellier
Autoportret, (1865) – The Art Institute, Chicago
Zebranie rodzinne (Réunion de Famille) (1867) – Musée d’Orsay, Paryż
Toaleta, (1870) – Musée Fabre, Montpellier