Uczył się u pejzażysty Jana Nepomucena Głowackiego w Krakowie i u Józefa Richtera w Warszawie. W 1937 roku jako stypendysta rządowy wyjechał do Rzymu, gdzie studiował malarstwo historyczne w Akademii św. Łukasza. W 1840 wrócił do Warszawy, ale w 1843 ponownie wyjechał do Włoch. W 1850 osiedlił się w Warszawie, jednak często wyjeżdżał w Tatry. Był jednym z założycieli Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1897 roku przeniósł się do Szczawnicy.
Zajmował się głównie pejzażem, choć początkowo malował także obrazy religijne. Jako jeden z pierwszych malował pejzaże tatrzańskie. Współpracował z Juliuszem Kossakiem przy wykonywaniu ilustracji.