Dzieciństwo spędził w Ludwinowie, gdzie jego rodzice mieli niewielkie gospodarstwo, które po roku 1846 sprzedali przenosząc się do Podgórza (dziś dzielnicy Krakowa). W roku 1850 rozpoczął studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie studiował z przerwami. W 1860 roku otrzymal stypendium rządowe na dalsze studia w Wiedniu. W roku 1862 z powodu trudnej sytuacji rodzinnej wrócił do Krakowa.
Malował przede wszystkim  codzienne sceny z życia małopolskiego ludu - chłopów, górali, wiejskich dzieci, pejzaże podkrakowskie i górskie. Tworzył też portrety i liczne studia głów wieśniaków i górali. Rozróżnia się 3 fazy jego twórczości: od kompozycji patriotycznych w duchu Artura Grottgera (Kosiarz 1862), poprzez przedstawienie niedoli chłopskiej (Matula pomarli 1868) do bardziej pogodnego obrazu wsi (Lato 1872).