Malarstwo studiował początkowo w Monachium (1899), potem w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i u Konrada Krzyżanowskiego w Warszawie. W 1903 roku osiedlił się w Paryżu, gdzie uczył się rzeźby w pracowni Huberta Ponscarme'a. W 1914 roku zorganizował Polską Akademię Malarstwa w Paryżu, która upadła wkrótce po wybuchu wojny. Do Polski już nie wrócił, ale nie zerwał kontaktów artystycznych wystawiając swe prace w Paryżu i w Polsce.
Malował portrety, akty, martwe natury, krajobrazy. W młodych latach tworzył pod wpływem symbolizmu i ekspresjonizmu, malował nokturny, jak Kapliczka (ok. 1900) i Księżyc (1908), później zbliżył się do fowizmu malując wyrazistymi i intensywnymi w kolorze plamami, czego przykładem jest Martwa natura z japońską laleczką (ok. 1910). Ok. 1920 roku zbliżył się do nowego klasycyzmu, malując stylizowane, o uproszczonej formie portrety i akty.