Dlaczego Gorce

Gorce to pasmo górskie Beskidów Zachodnich, o prawie 50 km, położone miedzy dolinami rzek Raba i Dunajec. Na północy graniczą z Beskidem Wyspowym, a na południu z Podhalem. Są pasmem w kształcie rozrogu, w środku którego wznosi się kulminacja Turbacza. Od tego szczytu rozchodzą się w kilku kierunkach ramiona, z których najdłuższe jest wschodnie ze szczytami Jaworzyna i Gorc.

Więcej o Gorcach

Przełęcz Knurowska oddziela je od pasma Lubania. Od zachodu Turbacza rozciągają się trzy pasma - Bukowiny, Gorca i Obidowca. Od północy ramiona Turbaczyka i Mostownicy łączą się z Kudłoniem. Między wcześniej wymienionymi ramionami rozciągają się długie doliny potoków, z najdłuższą doliną Potoku Kamienieckiego, który wypływa ze zboczy Turbacza, a kończy bieg uchodząc do rzeki Dunajec obok wsi Łącko. Równolegle do niej biegnie dolina Ochotnicy, nazwa od najdłuższej wsi w Polsce, która ciągnie się około 25 km. Gorce są dobrze zalesione, na halach zachowała sę jeszcze tradycja wypasu owiec przez baców. Gorce są dla miłośników pieszych wędrówek górskich wielką atrakcją, pomimo że góry te nie należą do wysokich, aczkolwiek dostarczają niepowtarzalnych widoków na Tatry, Pieniny, zalew Czorsztyński, oraz Beskid Sądecki. Kiedy pogoda dopisuje z Turbacza można dojrzeć zabudowania oddalonego o ok. 80 km Krakowa. Nie ma tutaj większych ośrodków miejskich. Na terenie Gorców został utworzony Gorczański Park Narodowy.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Gorczański Park Narodowy

Wg. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9.01.1997 (Dz.U. Nr 5) w sprawie Gorczańskiego Parku Narodowego jego całkowita powierzchnia wynosi 7.019 ha. Wokół parku utworzono strefę ochronną, zwaną otuliną , o powierzchni 16.647 ha.

Obejmuje ona:

- na północy pas lasów i pól nad miejscowościami: Lubomierz, Konina, Niedźwiedź i Poręba Wielka
- na zachodzie źródliska potoków: Poniczanka i Lepietnica
- na południu obszar zlewni Kowańca i strefę lasów, sięgając niemal do Dunajca
- na południowym - wschodzie doliny potoków: Furcówki, Forędówki, Jaszcze i Jamne
- na wschodzie pas lasów w grzbiecie Gorca

Powierzchnia ujęta w rejestrze powierzchniowym, wg. stanu na dzień 1.01.2002, wynosi 7.030 ha. w tym:

- grunty leśne - 6.591 ha
- grunty rolne /w tym łąki/ - 418 ha
- wody - 19 ha
- inne - 2 ha

Powierzchnia GPN objęta ochroną ścisłą - 3.611 ha
Powierzchnia GPN objęta ochroną częściową - 2.882 ha
Powierzchnia Parku objęta ochroną krajobrazu - 537 ha

Podział Gorczańskiego Parku Narodowego na Obwody Ochronne:

Gorczański Park Narodowy leży na terenie 5 gmin:

- gmina Mszana Dolna - 1.161 ha
- gmina Niedźwiedź - 2.995 ha
- gmina Kamienica - 1.313 ha
- gmina Nowy Targ - 598 ha

- gmina Ochotnica Dolna - 963 ha

Powierzchnia poszczególnych rodzajów własności w Gorczańskim Parku Narodowym przedstawia się następująco:

- własność skarbu Państwa w zarządzie GPN - 6.512 ha
- własność skarbu Państwa w innym zarządzie - 21 ha
- własność prywatna - 416 ha
- inny rodzaj własności /np. gminna, itp./ - 81 ha

Symbolem Gorczańskiego Parku Narodowego jest salamandra plamista, największy występujący w Polsce płaz ogoniasty. Porusza się powoli, krocząc ociężale, w przypadku zagrożenia zatrzymuje się i nieruchomieje. Skóra zwierzęcia jest gładka, zawsze wilgotna, czarnej barwy, z jaskrawożółtymi lub pomarańczowymi plamami, pełniącymi funkcję sygnału ostrzegającego napastników. Znajdują się w niej gruczoły jadowe wydzielające drażniącą substancję zwaną salamandryną. Salamandra prowadzi lądowy tryb życia, wchodzi do wody jedynie w celu urodzenia larw. W warunkach górskich poród odbywa się w małych, nie wysychających strumieniach. Poluje w nocy, w ciągu dnia widać ją jedynie wtedy gdy pada deszcz i jest ciepło. Unika bezpośredniego nasłonecznienia, chowając się w ziemne nory, czy też pod kamienie. Jest drapieżnikiem, odżywia się dżdżownicami, ślimakami, gąsienicami i larwami. Spotkać ją można w wilgotnych lasach mieszanych piętra pogórza i regla dolnego. Podlega ochronie gatunkowej.

Symbol GPN został wybrany w konkursie, ogłoszonym przez Dyrekcję Gorczańskiego Parku Narodowego w czasopiśmie "Przekrój" w 1984 roku.

Nadesłane prace prezentowane były w schronisku im. Wł. Orkana na Turbaczu, gdzie jednocześnie odbywał się wśród turystów sondaż na najlepszy projekt godła.

Ostatecznego wyboru dokonała komisja, składająca się z członków Rady Parku. I nagrodę zdobyła praca plastyka Stanisława Wilczyńskiego z Łodzi.

®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

W Tatrach obok wspaniałych, wysokogórskich krajobrazów, pięknych jezior, urokliwych dolin, możemy spotkać także bardzo bogatą szatę roślinną. Do wysokości 1000m sięga piętro podgórza. Nad nim wyróżnia się 2 piętra lasów: dolnoreglowe (1200-1250m), oraz górnoreglowe (do 1550m). Piętro górnoreglowe tworzą m.in. brzoza karpacka, jarzębina i limba. Powyżej (do 1800m) znajduje się piętro kosodrzewiny, a nad nią rozciąga się piętro hal, sięgające nawet do 2300m.

W Tatrach obok wspaniałych, wysokogórskich krajobrazów, pięknych jezior, urokliwych dolin, możemy spotkać także bardzo bogatą szatę roślinną. Do wysokości 1000m sięga piętro podgórza. Nad nim wyróżnia się 2 piętra lasów: dolnoreglowe (1200-1250m), oraz górnoreglowe (do 1550m). Piętro górnoreglowe tworzą m.in. brzoza karpacka, jarzębina i limba. Powyżej (do 1800m) znajduje się piętro kosodrzewiny, a nad nią rozciąga się piętro hal, sięgające nawet do 2300m.

W Tatrach obok wspaniałych, wysokogórskich krajobrazów, pięknych jezior, urokliwych dolin, możemy spotkać także bardzo bogatą szatę roślinną. Do wysokości 1000m sięga piętro podgórza. Nad nim wyróżnia się 2 piętra lasów: dolnoreglowe (1200-1250m), oraz górnoreglowe (do 1550m). Piętro górnoreglowe tworzą m.in. brzoza karpacka, jarzębina i limba. Powyżej (do 1800m) znajduje się piętro kosodrzewiny, a nad nią rozciąga się piętro hal, sięgające nawet do 2300m.