Dlaczego Gorce

Gorce to pasmo górskie Beskidów Zachodnich, o prawie 50 km, położone miedzy dolinami rzek Raba i Dunajec. Na północy graniczą z Beskidem Wyspowym, a na południu z Podhalem. Są pasmem w kształcie rozrogu, w środku którego wznosi się kulminacja Turbacza. Od tego szczytu rozchodzą się w kilku kierunkach ramiona, z których najdłuższe jest wschodnie ze szczytami Jaworzyna i Gorc.

Więcej o Gorcach

Przełęcz Knurowska oddziela je od pasma Lubania. Od zachodu Turbacza rozciągają się trzy pasma - Bukowiny, Gorca i Obidowca. Od północy ramiona Turbaczyka i Mostownicy łączą się z Kudłoniem. Między wcześniej wymienionymi ramionami rozciągają się długie doliny potoków, z najdłuższą doliną Potoku Kamienieckiego, który wypływa ze zboczy Turbacza, a kończy bieg uchodząc do rzeki Dunajec obok wsi Łącko. Równolegle do niej biegnie dolina Ochotnicy, nazwa od najdłuższej wsi w Polsce, która ciągnie się około 25 km. Gorce są dobrze zalesione, na halach zachowała sę jeszcze tradycja wypasu owiec przez baców. Gorce są dla miłośników pieszych wędrówek górskich wielką atrakcją, pomimo że góry te nie należą do wysokich, aczkolwiek dostarczają niepowtarzalnych widoków na Tatry, Pieniny, zalew Czorsztyński, oraz Beskid Sądecki. Kiedy pogoda dopisuje z Turbacza można dojrzeć zabudowania oddalonego o ok. 80 km Krakowa. Nie ma tutaj większych ośrodków miejskich. Na terenie Gorców został utworzony Gorczański Park Narodowy.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Zwiedzaj razem z Grupa Media Informacyjne

		MAPA KATEGORII OCHRONY GORCZAŃSKIEGO PARKU NARODOWEGO 189 KB (bajtów: 194 159)
		MAPA TURYSTYCZNA GORCZAŃSKIEGO PARKU NARODOWEGO 905 KB (bajtów: 926 734)

Gorce zostały odkryte na początku XIX wieku przez geografów i przyrodników, m.in. Wincentego Pola i Bronisława Gustawicza. Do literatury trafiły dzięki Sewerynowi Goszczyńskiemu, który opisał w "Dzienniku podróży do Tatrów" swoje wrażenia i obserwacje z kilkumiesięcznego pobytu w Łopusznej w 1832 roku.

Władysław Orkan, pochodzący z Poręby Wielkiej młodopolski pisarz, w Gorcach umiejscowił akcję swoich najbardziej znanych utworów. Dzięki temu zainteresowali się nimi turyści. Wkrótce pojawiły się pierwsze przewodniki Sosnowskiego, Dunin-Borkowskiego i Orłowicza oraz mapy. Działacze Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego wytyczyli szlaki turystyczne i postawili bazy noclegowe.

Po II wojnie światowej, po wybudowaniu schroniska pod Turbaczem, góry te coraz liczniej odwiedzali turyści. O ich popularności świadczy choćby to, że były tematem książek, wierszy czy piosenek turystycznych, np. o Hawiarskiej Kolibie. Powstanie Gorczańskiego Parku Narodowego powiększyło ich atrakcyjność. Przyciągają nadal turystów ciszą i spokojem, wspaniałymi krajobrazami oraz dobrze zachowaną przyrodą.

®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

W Tatrach obok wspaniałych, wysokogórskich krajobrazów, pięknych jezior, urokliwych dolin, możemy spotkać także bardzo bogatą szatę roślinną. Do wysokości 1000m sięga piętro podgórza. Nad nim wyróżnia się 2 piętra lasów: dolnoreglowe (1200-1250m), oraz górnoreglowe (do 1550m). Piętro górnoreglowe tworzą m.in. brzoza karpacka, jarzębina i limba. Powyżej (do 1800m) znajduje się piętro kosodrzewiny, a nad nią rozciąga się piętro hal, sięgające nawet do 2300m.

W Tatrach obok wspaniałych, wysokogórskich krajobrazów, pięknych jezior, urokliwych dolin, możemy spotkać także bardzo bogatą szatę roślinną. Do wysokości 1000m sięga piętro podgórza. Nad nim wyróżnia się 2 piętra lasów: dolnoreglowe (1200-1250m), oraz górnoreglowe (do 1550m). Piętro górnoreglowe tworzą m.in. brzoza karpacka, jarzębina i limba. Powyżej (do 1800m) znajduje się piętro kosodrzewiny, a nad nią rozciąga się piętro hal, sięgające nawet do 2300m.

W Tatrach obok wspaniałych, wysokogórskich krajobrazów, pięknych jezior, urokliwych dolin, możemy spotkać także bardzo bogatą szatę roślinną. Do wysokości 1000m sięga piętro podgórza. Nad nim wyróżnia się 2 piętra lasów: dolnoreglowe (1200-1250m), oraz górnoreglowe (do 1550m). Piętro górnoreglowe tworzą m.in. brzoza karpacka, jarzębina i limba. Powyżej (do 1800m) znajduje się piętro kosodrzewiny, a nad nią rozciąga się piętro hal, sięgające nawet do 2300m.