 Sady i owoce - Malina
Wymagania klimatyczne i glebowe oraz nawożenie
Na ogół maliny rosną dobrze w naszych warunkach klimatycznych. Jedynie odmiany Pruska i Lloyd George nie powinny być uprawiane na północo-wschodzie Polski ze względu na swą niedostateczną wytrzymałość na mróz.
W stosunku do gleby nie mają wysokich wymagań. Nie udają się tylko na glebach zbyt suchych, piaszczystych (ze względu na płytki system korzeniowy) oraz zbyt wilgotnych, podmokłych, które sprzyjają rozwojowi chorób i wymarzaniu mniej wytrzymałych odmian.
Na zwiększenie plonu malin bardzo dobrze wpływa nawożenie obornikiem i kompostem. W razie ich braku konieczne jest stosowanie nawozów mineralnych w ilości od 3 do 5 kg nawozów azotowych, takiej samej ilości soli potasowej i od 2 do 4 kg superfosfatu na 100 m2 plantacji.
Cięcie
Plantację malin zakładamy z jednorocznych odrostów korzeniowych, które sadzimy jesienią lub wczesną wiosną. Mogą one owocować już w pierwszym roku po posadzeniu, ale nie powinniśmy do tego dopuścić. Zaraz po posadzeniu należy je przyciąć na wysokości 10—15 cm nad ziemią. Wskutek tego przycięcia nie dopuścimy do owocowania w tym samym roku, ale umożliwimy mocne zakorzenienie i rozrośniecie się malin, co nam zapewni dobry plon w roku przyszłym.
Z każdej posadzonej rośliny wyrośnie kilka pędów, które w lipcu skracamy o jedną czwartą ich długości. W następnym roku pędy te będą owocować, a jednocześnie od korzeni wyrosną pędy nowe. Najsłabsze z tych pędów usuwamy wczesną wiosną, zostawiając tylko 5 do 7 najsilniejszych, które w lipcu skrócimy o jedną czwartą długości. Te pędy będą owocowały w roku następnym.
Każdy pęd maliny żyje tylko dwa lata. W pierwszym roku wyrasta, w drugim owocuje i jesienią całkowicie zamiera. Dlatego też pędy dwuletnie należy wycinać tuż przy samej ziemi zaraz po zerwaniu z nich malin. Można tę pracę odłożyć do jesieni lub nawet do przyszłej wiosny, lepiej jednak wyciąć zielone, ulistnione pędy zaraz po zakończeniu owocowania, gdyż na pozostawionych rozmnażają się grzyby pasożytnicze. Tylko maliny powtarzające, które owocują jeszcze raz jesienią, usuwa się nie latem, ale późną jesienią iub wiosną.
W latach późniejszych nie należy dopuszczać do zbytniego zagęszczania się malin. Coroczne usuwanie wczesną wiosną dużej ilości najsłabszych młodych pędów i bezwzględne letnie lub wiosenne usuwanie pędów dwuletnich utrzyma odpowiednią siłę wzrostu i zapewni obfite owocowanie krzewów; letnie, lipcowe skracanie o 1/4 pędów rocznych pozostawianych dla odnowienia krzewu zapewni pożądaną wielkość i jakość owoców.
Często przyczyną niskich plonów malin w wielu plantacjach jest oprócz silnego zagęszczenia — nadmierne zachwaszczenie. Dla uzyskiwania corocznych wysokich plonów konieczne jest częste płytkie motyczenie. Doskonałe rezultaty w uprawie malin daje stosowanie ściółki ze słomy lub liści, a nawet z trocin.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Na malinach występują choroby wywoływane przez wirusy. Na porażonych liściach występują jaśniejsze, o niewyraźnych brzegach plamy, liście kurczą się i fałdują. Chore rośliny trzeba usuwać, a jeśli cała plantacja, zwłaszcza stara, jest zarażona i słabo owocuje, należy ją zlikwidować i założyć nową ze zdrowych roślin.
Możemy spotkać się również z chorobą zwaną zamieraniem pędów, wywołaną przez grzyb. Rozpoznaje się ją po szarofioletowych plamach na dolnych częściach tegorocznych pędów. Gdy plam jest dużo, zlewają się one ze sobą, kora na pędach łuszczy się i zamiera. Takie chore pędy trzeba wycinać i zakopywać lub palić.
Na wielu działkach zdarzają się maliny robaczywe. W owocach siedzi mała larwa owada, chrząszcza, który nazywa się kistnik maliniak. Jeśli robaczywych malin jest dużo, należy w następnym roku opryskać maliny przed kwitnieniem emulsją Azotoxu 0,25 1 Azotoxu na 100 1 wody.
Zbiór
Owoce malin są bardzo nietrwałe. Po zbiorze należy je natychmiast spożyć lub zużyć na przetwory.
Odmiany malin
Do powszechnej uprawy poleca się trzy odmiany malin, a mianowicie: Lloyd George, Latham i Pruską (Preussen). Lloyd George jest odmianą powtarzającą, tzn. dającą poza głównym letnim plonem także dodatkowy niewielki plon jesienny w końcu września i na początku października.
Latham jest odmianą najbardziej ze wszystkich malin wytrzymałą na mróz i odporną na choroby, toteż daje najwyższe plony.
Pruska (Preussen) ma duże lub bardzo duże owoce, nadające się przede wszystkim na deser. Odmiana ta odznacza się bardzo silnym wzrostem, toteż najlepsze wyniki daje wtedy, jeśli się ją uprawia rozpinaną na drutach rozciągniętych między wkopanymi w ziemię słupkami.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
