 Sady i owoce - Jabłoń
Najpowszechniej uprawianym u nas drzewem owocowym jest jabłoń. W ogrodach działkowych i przydomowych przeważają jabłonie zarówno ze względu na różnorodność zastosowania ich owoców, jak i łatwość uprawy.
Wymagania klimatyczne i glebowe
Klimat i gleby w Polsce najlepiej nadają się dla uprawy tego gatunku. Młode jabłonki po posadzeniu na działce i przyjęciu się nie wymagają specjalnej uprawy gleby. Jeśli wśród młodych drzewek uprawiamy warzywa, to stosujemy taką uprawę gleby, jaka potrzebna jest warzywom. Jeżeli drzewa silnie rosnące są starsze (ponad 15 lat) i w zagęszczonej sadowniczej części działki nie można uprawiać warzyw, to przez całą wiosnę, aż do polowy lata, należy na niej glebę zostawić w czarnym ugorze, to znaczy nic tu nie siać ani nie sadzić. W połowie lipca należy wysiać między drzewami jedną z następujących roślin: rzepak, łubin, grykę, wykę czy peluszkę. Rośliny te przykopane wczesną wiosną posłużą jako nawóz zielony. Dla drzew konkurencja taka jest nie tylko nieszkodliwa, ale nawet bardzo potrzebna. Mianowicie drzewa korzystając z mniejszych ilości wody i związków mineralnych wcześniej przestają rosnąć i pędy ich zdążą dobrze zdrewnieć przed zimą, a przez to staną się wytrzymalsze na mróz.
Nawożenie
Aby drzewa mogły szybko rosnąć i obficie owocować, konieczne jest stosowanie nawożenia. Nawozy organiczne zaopatrują drzewa we wszystkie składniki pokarmowe poprawiając strukturę gleby i wzbogacając ją w próchnicę. Dlatego kto chce mieć wysokie plony, powinien stosować obornik przynajmniej raz na trzy lata. Dawki obornika wahają się od 30 do 50 kg na 10 m2. Kompost może w znacznej części zastąpić obornik.
Poza nawozem organicznym stosujemy nawozy mineralne, przede wszystkim azotowe i potasowe, a w mniejszym stopniu fosforowe. Nawozy azotowe stosujemy wczesną wiosną, na 3—4 tygodnie przed kwitnieniem. Pod każde młode drzewko dajemy od 0,5 do 1 kg nawozów azotowych, a pod drzewo silnie owocujące od 3 do 4 kg. Dawkę tę dzielimy na dwie równe części: jedną dajemy na 3—4 tygodnie przed kwitnieniem, a drugą zaraz po kwitnieniu. Rozsiewamy je na powierzchni, saletrzak i siarczan amonu zaraz po rozrzuceniu przykrywamy ziemią. Saletrę pozostawiamy nie przykrytą.
Nawozy potasowe i fosforowe rozsiewamy wtedy, gdy mamy zamiar ziemię między drzewami i krzewami głęboko skopać (wczesną wiosną lub jesienią). Dzięki skopaniu dostają się one głęboko do ziemi, skąd mogą być pobrane przez korzenie drzew i krzewów. Jeśli chodzi o dawki tych nawozów, to pod małe drzewko dajemy około 0,5 kg soli potasowej i od 0,5 do 1 kg superfosfatu, a pod dużą, obficie owocującą jabłoń — około 2 kg soli potasowej i około 1,5 do 2 kg superfosfatu.
Aby ułatwić drzewom korzystanie z nawozów fosforowych i potasowych, można je stosować dogłębnie. Kopie się w tym celu dołki lub rowki (około 30 cm głębokości) rozmieszczone mniej więcej na krańcach zasięgu korony drzewa, wsypuje się tam porcję suchych nawozów, a jeszcze lepiej wlewa się nawozy rozpuszczone w wiadrze wody, po czym zasypuje się dołki ziemią. Nawozy tak dostarczone łatwiej będą pobrane przez korzenie, których większość znajduje się na głębokości 30—60 cm. Im więcej wykopie się takich dołków równomiernie rozmieszczonych wokoło korony, tym lepiej dla drzewa.
Formowanie i cięcie
Formowanie i cięcie jabłoni silnie rosnących.
W pierwszych latach po posadzeniu pielęgnowanie jabłoni polega na właściwym uformowaniu korony. W praktyce sadowniczej stosuje się różne formy korony: klasyczną piętrową, luźną piętrową, kotłową, stożkową itd.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
