 Biografia Elvisa Presleya
Niniejsza, skrócona biografia Elvisa Presleya opracowana została na podstawie książki Jerry’ego Hopkinsa – „Elvis – król rock’n’rolla”.
Elvis Presley – dzieciństwo:
8 stycznia 1935 r. w Tupelo urodził się z ciąży bliżniaczej Elvis Aron Presley. Jego brat bliźniak, Jese Garon urodził się martwy. Rodzice Elvisa: matka – Gladys i ojciec – Vernon Presley – ludzie ubodzy, ale religijni. Razem z Elvisem uczestniczyli w niedzielnych nabożeństwach w miejscowym kościele „Zborów Bożych”, gdzie Elvis po raz pierwszy usłyszał muzykę wykonywaną przez chór kościelny. Pierwsze doświadczenia muzyczne Elvisa miały miejsce właśnie podczas tych nabożeństw, kiedy to, jako jeszcze małe dziecko próbował wraz z chórem śpiewać, nucąc tylko melodię , ponieważ nie znał słów. Gdy Elvis był starszy, wraz z rodzicami śpiewał na religijnych piknikach i spotkaniach „odnowy wiary”. Spotkania te robiły wtedy na Elvisie duże wrażenie, jak sam o tym po latach opowiadał. Często powtarzał, że dużo się na nich nauczył.
Gdy Elvis chodził do piątej klasy, zaśpiewał w szkole piosenkę „Old Shep” (popularna piosenka nagrana przez Reda Foleya, o chłopcu i jego psie – Video). Wykonanie piosenki, tak spodobało się dyrektorowi szkoły – panu Cole, że ten zabrał Elvisa na festyn Missisipi-Alabama i zgłosił do udziału w dorocznym konkursie talentów. Mały Presley zaśpiewał „Old Shep” stojąc na krześle, gdyż był zbyt mały by sięgnąć do mikrofonu. Zdobył drugą nagrodę – pięć dolarów i wolny wstęp na wszystkie atrakcje lunaparku.
Jakiś czas później, mama kupiła chłopcu (za 12,95 dolara) gitarę. W kolejnych miesiącach Elvis sam nauczył się grać na instrumencie słuchając radia i próbując odtwarzać płynące z głośnika dżwięki. Jego wujowie: Johnny Smith i Vester Presley pokazali mu na początek kilka chwytów gitarowych. Elvis najchętniej słuchał popularnych wykonawców „country”: Roya Acuffa, Ernesta Tubba, Teda Daffana, Boba Willsa, Jimmiego Davisa i Jimmiego Rodgersa. Słuchał też pieśniarzy bluesowych. Należeli do nich: Booker White, Big Bill Broonzy, Otis Spann, B.B. King, John Lee Hooker i Muddy Waters. W niedziele i środy uczył się pieśni religijnych („spirituals”) na spotkaniach „odnowy wiary”, w kościele „Zborów Bożych”. Tak kształtował się jego styl.
Elvis Presley – Szkoła średnia:
Gdy Elvis skończył 13 lat, rodzina Presleyów przeprowadziła się do Memphis. Wśród koleżanek i kolegów w szkole średniej, Elvis wyróżniał się wielką nieśmiałością. Nie miał oporów, by śpiewać i grać dla przyjaciół, ale gdy nadarzała się okazja, by wystąpić przed jakąkolwiek inną publicznością, wycofywał się. Gdy miał wystąpić i zaśpiewać na świątecznej imprezie w szkole, przeraził się na śmierć. Celowo nie przyniósł gitary, by powiedzieć, że nie może śpiewać. Kiedy był w ostatniej klasie szkoły średniej wystąpił przed audytorium, złożonym z 1600 uczniów stłoczonych w szkolnej auli, by zobaczyć doroczną rewię. Miało wystąpić aż trzydziestu uczestników i nie starczało czasu, aby każdy mógł bisować. Wobec tego organizatorzy ustalili, że zabisować będzie mógł tylko jeden uczestnik, ten który dostanie najwięcej braw. Jaka była radość Presleya, kiedy się dowiedział, że to on będzie bisował. „Naprawdę im się podobało” – tak powiedział po występie. A jego przyjaciel Buzzy powiedział, że „już wtedy swoim śpiewaniem miłosnych piosenek doprowadzał nauczycielki do płaczu”.
W 1953 roku Elvis Presley otrzymał dyplom ukończenia szkoły średniej „Humes High School”.
Elvis Presley – początek kariery (Sun Studio)
1953 rok
Pewnego sobotniego popołudnia, Elvis Presley po raz pierwszy odwiedził „Sun Recording Studio” w Memphis. Była to filia dużego studia nagraniowego założona i prowadzona przez Sama Phillipsa. Elvis przyszedł z zamiarem dokonania prywatnego nagrania płyty dla mamy, taką usługę w ramach swej działalności oferowało studio – „nagraj własną płytę, dwie piosenki za cztery dolary”. Nagrał wtedy dla swej mamy piosenkę z repertuaru Ink Spots – „My Happiness” – Video.
1954 rok
4 stycznia 1954 roku – Elvis po raz drugi odwiedza „Sun Studio” i tym razem już w obecności Sama Phillipsa nagrywa drugą płytę za „cztery dolary”. Obydwie płyty, zrobiły na Samie Phillipsie wrażenie, dlatego postanowił skontaktować Elvisa ze Scotty Moore’m, znajomym gitarzystą, aby ten mógł z Elvisem poćwiczyć. Zapoczątkowało to długą i owocną współpracę. Po jakimś czasie, za namową Sama Phillipsa doszło do podpisania umowy menedżerskiej pomiędzy Presleyem i Scotty Moorem. Scotty Moore był pierwszym oficjalnym menedżerem Elvisa Presleya.
5 lipca 1954 roku – doszło do historycznego nagrania. Po wielu miesiącach prób i nagrań w „Sun Studio”, podczas których trio: Elvis (śpiew i gitara), Scotty Moore (gitara) i Bill Black (kontrabas), nabierało swego brzmienia, doszło do nagrania płyty, o jakiej marzył Sam Phillips. Na płycie tej znalazły się bardzo ciekawe aranżacje dwóch utworów: „That’s All Ridht, Mama” – Video – piosenka, którą nagrał w latach czterdziestych, Arthur „Big Boy” Crudup – czarnoskóry wykonawca „country bluesa” oraz „Blue Moon Of Kentucky” – Video – bluegrassowy przebój Billa Monroe’ego.
To, co wtedy nagrano, było nagraniem historycznym. Elvis i dwóch towarzyszących mu instrumentalistów połączyli dźwięki „białego country” z „czarnym bluesem”, tworząc gatunek nazwany „rockabilly”. W tamtych czasach mieszanie „białej” i „czarnej” muzyki jeszcze się nie przyjęło. Kiedy w lipcu 1954 roku, płyta została odtworzona podczas audycji radiowej „Red Hot and Blue”, w czasie której puszczano płyty czarnych artystów bluesowych (wtedy wydawało się to jedyne miejsce, gdzie można było się udać z tą płytą), w stacji radiowej rozdzwoniły się telefony od rozentuzjazmowanych słuchaczy pytających „kto to śpiewa?” Właściciel studia radiowego przeprowadził wywiad z Presleyem na antenie radia, a na biurku Sama Phillipsa znalazły się zamówienia na 5 tys. sztuk płyt z utworami nieznanego wykonawcy. Singiel pozostał regionalnym hitem, i był to obiecujący początek dla Presleya, choć nie oszałamiający. Płyta nie osiągnęła wtedy zamierzonego sukcesu, tylko z powodu swej innowacyjności. Mieszanie „czarnej” muzyki z „białą”, w tamtych czasach było jeszcze niedopuszczalne.
31 lipca 1954 roku – Elvis Presley wystąpił po raz pierwszy przed wielką publicznością w komercyjnym show na koncercie wykonawców „country” w amfiteatrze w Memphis. Pokazał prawdziwe sceniczne obycie, fantastyczny luz – coś, co obecnie nazywa się charyzmą. Na tym koncercie przyćmił główną atrakcję wieczoru, gwiazdę „country” – Webba Pierce’a.
pażdziernik 1954 roku – odbył się zaaranżowany przez Sama Phillipsa koncert „Loiisiana Hayride”, który dla Elvisa zakończył się sukcesem. Zaproszono Elvisa ponownie, po czym podpisano z nim roczny kontrakt na cotygodniowe, sobotnie występy. Elvis cieszył się dużą popularnością na „Hayride”. Wcześniej gwiazdą był Hank Williams, później Johnny Cash. Zwykle część z 3500 miejsc zostawała pusta, ale nigdy, gdy występował Elvis. W czasie trwania rocznego kontraktu z „Hayride”, Elvis uczestniczył również w trasach koncertowych muzyki „country”, organizowanych przez impresario „Hayride” – Covingtona, podczas których zdobywał popularność wśród słuchaczy w stanie Arkansas, Luizjana i Teksas. Trzeba jednak pamiętać, że były to czasy rewolucyjne, zapowiadające dopiero nową muzykę i nie wszędzie Presley i jego zespół był mile przyjmowany. Zdarzały się miejscowości, w których nie pozwalano im się nawet zatrzymywać w motelu.
1955 rok
Styczeń 1955 rok – ukazuje się drugi singiel Presleya: „Good Rockin’Tonight” – Video – piosenka bluesowego wokalisty Wynonie Harrisa i „I Don’t Care if the Sun Don’t Shine ” – Video – piosenka nagrana w 1950 roku przez Patti Page i Deana Martina. Płyta ta nie cieszyła się jeszcze zbyt dużym zainteresowaniem, ale zuważył ją magazyn „Billboard”, nazywając Elvisa – „nowym, liczącym się głosem”. Zdobył wyróżnienie „Billboardu” – ósme miejsce w kategorii „najbardziej obiecujący artysta”, a po notowaniach w Memphis, awansował do kategorii „lokalnej gwiazdy”.
Scotty Moore, na początku 1955 roku zrzeka się funkcji menedżera, na rzecz Boba Neal’a – prezentera radiowego w Memphis. Odtąd on organizował występy „Blue Moon Boys” – tak się reklamowała ekipa Elvisa, Scotty’ego i Billa. Wydany w tym czasie trzeci singiel Presleya przeszedł prawie niezauważony. „Billboard” nawet o nim nie wspomniał. W 1955 roku, przy kontraktowaniu występów Presleya, Bobowi Nealowi zaczął pomagać Pułkownik Tom Parker, już wtedy „żywa legenda” – menedżer Eddy’ego Arnolda i Hanka Snowa. Presley występował wtedy razem z Hankiem Snowem.
Maj 1955 rok – „pierwsze, duże tournee” Elvisa po południowych stanach wraz z Jamboree Hanka Snowa i innymi znanymi wykonawcami, podczas którego gwiazdą był Hank Snow. Trasę zorganizował i wypromował pułkownik Tom Parker.
Ukazuje się czwarty singiel Presleya z piosenkami: „Baby Let’s Play House” – Video i „I’m Left, You’re Right, She’s Gone” – Video. Płyta otrzymała dobre notowania (70 pkt.) w rankingach „Billboardu”.
Presley udaje się w następną tygodniową trasę, również z Hankiem Snowem i innymi. Trio: Elvis, Scotty i Bill uzupełnił już na stałe etatowy perkusista „Hayride” – D.J. Fontana. Podczas występów Presleya publiczność reagowała coraz bardziej żywiołowo, a zwłaszcza dziewczyny spontanicznie wrzeszczały.
Czerwiec i lipiec 1955 – miesiące wypełnione koncertami. W połwie lipca, wydany w maju singiel – „Baby Let’s Play House” trafił po raz pierwszy do ogólnokrajowego zestawienia bestselerów. Podczas, gdy krążek podąża ku szczytom rankingów, ukazuje się piąty i ostatni już singiel pod szyldem „Sun Records”. Nagrano na nim piosenki: „Mystery Train” – Video i „I Forgot to Remember to Forgot” – Video.
Listopad – 1955 rok – podpisanie kontraktu z wytwórnią „RCA Records”. Sam Phillips otrzymał 35 tys. dolarów za przekazanie Presleya firmie „RCA Records”.
Rok 1956 – Elvis Presley na szczycie
Elvis Presley – najpopularniejszym piosenkarzem roku 1956.
Styczeń 1956 rok
Pierwsze sesje nagraniowe w „RCA”. Powstają piosenki: „Hartbreak Hotel” – Video, „I Was the One” – Video, „I want You, I Need You, I Love You” – Video.
W nagraniach, oprócz Scotty’ego, Billa i D.J. po raz pierwszy towarzyszył Elvisowi zespół wokalny „Jordanaires”.
28 styczeń 1956 rok – pierwszy z czterech występów w telewizyjnym programie „Stage Show”. Presley zaśpiewał „Hartbreak Hotel” – Video. Singiel z piosenką ukazał się za tydzień.
Marzec 1956 rok
Wygasa kontrakt menedżerski Boba Neal’a. Pułkownik Tom Parker zostaje oficjalnym menedżerem Elvisa Presleya.
Ukazyje się pierwszy album (płyta długogrająca) Elvisa Presleya zatytuowany „Elvis”. Na płycie znalazło się 12 utworów.
Pod koniec marca Presley udaje się do Hollywood na pierwsze zdjęcia próbne w „Paramount Studios”. Tom Parker chciał, aby Elvis robił karierę na dużym ekranie. Pobyt Elvisa w Hollywood zaowocuje później podpisaniem kontraktu na trzy filmy.
Kwiecień 1956 rok
3 kwietnia – Presley wystąpił w telewizyjnym show komika Miltona Berle’a podczas którego zaśpiewał dwie piosenki: „Hartbreak Hotel” – Video i „Blue Suede Shoes” – Video.
Pod koniec kwietnia – singiel „Hartbreak Hotel” dociera do pierwszego miejsca w rankingach „Billboardu” i pozostaje na nim 8 tygodni.
Maj 1956 rok
Ukazuje się następny singiel Elvisa z piosenkami: „I want You, I Need You, I Love You” – Video oraz „My Baby Left Me” – Video.
W połowie maja wystąpił Elvis podczas festynu w Memphis na koncercie „Cotton Pickin’Jambore”, gdzie był reklamowany, jako gwiazda większa niż Hank Snow.
Cerwiec 1956 rok
Drugi występ Elvisa w telewizyjnym programie „Milton Berle Show”. Obydwa występy Elvisa, zarówno pierwszy jak i ten drugi wywołały wielką falę oburzenia i krytyki wśród recenzentów, którzy bardziej skupiali się na kwesiach anatomicznych (stronie wizualnej), a nie na kwestiach muzycznych. Podczas obydwu występów Presley wykonywał w opini tychże recenzentów, „sugestywne ruchy biodrami”.
Lipiec 1956 rok
Występ Presleya w nowym programie telewizyjnym Steve’a Allena, wyprodukowanym w celu odebrania widzów konkurencyjnemu show Edda Sullivana. Dzięki temu występowi, Tom Parker wynegocjował rekordowy kontrakt z Eddem Sullivanem (50 tys. dolarów za trzy występy Presleya).
Sierpień 1956 rok
22 sierpnia Elvis rozpoczął pracę nad swoim pierwszym filmem „Kochaj mnie czule”, z którego pochodzi piosenka „Love Me Tender” – Video. prace nad filmem trwały do jesieni.
Wrzesień 1956 rok
9 września 1956 roku – pierwszy występ Elvisa Presleya w programie telewizyjnym Sullivana podczas którego Elvis zaśpiewał piosenkę „Hound Dog” – Video, która szósty tydzień znajdowała się na pierwszym miejscu w rankingu „Billboardu”. Występ ten pomógł gospodarzowi zebrać przed telewizorami 82,6 procent widzów – był to rekord, który został pobity dopiero w 1964 roku, kiedy to Sullivan ściągnął do studia Beatlesów.
Od sierpnia do grudnia – trzy piosenki Presleya znajdują się na pierwszych miejscach rankingu „Billboardu”. Są nimi: „Hound Dog” – Video, „Don’t Be Cruel” – Video oraz „Love Me Tender” – Video.
Październik 1956 rok
Ukazuje się drugi longplay Presleya z 12 piosenkami. W ciągu kilku tygodni album dotarł do pierwszego miejsca w rankingu „Billboardu”.
Drugi występ Elvisa w programie telewizyjnym Eda Sullivana. Piosenkarz zaśpiewał „Love Me Tender” – Video.
Listopad 1956 rok
Premiera pierwszego filmu Elvisa Presleya – „Kochaj mnie czule”. Młoda widownia przyjęła film nadzwyczaj entuzjastycznie, krytycy mniej.
Grudzień 1956 rok
Elvis Presley rozpoczyna pracę nad swoją drugą rolą filmową w Filmie „Kochając ciebie”. W filmie tym znalazło się 7 piosenek. Wszystkie zostały nagrane w następnym (trzecim) albumie, który ukazał się w lipcu 1957 roku.
4 grudnia 1956 roku – Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins i Johnny Cash spotkali się w „Sun Studios” w Memphis i odbyli „towarzyską” sesję nagraniową. Cały skład tej sesji otrzymał później nazwę „Million Dollar Quartet”
Rok 1957 – Elvis Presley na szczycie
Elvis Presley – najpopularniejszym piosenkarzem roku 1957.
Styczeń 1957 rok
4 stycznia 1957 roku Elvis Presley stawił się na wojskowe badania lekarskie w „Keneddy Veterans Hospital” w Memphis, co było wielkim wydarzeniem medialnym. Elvis otrzymał kategorię „A” – najwyższą. Było to zapowiedzią rychłego powołania do wojska.
Trzeci i ostatni występ Presleya w telewizyjnym programie Eda Sullivana. Elvis wykonał religijną pieśń „Peace in the Valley” – Video
RCA wydaje kolejny singiel Presleya z piosenką „Too Much” – Video, która poszybowała prosto na sam szczyt listy bestselerów.
W Hollywood rozpoczynają się zdjęcia do filmu „Kochając ciebie”.
Sesje nagraniowe w „RCA”. Powstają nagrania do następnego singla: „All Shook Ap” – Video oraz „That’s When Yuur Heartaches Begin” – Video.
Luty – Kwiecień 1957 rok
Trasy koncertowe Elvisa Presleya.
Elvis kupuje osiemnastopokojową rezydencję w Memphis. Rezydencję nazwano „Graceland”. W rezydencji tej Elvis Presley będzie mieszkał z rodziną i znajomymi do końca swego życia.
Maj 1957 rok
Elvis zaczyna pracę na planie trzeciego filmu zatytuowanego „Więzienny rock” kręconego dla Metro-Goldwyn-Mayer. Odbywa też sesję nagraniową piosenek do filmu. Z tego filmu pochodzą piosenki: „Jailhouse Rock” – Video oraz „Baby, I Don’t Care” – Video, główne atuty filmu.
Czerwiec 1957 rok
Wychodzi kolejny singiel Presleya z piosenką „Teddy Bear” – Video. Przez cały lipiec i sierpień piosenka zajmowała pierwsze miejsce na liście bestselerów, a w sklepach i supermarketach całej Ameryki pojawiły się pluszowe misie sygnowane nazwiskiem Elvisa Presleya.
Lipiec 1957 rok
Ukazuje się trzeci „longplay” Presleya z 12 piosenkami (7 z filmu „Kochając ciebie”) w tym przebój Fatsa Domino – „Blueberry Hill” – Video. Album nosi tytuł – „Loving You”. Album zajął szczytowe miejsce w rankingu „albumów”.
Sierpień i wrzesień 1957 rok
Trasa koncertowa Elvisa Presleya skoncentrowana na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku. Największy show odbył się w Vancouver 1 września 1957 roku.
Z zespołu Elvisa Presleya odchodzą Scotty Moore i Bill Black. Powodem były konflikty związane z wynagrodzeniem. Od tego czasu Presley zatrudnia ich na zasadzie pojedynczych kontraktów.
Pod koniec września 1957 roku, Elvis wystąpił w Tupelo, swjej rodzinnej miejscowości, na „Missisipi & Alabama Fair & Dairy Show”. Dochód z koncertu przeznaczono na budowę „młodzieżowego centrum rekreacyjnego imienia Elvisa Presleya” w Tupelo.
Listopad 1957 rok
„Jailhouse Rock” – Video okazał się zdaniem Billboardu – „miażdzącym sukcesem na wszystkich rynkach”, zarówno film jak i piosenka. Przez krytyków film został przyjęty z rezerwą, przez widzów z zachwytem.
Ukazuje się Bożonarodzeniowy album Elvisa Presleya zatytuowany „Elvis’ Christmas Album”, który trafia zaraz na szczyt list przebojów.
Grudzień 1957 rok
Elvis otrzymuje wezwanie do odbycia służby wojskowej, którą ma rozpocząć 20 stycznia 1958 roku. Na wniosek „Paramount Pictures” udzielono Presleyowi 60-dniowego odroczenia, co oznaczało, że rozpocznie służbę 20 marca 1958 roku.
„RCA” wydaje singiel z piosenką „Don’t” – Video, na który jeszcze przed ruszeniem sprzedaży, zamówienia opiewały na ponad milion egzemplarzy.
Styczeń – marzec 1958 rok
Elvis w Hollywood, kontynuuje pracę na planie następnego filmu „Król Kreol”.
Elvis Presley -wojsko:
20 marca 1958 roku Elvis Presley zaczyna służbę wojskową, do odbycia której wyrusza w asyście wielu milionów fanów, towarzyszących mu na każdym etapie podróży, otoczonej niesamowitym szumem medialnym. Ośmiotygodniowy kurs rekrucki Elvis odbywa w bazie Fort Hood w stanie Teksas, po odbyciu którego udaje się na dwutygodniową przepustkę, po czym wraca na kolejne czternaście tygodni szkolenia, jako członek załogi czołgu oraz szkolenia na szczeblu jednostki.
Chociaż Elvis nie pokazywał się publicznie już od dłuższego czasu, jego popularność nie malała. Można było odnieść wrażenie, że nawet rosła. „RCA” wypuściła kolejny album dwupłytowy „Elvis Golden Records” z największymi przebojami, oraz jego dwudziesty pierwszy singiel z piosenkami: „Wear My Ring Around Your Neck” – Video oraz „Doncha’ Think It’s Time?” – Video. Jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży, zamówienia opiewały na ponad milion egzemplarzy.
Pod koniec maja na ekrany kin wchodzi „Król Kreol”. Film, tym razem przyjęty został przez krytyków z uznaniem, bez złośliwości.
14 sierpnia 1958 roku umiera w wieku 46 lat, matka Presleya – Gladys Smith Presley. Była to największa tragedia w życiu Elvisa, ponieważ był z matką bardzo mocno emocjonalnie związany.
We wrześniu 1958 roku, Elvis zostaje przeniesiony do Bremerhaven w Niemczech w celu odbycia dalszej służby w Trzeciej Dywizji Pancernej. Dzięki mistrzowskim posunięciom marketingowym Toma Parkera, popularność Elvisa nie malała, a wręcz rosła. Pułkownik zapowiadał, że następny rok będzie jeszcze lepszy. „RCA” wykorzystywała zapasy jakie miała w postaci wcześniejszych nagrań. W lutym 1959 roku „RCA” wydaje kolejny album „For LP Fans Only”, tym razem znalazło się na nim 10 utworów już znanych, ze stażem minimum jednego roku, a niektórych pięć lat.
W marcu 1959 roku RCA wydaje kolejny singiel z piosenkami jeszcze nieznanymi: „A Fool Such as I” – Video
oraz „I Need Your Love Tonight” – Video. Płyta sprzedała się w ilości miliona egzemplarzy, a piosenki zajęły kolejno drugie i czwarte miejsce na listach „Billboardu”.
W czerwcu 1959 roku ukazał się ostatni, nie wydany wcześniej materiał – singiel z piosenkami: „A Big Hunk o’ Love” – Video i „My Wish Came True” – Video. Sprzedaż płyty przekroczyła milion egzemplarzy.
RCA wydawała jeszcze inne składanki 4 – utworowe, aby podtrzymać dobrą passę. W sierpniu 1959 roku zapowiedziano następny film Presleya po jego wyjściu z wojska. Będzie nim film nawiązujący do odbywanej przez Elvisa służby, zatytuowany „Żołnierski Blues”.
W Niemczech Elvis poznaje Priscillę – czternastoletnią córkę kapitana amerykańskiego lotnictwa, która później zostanie jego żoną.
W połowie stycznia 1960 roku, Elvis Presley awansował do stopnia sierżanta. 5 marca 1960 roku jest znowu cywilem.
Kariera filmowa Elvisa Presleya
Kariera filmowa Elvisa Presleya zaczęła się już wtedy, kiedy to pułkownik Tom Parker przejął całkowicie opiekę nad Elvisem. Tom Parker chciał od samego początku, aby Elvis robił karierę na dużym ekranie. Pułkownik wiedział, że jest to największe marzenie Elvisa. Pod koniec marca 1956 roku, Presley udaje się do Hollywood na pierwsze zdjęcia próbne w „Paramount Studios”. Sesja zdjęciowa Elvisa w Hollywood zaowocowała podpisaniem kontraktu na trzy filmy, które zostały zrealizowane w latach 1956 – 1958. W międzyczasie został zrealizowany czwarty film dla wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer.
Rok 1956 do 1958
Listopad 1956 rok – „Love Me Tender” („Kochaj mnie czule”) – film nakręcony dla „Paramount Picture”
Lipiec 1957 rok – „Kochając ciebie” – drugi film dla „Paramount Picture”
Grudzień 1957 rok – „Jailhouse Rock” („Więzienny rock”) – film nakręcony dla „Metro-Goldwyn-Mayer”
Maj 1958 rok – „King Creole” („Król Kreol”)- film dla „Paramount Picture”
Mimo, że przed pójściem do wojska, Elvis w okresie dwóch lat zdołał nakręcić cztery filmy, to w harmonogramie jego pracy dominowały jednak głównie trasy koncertowe. Po wyjściu z wojska, Presley miał się poświęcić już tylko głównie karierze filmowej. Takie plany związane z Elvisem miał Tom Parker, a wynikały one stąd, iż pułkownik wychodził z założenia, że popularność Elvisa jest tak duża, że może na to Elvisowi pozwolić. Odtąd, jeśli Elvis nagrywał piosenki, to przede wszystkim na potrzeby filmów, które realizował.
Rok 1960
Single:
„Stuck on You” – Video
„Fame and Fortune” – Video
„It’s Now or Never” – Video – (pięć tygodni pierwsze miejsce na liście „Billboardu”
„Mess of Blues” – Video
„Are You Lonesome Tonight” – Video
Albumy płytowe:
„Elvis Is Back”
„G.I. Blues”
„His Hand in Mine”
Filmy:
„Żołnierski Blues” – („Paramount Picture”)
„Płonąca gwiazda” – („20th Century Fox”)
„Dzikus z prowincji” (w trakcie realizacji) – („20th Century Fox”)
Telewizja:
Show telewizyjny Franka Sinatry, w którym Elvis wystąpił gościnnie, zaproszony przez Sinatrę w celu podniesienia oglądalności programu. Podczas tego show, obaj piosenkarze zamienili się repertuarem. Elvis zaśpiewał „Witchcraft” Sinatry, a Sinatra – „Love me Tender”. Pod względem oglądalności program znokatował konkurencję.
Wyróżnienia:
Elvis Presley – najpopularniejszy wokalista roku 1960 („Billboard”)
„It’s Now or Never” – wokalny singiel roku („Billboard”)
pięć nominacji do nagrody Grammy („Narodowa Akademia Sztuki i Techniki Rejestracji”)
Rok 1961
Koncerty:
25 lutego Elvis Presley wystąpił w Memphis jako gwiazda wieczoru w dwóch imprezach dobroczynnych.
Na początku marca został zorganizowany koncert dobroczynny Elvisa Presleya w Pearl Harbor na Hawajach, z którego wpływy wyniosły 47 tys. dolarów.
Filmy:
„Blue Hawaii” („Błękitne Hawaje”) – („Paramount Picture”)
„Follow That Dream” („Doścignąć marzenie”) – („Paramount Picture”)
Single:
„Surrender” – Video – (przez dwa tygodnie – pierwsze miejsce na liście „Billboardu”)
Albumy płytowe:
„Blue Hawaii”
„Something for Everybody”
Elvis Presley – przeboje
Największe hity Elvisa Presleya – wszystkie, które trafiły na listy przebojów w rankingach amerykańskiego magazynu Billboard. Elvis Presley umieścił na listach Billboardu aż 196 utworów. Jest to drugi wynik w dziejach muzyki rozrywkowej. Pierwsze miejsce pod tym względem zajmuje dotychczas Bing Crosby.
Poz. Debiut Tytuł utworu Pkt.
10/1957 Jailhouse Rock (#1 USA i W. Br.)
07/1960 It’s Now or Never (#1 USA i W. Br.)
11/1960 Are You Lonesome Tonight? (#1 USA i W. Br.)
08/1956 Hound Dog (#1 USA)
03/1956 Heartbreak Hotel (#1 USA)
03/1962 Good Luck Charm (#1 USA i W. Br.)
04/1957 All Shook Up (#1 USA i W. Br.)
08/1956 Don’t Be Cruel (#1 USA)
03/1959 A Fool Such As I (#1 W. Br.)
02/1961 Surrender (#1 USA i W. Br.)
12/1961 Can’t Help Falling in Love (#1 W. Br.)
10/1962 Return to Sender (#1 W. Br.)
06/1957 Teddy Bear (#1 USA)
04/1965 Crying in the Chapel (#1 W. Br.)
09/1969 Suspicious Minds (#1 USA)
11/1958 One Night (#1 W. Br.)
03/1959 I Need Your Love Tonight (#1 W. Br.)
06/1963 Devil in Disguise (#1 W. Br.)
08/1961 His Latest Flame (#1 W. Br.)
08/1962 She’s Not You (#1 W. Br.)
05/1970 The Wonder of You (#1 W. Br.)
10/1956 Love Me Tender (#1 USA)
06/1958 Hard Headed Woman (#1 USA)
08/1961 Little Sister (#1 W. Br.)
01/1958 Don’t (#1 USA)
04/1960 Stuck on You (#1 USA)
06/1977 Way Down (#1 W. Br.)
05/1956 I Want You, I Need You, I Love You (#1 USA)
05/1969 In the Ghetto
07/1959 A Big Hunk O’ Love (#1 USA)
01/1957 Too Much (#1 USA)
04/1958 Wear My Ring Around Your Neck
08/1972 Burning Love
12/1961 Rock-A-Hula Baby (#1 W. Br.)
03/1961 Wooden Heart (#1 W. Br.)
11/1956 Love Me
11/1958 I Got Stung (#1 W. Br.)
05/1961 I Feel So Bad
11/1969 Rubberneckin’
11/1969 Don’t Cry Daddy
10/1970 You Don’t Have to Say You Love Me
10/1963 Bossa Nova Baby
04/1956 Blue Suede Shoes
01/1958 I Beg of You
12/1970 There Goes My Everything
11/1974 My Boy
11/1977 My Way
06/1965 Easy Question
12/1972 Always on My Mind
12/1976 Moody Blue
07/1960 A Mess of Blues
10/1974 Promised Land
05/1970 Mama Liked the Roses
01/1968 Guitar Man
10/1957 Party
02/1963 One Broken Heart for Sale
10/1964 Ask Me
11/1968 If I Can Dream
02/1964 Kissin’ Cousins
07/1966 Love Letters
03/1956 I Was the One
06/1961 Wild in the Country
04/1973 The Fool
05/1972 An American Trilogy
02/1970 Kentucky Rain
01/1972 Until It’s Time for You to Go
10/1971 It’s Only Love
07/1964 Such a Night
08/1970 I’ve Lost You
10/1964 Ain’t That Loving You Baby
10/1957 Treat Me Nice
08/1965 I’m Yours
05/1962 Follow That Dream
06/1974 If You Talk in Your Sleep
05/1964 What’d I Say
10/1958 King Creole
06/1957 Loving You
03/1971 Rags to Riches
11/1965 Puppet on a String
04/1958 Dontcha’ Think It’s Time
07/1959 My Wish Came True
07/2004 That’s All Right
12/1972 Separate Ways
09/1956 Blue Moon
02/1965 Do the Clam
05/1956 My Baby Left Me
03/1966 Frankie and Johnny
10/1970 Patch It Up
12/1970 I Really Don’t Want to Know
03/1968 U.S. Male
03/1964 Viva Las Vegas
03/1976 Hurt
07/1971 I’m Leavin’
11/1956 Any Way You Want Me
12/1956 Paralyzed
12/1971 I Just Can’t Help Believing
07/1958 Don’t Ask Me Why
04/1973 Steamroller Blues
12/1956 When My Blue Moon Turns to Gold Again
04/1961 Flaming Star
11/1965 Tell Me Why
12/1963 Kiss Me Quick
10/1975 Bringing It Back
04/1960 Fame and Fortune
02/1957 Playing for Keeps
05/1975 T-R-O-U-B-L-E
02/1974 I’ve Got a Thing About You Baby
12/1976 She Thinks I Still Care
11/1957 Santa Bring My Baby Back
10/1966 All That I Am
01/1967 Indescribably Blue
11/1960 I Gotta Know
07/1969 Clean Up Your Own Backyard
12/1956 Poor Boy
12/1966 If Every Day Was Like Christmas
12/1976 Suspicion
09/1976 The Girl of My Best Friend
12/1964 Blue Christmas
08/1970 The Next Step Is Love
06/1968 Let Yourself Go
03/1962 Anything That’s Part of You
10/1966 Spinout
02/1974 Take Good Care of Her
04/1957 Peace in the Valley
1976 For the Heart
1955 I’m Left You’re Right She’s Gone
06/1968 Your Time Hasn’t Come Yet, Baby
03/1969 Memories
03/1971 Where Did They Go, Lord
09/1973 Raised on Rock
10/1956 I Don’t Care If the Sun Don’t Shine
12/1979 It Won’t Seem Like Christmas
02/1964 It Hurts Me
11/1957 Lawdy Miss Clawdy
09/1962 King of the Whole Wide World
11/1957 Trying to Get to You
02/1957 Mystery Train
10/1957 Got a Lot O’ Livin’ to Do
10/1963 Witchcraft
05/1971 Life
02/1961 Lonely Man
01/1966 Blue River
10/1967 You Don’t Know Me
1956 I Forgot to Remember to Forget
11/1995 The Twelfth of Never
1977 Pledging My Love
10/1967 Big Boss Man
09/1973 For Ol’ Times Sake
11/1975 Green Green Grass of Home
08/1962 Just Tell Her Jim Said Hello
1975 It’s Midnight
1957 Mean Woman Blues
05/1967 Long Legged Girl
04/1981 Loving Arms
02/1957 Rip It Up
03/1966 Please Don’t Stop Loving Me
1955 Baby Let’s Play House
05/1978 Softly as I Leave You
04/1968 You’ll Never Walk Alone
12/1983 I Can Help
06/1965 It Feels So Right
08/1967 There’s Always Me
12/1956 Old Shep
04/1957 That’s When Your Heartaches Begin
1978 Unchained Melody
02/1963 They Remind Me Too Much of You
05/1967 You Gotta Stop
1979 I Got a Feelin’ in My Body
1972 It’s a Matter of Time
1974 Help Me
1979 There’s a Honky Tonk Angel
07/1965 Tickle Me
1981 You Asked Me To
1958 Baby I Don’t Care
05/1956 Money Honey
03/1968 Stay Away
09/1967 Judy
10/1968 Almost in Love
1979 Are You Sincere
1979 Solitaire
12/1980 Santa Claus Is Back in Town
04/1987 Ain’t That Lovin’ You Baby
11/1984 The Last Farewell
09/1968 A Little Less Conversation
11/2001 America the Beautiful
10/1962 Where Do You Come From
05/1967 That’s Someone You Never Forget
01/1967 Fools Fall in Love
1975 Pieces of My Life
07/1964 Never Ending
03/1965 You’ll Be Gone
08/1965 Long Lonely Highway
07/1966 Come What May
04/1968 We Call on Him
11/1968 Edge of Reality
04/1969 How Great Thou Art
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
