 |
FOTOGRAFIA ARCHITEKTURY |
 |
 Fotografia architektury
Zarówno architekturę jak i fotografię można uznać za sztuki plastyczne. Połączenie tych dwóch sztuk daje nową stosunkowo mało znaną sztukę, jaką jest fotografia architektury. Rodzaj fotografii spełniającej różne funkcje, od użytkowej, poprzez dokumentalną, funkcjonalną, twórczą autorską czy artystyczną.
Należy wspomnieć, iż architektura również dzięki fotografii świeci triumfy. Znani architekci stają się dzięki niej sławni. Dzięki niej następuje popularyzacja w edukacji. Wiele uczelni o profilu związanym z architekturą wprowadza obowiązkowe zajęcia związane z architekturą. To dzięki niej przyszli adepci odkrywają tajemnice przestrzeni, proporcje, harmonię, znaczenie faktury i światła w kreowaniu przestrzeni.
Dla początkujących
1. Sprzęt fotograficzny: aparat, obiektyw, statyw.
Fotografować można niemal wszystkim, nawet telefonem komórkowym. Jednak efekt będzie diametralnie różny. Podstawą jest szerokokątny obiektyw, którego niestety nie posiada większość aparatów kompaktowych. W przypadku zdjęć dużych budynków z zewnątrz lub ciasnych wnętrz-posiadanie aparatu z wymienną optyką będzie koniecznością.
Optymalny będzie zakres ogniskowych obiektywu to od 10 do 30 mm (w zależności od wielkości pomieszczenia/budynku). W skrajnych przypadkach można użyć „rybiego oka” jednak zniekształcenia dadzą obrazowi nieco nierealistyczny charakter. Dlatego właśnie popularne ostatnio wśród klientów rybie oko może co najwyżej urozmaicić zestaw zdjęć.
Nieco węższy zakres (w uproszczeniu: większy zoom) przyda się przy fotografowaniu szczegółów i detalach.
Statyw to narzędzie, które jest moim skromnym zdaniem niezbędne we wnętrzach. W ciemnych pomieszczeniach umożliwi wydłużenie czasu naświetlania. W każdych warunkach ułatwi ustawienie aparatu tak, aby uniknąć zniekształceń (o czym niżej).
2. Światło zastane lub sztuczne
Najlepiej użyć światła naturalnego. Optymalnymi warunkami jest jasny, słoneczny dzień z niewielką ilością chmur, które będą zmiękczać słoneczne światło i likwidować zbyt kontrastowe cienie. Zdjęcia z zewnątrz, z niebieskim niebem lepiej wyglądają niż stalowe niebo nie budzące optymizmu.
W przypadku wnętrz- ilość światła najlepiej kontrolować poprzez skracania i wydłużanie czasu naświetlenia. Statyw daje nam ten komfort.
W przypadku pomieszczeń o dużej rozpiętości pomiędzy cieniami, a światłami- być może trzeba będzie wykorzystać światło sztuczne: błyskowe lub stałe. Ważne, aby korzystając z flesza uniknąć nierównomiernego odbijania się światła. Efekt ma być jak najbardziej naturalny.
3. Przygotowanie pomieszczenia przed sesją.
Usuń wszelkie niepotrzebne przedmioty. Zdjęcie ma posiadać jak najmniej rozpraszających elementów. Być może konieczne będzie przesunięcie drobniejszych mebli i przedmiotów, aby kompozycja fotografii była harmonijna.
Zwróć uwagę na kurz, brud i tłuste plamy na meblach i powierzchniach- światło może je podkreślić i wyeksponować. Sprzątanie i odkurzanie jest więc obowiązkowe.
4. Ustawienie i wykorzystanie detali
Jeżeli w którymś miejscu wyziera pustka- warto ją czymś uatrakcyjnić. Na pustym stole można położyć wazon, na gołej ścianie powiesić estetyczny obraz, na oknie postawić kwiatki. Takie dodatkowe elementy wyróżnią zdjęcia i uczynią wnętrze bardziej przytulnym. Samo skupienie się na szczegółach wykończenia świetnie urozmaici i ubarwi zestaw zdjęć.
5. Perspektywa
Należy unikać sytuacji, gdy linie zbiegają się w dół lub do góry (chyba, że jest to świadomy efekt). W tym celu płaszczyzna matrycy w aparacie oraz obiektywu powinna być równoległa do płaszczyzny pomieszczenia lub budynku (tu pracę ułatwia statyw). Optymalne jest fotografowanie z wysokości około połowy wysokości pomieszczenia. Robienie zdjęć od góry lub od dołu rzadko jest dobrym pomysłem.
Choć fotografowanie z kąta pomieszczenia od góry ułatwia pokazanie większej części pomieszczenia (jeżeli nie posiadamy szerokokątnego obiektywu), to powstają wtedy jednak duże zniekształcenia. W przypadku wysokich budynków warto cofnąć się do tyłu, w przypadku bardzo wysokich nie ma często możliwości odsunięcia się na odpowiednią odległość, aby na fotografii budynek nie sprawiał wrażenie „walącego się”.
Wtedy albo akceptujemy zniekształcenia perspektywy, albo korzystamy z obiektywu tilt-shift, który ze względu na bardzo wysoką cenę jest jednak w posiadaniu bardzo niewielu fotografów. Pozostali mogą „poprostować” budynek lub wnętrze w programie graficznym. Z różnym skutkiem.
6. Obróbka graficzna
„Goły” materiał fotograficzny to jedno, drugie to obróbka w programie graficznym. Dobrze zrobionego zdjęcia nie trzeba mocno obrabiać. Zmiana kontrastu, jasności, nasilenie kolorów czy przekadrowanie- to najczęstsze zabiegi. W większości programów graficznych można też sprawić, aby cienie były nieco jaśniejsze, a jasne punkty nieco przyciemnione.
Już podczas robienia zdjęć trzeba zadbać o to, czy wykonujemy je tradycyjnie czy technice HDR. W tym drugim przypadku wykonujemy trzy lub więcej zdjęć o różnych ustawieniach ekspozycji i wszystkie łączymy w jeden obraz. Nie tracimy wtedy szczegółów w cieniach i światłach.
Istnieje również wiele innych rozwiązań programowych.
|
Słownik fotograficzny
Najważniejsze konkursy fotograficzne na świecie
Portfolia fotograficzne
Książki o fotografii
100 najważniejszych zdjęć świata
